“พี่ต้นน้ำ อบอุ่นจะไปกับพี่ต้นน้ำ” เสียงงัวเงียของคนเมา ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ชายตัวโตให้หงุดหงิด
“คงชอบมันมากล่ะสิ ทำตัวเป็นผู้หญิงขี้เหล้า เมาไม่มีสติ” พูดจบ ร่างเล็กก็ถูกดึงลากเข้ามาในห้องน้ำ หน้าประตูมีชายสองคนยืนเฝ้าไม่ให้คนอื่นเข้าไปรบกวน
ซ่า~~~~~~
“อ้ะ ปล่อยนะ แคร่ก ๆ หยุด เปียกหมดแล้ว”
พรึบ!
“ส่างเมาหรือยัง ไม่มีสติ ทำตัวไม่มีราคา”
ร่างเล็กเปียกปอนหลังจากถูกชายตัวโต สาดน้ำล้างหน้าให้เธอส่างเมาคืนสติ
“พี่กร? ไม่มีราคาเหรอ? แล้วยังไงคะ เกี่ยวอะไร อบอุ่นจะทำอะไรก็เรื่องของอบอุ่นไม่เกี่ยวกับพี่สีกหน่อย หรือว่า.. พี่กรหึง หึหึ พี่กรหึงอบอุ่นใช่มั้ยล่ะ?” ใบหน้าหวานอมยิ้ม ดวงตาปรือเดินเซเข้าไปกอดลำคอคนตัวโตที่กำลังยืนนิ่ง ใบหน้าเรียบตึง สายตาที่เขากำลังมองมันช่างเย็นชส ไร้อารมณ์ใดๆแอบแฝง
“ไร้สาระ ทำตัวเละเทะ เหมือนพวกเด็กใจแตกไม่มีผิด” เสียงทุ้มในลำคอ กระตุกโซนประสาทของคนตัวเล็กให้สะดุ
