6. แกล้งทำ
1021 คำ
“ กินรองท้องไปก่อนนะผมสัญญากับคุณกับลูกว่าจะพาไปกินอะไรอร่อยๆในเมือง แต่คงต้องรอไปอีกสามวันผมถึงจะเข้าเมืองไปเพราะมีนัดกับคุณหมอ “ ฟางหรูยกยิ้มให้กับสามีพลางนึกในใจว่าควรจะบอกความลับของเธอกับเขาดีหรือไม่ แต่เมื่อคิดว่าต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปตลอดเธอก็ตัดสินใจว่าจะบอกเขา จะได้ไม่ต้องทนกินน้ำซุปที่เขานำเข้ามา
“ เยว่เทียน ฉันสามารถไว้ใจคุณได้ใช่ไหมคะ “
“ ครับ ไว้ใจผมได้ ผมไม่มีวันทรยศหักหลังคุณแล้วก็ลูกของเรา ถ้าผมผิดคำพูดขอให้ไม่ตายดีภายในสามวัน “ เขาเอ่ยอย่างขึงขัน
“ ค่ะ ฉันเชื่อคุณ เรื่องที่ฉันจะบอกก็คือวันนั้นฉันเป็นลมจมน้ำ ฉัน … ตายไปแล้วค่ะ แต่ว่าเบื้องบนให้โอกาสฉันกลับมาอีกครั้งพร้อมกับมิติส่วนตัวที่มีข้าวของจากอนาคตที่จะมีขึ้นในอีก 50ปีข้างหน้ามาด้วยค่ะ แล้วท่านยังส่งฉันไปที่นั่นเพื่อเรียนรู้ด้วยค่ะ “
“หมายความว่า “ เขารู้สึกตกใจเมื่อรู้ว่าเธอตายไปแล้วรอบหนึ่ง แต่ต้องตกใจยิ่งกว่าเมื่อเธอบอกว่ามีมิติ อะไรคือมิติกัน ??
“ ค่ะ ตอนนี้คุณกลัวฉันไหมคะ อยากจะไปจากฉันกับลูกไหม “
“ ไม่ครับ ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น ทั้งชีวิตนี้ของผมเป็นของคุณกับลูกๆเท่านั้นครับ” แค่ได้ยินว่าจะไม่มีเธออยู่ในชีวิตทำไมเขาถึงได้รู้สึกเจ็บปวดอย่างนี้ล่ะ เขาไม่มีทางยอมให้เธอจากไปไหนเด็ดขาด
‘ โอ๊ยตาบ้า พูดอะไรเนี่ยฉันเขินนะ ‘ ฟางหรูยิ้มกริ่มให้กับสามีของตนเอง ทั้งสองต่างจ้องมองกันอย่างมีความหมาย
“ ถ้างั้นก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีอะไรกินแล้วนะคะ ฉันมีให้คุณกับลูกกินอิ่มไปจนวันตายค่ะ งั้นเรากินอาหารให้อิ่มกันดีกว่าถือว่าฉลองที่คุณกลับมา “
“ ดีครับ ผมเองก็อยากจะลองชิมอาหารที่พวกคนใน50ปีข้างหน้ากินแล้วเหมือนกัน “
ฟางหรูหยิบอาหารสำเร็จรูปจากโรงงานของเธอออกมาหลายอย่าง ส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั้งห้อง เด็กน้อยที่ได้กลิ่นอาหารก็ส่งเสียงออกมา
“ หอมจังครับแม่ “
“ เลือกที่ลูกอยากกินได้เลยจ้ะ “
“ อาเหอเลือกได้ทุกอย่างหรอครับ “ เด็กน้อยเอ่ยถามอย่างดีใจ ดวงตาของเขาเปร่งประกายสดใสในทันที
“ ครับเลือกได้ทุกอย่าง แต่สัญญากับแม่นะว่าจะไม่บอกใคร ถ้าหากคนอื่นรู้อาเหอจะไม่ได้อยู่กับแม่และพ่อตลอดไป ได้ไหมครับ “
“ อาเหอไม่บอกใคร อาเหออยากอยู่กับแม่ตลอดไปครับ กับ… พ่อด้วยครับ “ เด็กน้อยเอ่ยตอบพลางมองหน้าพ่อของเขาด้วย
“ คุณละคะกินอะไรดี เลือกสิคะ “
” ผมขออันนี้ก็แล้วกันครับ “ เยว่เทียนหยิบข้าวกล่องที่มีแกงเขียวหวานไก่ไข่ดาวไปกิน ส่วนเยว่เหอเลือกข้าวหมูทอดไข่เจียว ส่วนตัวเธองนั้นเลือก กระเพาะปลาน้ำแดงไปกิน ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกกินอาหารด้วยกันจนอิ่ม มื้อนี้เป็นมื้อที่อิ่มและอร่อยกว่าที่ผ่านมาเลยก็ว่าได้
เช้าวันรุ่งขึ้นเยว่เทียนเปิดประตูห้องออกมาก็พบกับพี่ชายและพี่สะใภ้นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร บนโต๊ะมีเพียงข้าวต้มและผัดผักป่า ไข่ต้มสามฟองเท่านั้น
“ เจ้าสามกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ “ พี่รองเยว่ชางเอ่ยถาม
“ เมื่อวานตอนบ่ายครับ “ เมื่อเขาตอบออกไปก็ทำให้สะใภ้รองต้องรีบก้มหน้าเพราะเมื่อวานนี้หล่อนไปทุบประตูห้องนอนของสะใภ้สามอย่างรุนแรงแถมยังเอ่ยกับหล่อนไม่ดีด้วย
“ แล้วนี่จะมากี่วันล่ะ “ คราวนี้เป็นพี่ใหญ่เยว่ชงเอ่ยถาม พร้อมกับคีบผักเข้าปาก ต่างจากแม่เฒ่าเยว่ที่ไม่นั่งกินเงียบๆไม่คิดที่จะถามอะไร
“ ผมลาออกจากงานแล้วล่ะครับ คงต้องมาหางานทำในแปลงนาเอา “ เมื่อทุกคนได้ยินต่างก็หยุดการกินแล้วมองหน้าแม่เฒ่าเยว่อย่างขอคำตอบ
” งั้นเจ้าสามก็ไปทำงานในแปลงนาเพิ่มอีกคน แต่นี่ก็ใกล้ถึงเวลาที่ทางการจะแบ่งธัญพืชแล้ว และคงประกาศหยุดพักการทำงานในแปลงนาชั่วคราวจนกว่าจะหมดหน้าหนาว ก็คงอีกสามเดือนถึงจะเริ่มงานได้ ระหว่างนี้ก็หางานอื่นทำไปก่อนสิ “
“ ครับ “ สามพี่น้องบ้านเยว่เอ่ยรับคำพร้อมกัน
“ พรุ่งนี้ผมจะเข้าเมืองไปหาคุณหมอตามนัดนะครับแม่ ผมขอเงินสัก2หยวนะครับ “ เยว่เทียนเอ่ยขึ้นทำเอาพี่ชายทั้งสองต้องเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาที่อ่านออกได้ง่ายดาย
“ อะไรกันเจ้าสามนอกจากจะลาออกจากงานแล้วยังบาดเจ็บอีกหรอเนี่ย คุณแม่นี่ไม่เท่ากับว่าเราเลี้ยงดูพวกคนไร้ประโยชน์หรือคะ “ สะใภ้ใหญ่เอ่ยขึ้นอย่างไม่ไว้หน้าน้องชายสามี
“ นั่นสิ แม่แล้วแบบนี้อาจิ้นจะเอาเงินที่ไหนไปเรียนละครับ “
“ แม่ผมคิดว่า… “
“ เงียบเถอะ “ แม่เฒ่าเยว่เอ่ยตะวาทให้ทุกคนเงียบปากก่อนจะมองลูกชายคนที่สามของตนเองอย่างไม่ค่อยพอใจนัก แต่หล่อนก็ควักเิงนออกมาให้เขา แม้ใจจริงจะไม่อยากให้ก็ตาม
“ แม่ “ เยว่ชงร้องเรียกแม่อย่างไม่พอใจ
“ พี่คงไม่รู้สินะครับว่าเงินที่ผมขอ ผมเพิ่งจะให้แม่ไปเมื่อวาน 200หยวน “ เยว่เทียนเอ่ยขึ้นก่อนจะกวาดสายตามองพี่ชายทั้งสองและพี่สะใภ้ที่นั่งอยู่ ทุกคนที่ได้ยินก็ได้แต่นิ่งเงียบไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมา
- ผู้เขียน
