"เซย์เดี๋ยวก่อน" หลังจากวิ่งตามเซย์ออกมาจากห้องจนทันชายหนุ่มก็คว้าแขนเธอเอาไว้
"ปล่อย" เซย์ยกยิ้มในใจเมื่อมันเป็นไปตามแผน เธอเป็นคนโทรไปหาแม่ของครามเอง
"โกรธอะไรฉัน?"
"ฉันจำเป็นต้องโกรธนายด้วยหรอคราม?" เซย์ถามกลับนิ่งๆ
"เธอบอกเองไม่ใช่หรือไงว่าฉันมันแค่คู่นอน"
"ใช่ นายมันก็เป็นได้แค่คู่นอนถ้ายังทำสันดานแบบนี้อยู่" ครามทึ้งหัวตัวเองแรงๆ ทำไมเขาจะต้องร้อนรนเป็นหมาขนาดนี้กัน
"ฉันต้องทำยังไง?"
"ทำอะไร?" เซย์ถามอย่างไม่เข้าใจ
"ต้องทำยังไงถึงจะได้เป็นเป็นผัวไม่ใช่คู่นอน?" เขาแพ้แล้วตอนนี้ แพ้เธอราบคาบ แพ้ที่ไปติดใจเธอ แพ้ที่ไปหลงกลเธอเข้า
"ถ้าฉันบอกไปนายคิดว่าตัวเองทำได้?"
"ถ้ามันทำให้ฉันได้เธอเป็นเมียฉันยินดีจะทำ" ครามตอบด้วยความมุ่งมั่น นาทีนี้อะไรก็ต้องยอมทั้งนั้น
"เลิกกันผู้หญิงทุกคนที่นายมีในสต็อกตอนนี้" เพียงแค่ได้ยินครามก็แทบจะเอามือปาดเหงื่อ เด็กของเขามีแยู่ไม่รู้เท่าไหร่แต่เธ
