“ อีดอกไม้ กูลืมไปได้อย่างไรกัน พรุ่งนี้วัพระใหญ่นะเอ็ง ตายๆข้าลืมได้ยังไงกัน “ งาม ที่กำลังเก็บชามข้ามาล้าง เมื่อนึกได้ว่าพรุ่งนี้เป็นวันพระนางก็ลุกพรวดพราดขึ้นมาพร้อมกับทำหน้าตาตื่น งาม เขียด และก็มะลิ ที่ได้ยินแบบนั้นทั้ง3ก็มองไปทางเดียวกันหมด ดอกไมที่กำลังจะอ้าปากขึ้นมา แอแปร์ที่เป็ฯคนสมัยใหม่นางก็เลยพูดออกมาทันทีก่อนที่ทั้งสามสาวจะทำท่าทางตื่นตูมจนเธอไม่ได้นอนเพราะวันนี้เธอยุ่งทั้งวันจนยังไม่ได้พักผ่อนเลย
“ พี่ๆอย่าไปเครียดทำไมกันละจ๊ะ พี่ก็แค่ตื่นมาแต่เช้ามาหุงหาอาหารแล้วก็ไปวัดสิจ๊ะ ไม่เห็นจะต้องทำหน้าตกใจเลยจ๊ะ “ แอมแปร์ บอกสามสาวก่อนจะเดินเข้ามานอน เมื่อสามสาวได้ยินแบบนั้นต่างก็รู้สึกตามที่นางพูดด้วย ก่อนจะพูดออกมา
“ เอ้อ จริงอย่างที่น้องมะลิพูดเอ็งก็ทำท่าตื่นตูมเล่นเอาข้าตกอกตกใจหมดอีบ้า ไปไนอนได้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสายอีบ้านี่ กูอยากเอาขันโคกหัวมึงจริงๆเลย มึงลืมไปแล้วรึว่า
