"อย่าคิดจะทำอะไรแบบนั้นนะคราม" ยิ่งเซย์พูดแบบนั้นมันเหมือนไปกระตุ้นความโกรธให้คราม
"ดูเธอจะห่วงผัวเก่าอย่างมันอยู่นะ" เขาข่มอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ทั้งที่ใจใจมันร้อนลุ่มไปหมด
"ฉันไม่ได้เป็นห่วง" เซย์พูดพรางจ้องหน้าชายหนุ่ม เขากำหมัดแน่น เธอรู้ว่าตอนนี้ครามกำลังหงุดหงิดแต่เก็บอารมณ์เอาไว้
"แปลกนะ ไม่เป็นห่วงแต่ไม่ให้ฉันทำอะไรมัน"
"ก็กันต์ไม่ได้ทำอะไรผิด"
"แล้วฉันทำอะไรผิดเธอถึงไม่รักฉัน" ครั้งนี้ครามหันไปมองหน้าเธอ
"เพราะนายมันเลวไง"
"ทั้งที่ฉันบอกจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเธองั้นเหรอ?" น้ำเสียงของเขาดูแปลกไปไม่ใช่คนเดิมที่ชอบบังคับเธอ
"นายจะให้ฉันเชื่อเพียงเพราะแค่นายพูดเหรอคราม ลืมไปมั้ยว่าวันนี้นายก็นัวเนียกับผู้หญิงคนอื่นตอนไม่พอใจฉัน"
"คนจะไม่รักมันมีทุกเหตุผลมาอ้างเสมอเลยเธอว่ามั้ย?" ครามกระตุกยิ้มแต่มันเป็นรอยยิ้มที่เก็บความรู้สึกเจ็บปวดไว้ข้างใน
"ฉันว่านายเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ" หญิ
