EP 04 จะสั่งสอนเอง

878 คำ
หลังจากที่นั่งดื่มกันจนดึกทุกคนก็ต่างพากันแยกย้ายเพราะล้วนแต่มีครอบครัวของตัวเองกันทั้งนั้น เว้นซะก็แต่ครามที่ยังไม่มีใครเป็นตัวจริงสำหรับเขา ส่วนเปลวยังไงก็ขึ้นชื่อว่าไม่โสดเป็นที่เรียบร้อย "กลับยังไง?" ครามเดินมาคว้ามือเซย์จากทางด้านหลัง เขาเดินตามเธอออกมาตั้งแต่แรกจนเห็นว่าเธอกำลังเหมือนยืนรอใครมารับ "ให้คนมารับแล้ว" เธอหันมาตอบนิ่ง ๆ ไม่ใช่ว่าเซย์ไม่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าต้องการอะไรเธอรู้ แม้ว่าเซย์อาจจะไม่ได้รักใครจริงจัง แต่สำหรับหญิงสาวอย่างเธอไม่ได้มั่วขนาดว่านอนกับใครไม่ซ้ำหน้า "กลับกันฉัน!" ครามพูดแค่นั้นและดึงแขนเธอมาที่รถ เซย์พยายามจะสะบัดเท่าไหร่ก็ไม่หลุด "นี่ปล่อยนะ!!" เซย์เริ่มหงุดหงิดที่สู้แรงเขาไม่ได้ อีกอย่างแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปก็ทำให้เธออยากกลับไปพักผ่อนเต็มที ไม่ได้อยากมาเสียเวลาทะเลาะกับครามอยู่ "โทรบอกคนที่จะมารับซะว่ากลับเองได้แล้ว" ครามไม่สนใจคำพูดของเธอสักนิด หลังจากฉุดกระชากลากถูเธอจนมาถึงรถ เขาก็ยัดเธอเข้า ๆ ไปด้านในพรอมชี้หน้าและออกคำสั่งราวกับว่าตัวเองเป็นเจ้าของเธอ "ทำไมฉันต้องทำตามที่นายบอก?" หญิงสาวเลิกคิ้วสูงและมองหน้าเขากวน ๆ อย่างท้าทาย "ถ้ายังรู้จักฉันไม่ดีพออย่าท้าทายฉันดีกว่านะเซย์" "นายก็เหมือนกันถ้ายังไม่รู้จักฉันดีพอ อย่าลองดีจะดีกว่า!" ไม่เพียงแค่เขาที่เตือนเธอ เธอเองก็เตือนเขาสำหรับการเข้ามายุ่งกับชีวิตของเธอเช่นกัน "นี่นายจะพาฉันไปไหน?!!" เธอถามอย่างร้อนรนทีจู่ ๆ ชายหนุ่มก็สตาร์ทเครื่องและขับออกจากคลับของเพลิง "กลับคอนโดฉัน!" "นายไม่มีสิทธิ์ลากฉันไปไหนมาไหนแบบนี้ตามอำเภอใจนะ!" เซย์พูดอย่างเหลืออด ตั้งแต่ครามเข้ามา ชีวิตของเธอดูจะวุ่นวายขึ้นมากกว่าที่คิด "แต่ถ้าฉันอยากจะลาก มีหรือไม่มีสิทธิ์ฉันก็จะลาก!" เขาหันหน้ามาเถียงเธอและหันกลับไปสนใจถนนต่อ "จอด!!" "หุบปาก!!" ครามเริ่มเบื่อที่จะต้องต่อล้อต่อเถียงด้วย เลยสั่งเธอเสียงแแข็ง เซย์เองตอนนี้ตาก็จะปิดเหมือนกันเธอเลยยอมเลยตามเลย กะว่าถึงคอนโดของครามค่อยหาทางหนีอีกที ดูเหมือนเรื่องจะไม่ง่ายขนาดนั้นเพราะ... คอนโดคราม หลักจากขับรถมาถึงหันมาอีกทีหญิงสาวที่ปากเก่งเมื่อครู่หลับไปแล้ว ชายหนุ่มมองใบหน้าหวาน ๆ ของเธอที่ถูกแต่งเติมเครื่องสำอางค์จนปกปิดความหวานนั้นเอาไว้อย่างพิจารณา "เป็นสาวหวานจะน่ารักขนาดไหนกันนะ" เขาพูดกับร่างบางที่หลับไม่รู้เรื่อง ก่อนจะเปิดประตูรถและเดินอ้อมไปฝั่งที่เธอนั่งอยู่ หลังจากนั้นก็ช้อนเธอขึ้นมาและพาเดินตรงไปยังห้องของเขาที่อยู่ชั้นบนสุดของคอนโดหรูใจกลางเมืองที่นี่ เมื่อมาถึงห้องครามวางเซย์อย่างเบามือที่โซฟา คอนโดที่นี่เป็นคอนโดส่วนตัวผู้หญิงคนไหนก็ไม่เคยได้เข้า ครามเองก็ไม่ได้ตั้งใจพาเธอมาเช่นเดียวกัน เพียงแต่ว่าเขาดื่มมากจนไม่มีแรงจะขับรถเท่าไหร่ และคอนโดนี้มันใกล้กว่าคอนโดที่เขาเอาสาวไปมีอะไรด้วย ชายหนุ่มจึงเลือกพาเซย์มาที่นี่แทน "เธอสวยนะเซย์ แต่เธอก็แค่ของเล่นชิ้นใหม่เท่านั้นเอง" พูดจบครามก็เดินออกไปจากตรงนั้นเพื่อไปเคลียร์ห้องนอนให้เรียบร้อยจะได้พาเธอเข้าไปนอน โดยไม่รู้เลยว่าประโยคนั้นเธอคนที่เขาพูดถึงได้ยินมัน "นายก็หล่อนะคราม แต่นายดันโง่" หญิงสาวกระตุกยิ้มก่อนจะหลับไปตามเดิมเพราะเธอเองก็ขี้เกียจลุกขึ้นมาทะเลาะกับเขา จากที่ตอนแรกจะหนีกลับเธอก็ไม่ทำ ในเมื่อครามอยากจะเห็นเธอเป็นของเล่น เธอจะเป็นของเล่นที่ทำให้ครามเล่นจนเจ็บแล้วรู้สึกว่าคิดผิดเลย ไม่นานชายหนุ่มก็เดินออกมาจากห้องนอนและอุ้มเธอไปนอนในห้องนั่น พอทำทุกอย่างเสร็จครามก็เข้าไปอาบน้ำ เซย์ที่ยังไม่หลับเลยเลือกที่จะมองสำรวจไปรอบห้อง "ผู้ชายแบบนายฉันจะสั่งสอนเอง!" เธอมองทุกอย่างภายในห้องเพื่อดูถึงไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตของครามว่าเขาชอบหรือไม่ชอบอะไร จากที่ดูผู้ชายเจ้าชู้แบบเขาไม่ชอบผู้หญิงที่คอยวิ่งตามอย่างแน่นอน หากเธอจะทำให้เขาหลงได้ มีวิธีเดียวคือเธอต้องเป็นเธอเหมือนตอนนี้ ไม่เปลี่ยนอะไรไปจากเดิม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม