บทที่ 15

976 คำ

ใช่ว่าจะมีแค่นาร์เนียที่อิดหนาระอาใจกับมัทนา หญิงสาวก็อ่อนใจกับเพื่อนตนเช่นเดียวกัน "บอกแล้วไม่ฟังว่าต้นเดือนให้ใช้เงินเบาๆ หน่อย เห็นไหมว่าสุขต้นแต่ทุกข์ปลาย" "บ่นเป็นแม่อีกแล้วแกน่ะ ระวังนะยะบ่นมากริ้วรอยจะถามหาก่อนวัยอันควร" "ไม่มีทางจ้ะ ฉันมัทนาจะสวยเป็นสาวสองพันปี ถึงอายุจะเดินไปข้างหน้า แต่หน้าฉันจะเป็นสาวตลอดไป ไม่เหี่ยว ไม่แก่ ไม่ย่น" "เอาอะไรมามั่นใจ" "ก็หมอกับโบท็อกซ์ไง ไว้ทำงานเมื่อไหร่ แม่จะฉีดให้ตึงจนดึงผิวไม่ได้เลยคอยดู" ว่าพลางดึงแก้มตัวเองเล่น "หรือว่าฉันจะเก็บเงินไปเก็บแก้มตัวเองก่อนดีวะ" "แบบนี้แหละผักกาดดีแล้ว น่ารักออก เหมือนปลาปักเป้า" นาร์เนียยกมือป้องปากหัวเราะเพื่อนที่ยิ่งเขาพูด มัทนาก็ยิ่งทำแก้มเหมือนอมลมไว้ข้างใน นี่ถ้าหากมีเข็มอยู่ใกล้มือ เขาคงจิ้มแก้มยายนี่ไปแล้ว คนอะไรไม่รู้น่ามันเขี้ยวชะมัด ขนาดเขาไม่ได้พิศวาสผู้หญิง มองมัทนาแล้วยังยิ้มตาม นับประสาอะไรก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม