บทที่ 11

1006 คำ

คำตอบไม่ได้เกินไปจากที่คาด แม้รู้จักผักกาดมาสามปี แต่สำหรับหญิงสาว เขาก็คือคนแปลกหน้าดีๆ นี่เอง "เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ งั้นตอนนี้พี่ว่าเราไปหาคุณตาคุณยายกันดีกว่า นี่ก็ใกล้เวลาอาหารกลางวันแล้ว" หลังจากรับประทานอาหารกลางวันร่วมกับคุณตาคุณยายที่บ้านพักคนชรา จิรัสย์ มัทนา ชลันธร และคนของผู้บริหารหนุ่มที่อาสามาช่วยงานเจ้านายในวันหยุดก็ร่วมกันทำกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ กับผู้สูงวัย หลังจากนั้นจึงแยกย้ายกันไปตามวิถีของตน "ผักกาดจะกลับเลยไหมคะ เดี๋ยวพี่เดินไปส่งหนูที่ป้ายรถเมล์" เธอไม่สะดวกนั่งรถคันเดียวกันกับเขา แต่คงไม่ถึงขนาดเดินไปส่งกันไม่ได้ อย่างน้อยให้ได้เห็นกับตาว่ามัทนาขึ้นรถปลอดภัยก็ยังดี "ตอนที่หนูมา หนูเห็นว่ามีวัดอยู่ใกล้ๆ หนูจะไปไหว้พระก่อนค่ะแล้วค่อยกลับ" เธอกับวัดไม่ใช่ของคู่กัน กระนั้นหากได้ไหว้พระทำบุญถวายปัจจัยบ้างก็คงดีไม่น้อย "งั้นพี่ขอไปด้วยได้ไหมคะ นานแล้วเหมือนกันที่ไม่ได้เข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม