เธอก็พยายามปรับเปลี่ยนตัวเองให้ดูดีขึ้น ทำทุกอย่างให้เขาพอใจ เพลินตายอมรับกับตัวเองว่าตอนที่เธอคบกับการันต์เธอเหนื่อยมาก เหมือนกับว่าเธอต้องวิ่งตามเขาตลอด ต้องเอาใจเขาตลอด เธอเป็นผู้ให้ ชื่นชมในความสามารถของเขา คิดถึงเขาก่อนเป็นอับดับแรก ในขณะที่เขาทำตรงกันข้ามกับเธอทุกอย่าง
เธอเลิกคิดถึงการันต์ บอกตัวเองให้เลิกคิดฟุ้งซ่านถึงผู้ชายเลวๆ ที่ทิ้งเธอไป ในเวลานี้เธอนอนอยู่กับผู้ชายอีกคน แถมยังเป็นเจ้านายของเธอด้วย
เพลินตานอนตะแคงไปหาเจ้านายหนุ่มของตัวเอง เธออยากจะมองเขาให้ชัดๆ ก็พอดีกับที่เขาตะแคงหน้ามาหาเธอเช่นกัน เขาลืมตาขึ้นมองสบตาเธออย่างจัง หญิงสาวถึงกับอ้าปากค้าง เธอทำท่าจะหนีลงจากเตียงเขาก็คว้าตัวของเธอเอาไว้
“เห็นหน้าผมแล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วย ทำยังกับเห็นผี” เขากอดรัดร่างของเธอเอาไว้ หัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งเธอ
“ไม่ใช่นะคะ เพลินแค่ทำตัวไม่ถูกน่ะค่ะ เมื่อคืนเพลินคงทำอะไรน่าอายออก
