เจ้าบ่าว...ตกบ่วง... บทที่2.

1541 คำ

ตะวันวาดเคยเห็น ชายหนุ่มบออกปัดความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นเธอเคยเห็นวนเวียนอยู่รอบตัวเขาอยู่ชั่วระยะหนึ่ง แต่ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเลือดเย็น!! เขาไม่มีหัวใจ “เงินนี่คือค่าตอบแทนที่เธอ ยอมเป็นเครื่องเล่นให้ผม...แต่จะให้จริงจังละก็ คงต้องขอตัว ผมไม่ชอบอะไรจำเจ” เสียงเย็นจับขั้วหัวใจ แม้แต่คนที่แอบฟังยังหนาวไปจนถึงไขสันหลัง แววตาคู่นั้นเย็นชาจนแม้แต่น้ำแข็งที่ขั้วโลกเหนือยังเย็นยะเยือกไม่เท่า แล้วคนที่กำลังเผชิญหน้ากับเบนจามิน จะหนาวยะเยือกขนาดไหนกันล่ะ ตะวันวาดมองเห็นเธอฟูมฟาย น้ำตาไหลอาบหน้างดงาม คราบเครื่องสำอางละลายปนเปเลอะเทอะ แต่ก็เหมือนเดิม ชายหนุ่มผู้นั้นหาได้ใส่ใจ เขายืนหันหลังให้ และยกมือกอดอก ปลายตามองเธอผู้นั้นเหมือนกำลังมองเศษขยะ เธอรีบหนีจากมาก่อน ไม่อยากทนฟังถ้อยคำหยามหยันจากคนๆ นั้น...และบังคับตัวเอง เลิกฝัน เลิกคิดถึง...เมื่อเขาน่ากลัวเกินกว่าที่เธอจะรักใคร่ ค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม