พิมดาวครางงึมงำตอบรับเปลือกตาเธอปิดสนิท ร่างกายต้องการพักผ่อนอย่างเร่งด่วน เพราะเสียเหงื่อไปกับการพูดคุยกับลูกของแยนไปไม่ใช่น้อย เธอหลับสนิทในนาทีต่อมาและในอ้อมกอดของผู้ชายที่บังเอิญเจอ จนมาเกี่ยวพันกันในที่สุด
อากาศยามเช้าแสนจะปลอดโปร่ง แสงแดดอ่อนๆ สาดแสงผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาภายใน คนบนเตียงสองคนยังคงกอดกันกลม ไม่สนใจดินฟ้าอากาศเพราะกาลังสงบสุขและแสนสบาย
หญิงสาวนอนซุกอกชายหนุ่มเธอวางมือบนแผงหน้าอกกำยำและชายหนุ่มวางมือพากโค้งเอวอ่อนช้อยแสดงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของเต็มเปี่ยมเพราะอีกมือหนึ่งกอบกุมเต้าทรวงอวบอัดเกาะเกะแม้ยามที่หลับสนิท
“อรุณสวัสดิ์พิม”
เพียงแค่พิมดาวขยับตัว แยนที่รออยู่ก็เอ่ยทักเสียงใส
หญิงสาวซุกหน้าแนบอกกว้างของเขามากยิ่งขึ้น เธออายแสนอายที่หลงคารมแยน และเตลิดไปกับสัมผัสร้อนแรงที่ชายหนุ่มชักจูง หลงตามเกมส์สวาทบาดจิต พายุสวาทสาดใส่จนหลงลืมตัว
“ลุกได้แล้วนอนขี้เซาอยู่
