“พูดแบบนี้อยากนอนนอกห้องหรือไงคะ”
นับหมื่นว่าเสียงของพี่ชายเอาเรื่องแล้ว แต่พอพี่สะใภ้ตอกกลับ บอกเลยว่าน่าขนลุกกว่าเป็นไหนๆ
“ขำอะไรไอ้หมื่น !” นับแสนตะคอกถามน้องชายเพราะไม่กล้าขึ้นเสียงกับเมีย
“ขำคนกลัวเมีย”
คนที่กอดเธออยู่ฮึดฮัดทำท่าจะลุกจนเธอต้องปรามเสียงเบา นับแสนน่ะชอบเล่นแรงๆ กับคนอื่นแม้กระทั่งกับลูกชายอย่างตาเหนือเอง ที่เธอบอกว่าเล่นก็เพราะรู้ว่าเขายังไม่ได้ออกแรงเท่าไร หากนับแสนเอาจริงขึ้นมากระดูกหลายคนคงหักไปแล้ว เพราะคู่อริเขาเยอะเหลือเกิน
“ลูกมองอยู่นะคะ ห่ามให้มันน้อยหน่อยเถอะค่ะ”
“ดีสิ เจ้าเหนือจะได้ซึมซับความเข้มแข็งจากฉันตั้งแต่ยังเล็ก”
“เข้มแข็งหรือหยาบกระด้างคะ ?”
“ชิ ! ผัวเธอมันไม่มีอะไรดีสักอย่างนี่”
เสียงนายน้อยนับเหนือหัวเราะเอิ๊กอ๊ากจนพุงกระเพื่อมแสดงถึงความชอบใจอย่างยิ่งเวลาเห็นพ่อหน้ามุ่ยเพราะถูกแม่ครีมดุ
“พ่อโดนดุ เหมือนเหนือเยย”
นับแสนตากระตุกยิกๆ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าว่าเห็นเจ้านับเหนือตัวยุ่งมันยักคิ้วหลิ่วตาให้พ่ออย่างเขา
“คืนนี้นอนนอกห้องไปเลยเจ้าเหนือ” เขาขู่แต่คิดหรือว่าเจ้าเด็กอ้วนขวัญใจของคนทั้งไร่โดยเฉพาะเมียเขาที่ลำเอียงแบ่งความรักไม่เท่ากันสักนิด ทั้งที่เขากับเจ้าเหนือก็เป็นลูกผู้ชายเหมือนกันทั้งคู่จะกลัว เจ้าลูกชายยังยิ้มกริ่มส่งสายตาท้าทายมาให้ไม่หยุดหย่อน
“ใครจะไล่นายน้อยของติ่งให้มานอนนอกห้องกันคะ”
เสียงเอาเรื่องของต้อยติ่งที่เดินตามนายเหนือหัวของมันขึ้นมาบนบ้านทำให้นับแสนแทบตบหน้าผากตัวเอง... ให้มันได้อย่างนี้ วุ่นวายชะมัด !
“เออ ดีจริง ดีจริงๆ !”
ตอนนี้เขามันหัวเดียวกระเทียมลีบของแท้ น้องชายเขาทุกคนรวมถึงคนทั้งไร่ทั้งรักทั้งเทิดทูนเมียกับลูกเขา ส่วนเขารึ ! จะสั่งจะใช้อะไรก็มีแต่คนกวนอวัยวะเบื้องล่างตลอด
“พอๆ ครับ ผมไม่ได้มาฟังผัวเมียทะเลาะกันนะครับ” นับหมื่นรีบคลี่คลายความวุ่นวายในครอบครัวของพี่ชาย แม้ตัวเองจะขำพอๆ กับเจ้าหลานชายตัวกลมในอ้อมกอดก็ตาม
“ถ้าลาเสร็จแล้วก็ไปสิ”
“ไล่กันจริงนะพี่แสน” ที่จริงพี่ชายพยายามแสดงออกเสมอว่ายังเคืองเขาไม่หายเรื่องที่พาคาริสาหนีคราวก่อน แต่เขารู้ว่าเจ้าตัวก็แค่ทำฟอร์มไปอย่างนั้น ความเป็นจริงคือหายโกรธเขานานแล้ว
“หอมแก้มอาหมื่นอีกรอบแล้วมาหาแม่นะคะน้องเหนือ”
คาริสามองลูกชายแสดงความรักกับคุณอาของแกแล้วมีความสุข ครอบครัวนี้น่ารัก ทั้งนับหมื่นที่อ่อนโยน ขี้เล่นและเป็นผู้นำเหล่าน้องๆ ได้ นับพันที่ชาญฉลาดและเหมือนพี่ชายคนโตอย่างนับแสนที่สุดเรื่องฝีปากคมกล้าและความเจ้าคิดเจ้าแค้นรวมถึงวิธีการเอาคืนศัตรูที่เด็ดดวง แม้นับพันจะน่ากลัวแต่ถ้าลงได้รักใครชายหนุ่มจะปกป้องดูแลด้วยชีวิต
ส่วนคุณอาคนสุดท้ายอย่างนับสิบ รายนั้นแม้จะใจร้อนขี้โวยวาย ดูเหมือนชีวิตไม่ค่อยมีแก่นสารอะไรเท่าไร แต่เธอว่านับสิบดูเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในบรรดาพี่น้องแล้ว เขาทำอะไรออกมาตรงๆ คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น ไม่เก็บความไม่สบายใจใดๆ ไว้ในชีวิตเกินสามนาทีด้วยซ้ำ และเหนือสิ่งอื่นใดชายหนุ่มหลงตาหนูของเธอที่สุดในบรรดาอาๆ แล้ว เขารักเด็กแบบที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน ทุกวันจะต้องมาหาตาเหนือไม่ได้ขาด ปัจจุบันนี้ถือว่าดีขึ้นมากแล้วถ้านับตอนที่เธอกับลูกเพิ่งกลับมาอยู่ที่เหนือฟ้า เพราะนับสิบถึงกับหอบเสื้อผ้ามาอยู่กับหลานตั้งหลายเดือนกว่าจะยอมกลับน่านน้ำ บ้านของเขาเอง
“เดี๋ยวตอนเจ้าดลมารับผมจะชวนมันแวะมาลาครีมนะครับ” เขาแหย่พี่ชาย และรู้ด้วยว่ามันได้ผล ถ้าไม่มีเมียนั่งอยู่บนตักเขาคงถูกถีบตกเรือนไปแล้ว
“ไอ้หมื่น !”
“เอ้า ก็ตอบแทนที่พี่แสนรักผมเหลือเกินไงครับ ถ้าไม่อยากให้ผมพาศัตรูหัวใจมาหยามถึงหน้าบ้านก็พูดกับผมดีๆ ก่อน”
นับหมื่นแทบได้ยินเสียงฮึ่มฮั่มออกจากลำคอของพี่ชายด้วยซ้ำ บอกเลยว่าสนุกมาก ถือเป็นการทิ้งทวนก่อนไม่ได้เจอกันอีกพักใหญ่
“พูดสิคะคุณแสน”
“ครีมเข้าข้างมัน” ทำอะไรใครไม่ได้เขาก็เลือกงอนแม่เมียตัวดีนี่แหละ
“เอ สงสัยคุณแสนคงอยากให้ครีมเจอคุณดลละมั้งคะคุณหมื่น” ปกติเธอก็เข้าข้างนับแสนนั่นแหละเพราะนั่นจะทำให้เขาอารมณ์ดีและเธอสามารถใช้มันต่อรองขอความดีให้ตัวเองได้พักบ้างในเวลาค่ำคืน แต่วันนี้นับแสนน่าแกล้งจริงๆ ไม่ว่าใครทำอะไรก็ดูเขาจะอารมณ์เสียไปซะหมด
“ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ”
ต่อให้ไว้ใจคาริสาแค่ไหน หรือต่อให้รู้อยู่เต็มอกว่าภรรยารักเขาเพียงคนเดียวและไม่เคยวอกแวกไปกับไอ้เจ้าของไร่ชาตัวร้ายหรือแม้แต่ธนาดลศัตรูหัวใจแต่เก่าก่อน แต่เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าเพื่อนน้องชายคิดยังไงกับเมียเขา ดังนั้นแค่มันได้มองคาริสาเขาก็หวงจนขึ้นสมองแล้ว
“ไม่พูด ผมไปแล้วนะ”
นับแสนข่มใจให้เย็นอยู่นาน นอกจากถูกน้องชายเอาคืน คาริสาของเขายังไม่ยอมเข้าข้างผัวคนนี้อีก
“เออๆ เดินทางปลอดภัยแล้วกันไอ้น้องเวร !... เอ๊ย น้องรัก”
นับหมื่น สิงหโชติเดชายิ้มสมใจ “ถึงรู้ว่าพี่แสนไม่ได้จริงใจแต่คราวนี้ผมจะยกให้สักครั้ง”
“ถึงฉันจะไม่จริงใจ แต่หากมันจะช่วยให้แกเอาไอ้เพื่อนรักของตัวเองไปไว้ไกลหูไกลตาเมียฉันหน่อย ไปอยู่กรุงเทพฯ รอบนี้ฉันให้ยืมเบนท์ลีย์คันนั้นอย่างไม่มีกำหนด”
นับแสนหมายถึงเบนท์ลีย์ คอนติเนนทัล รถคู่ใจที่เขาจะใช้ทุกครั้งที่ลงไปกรุงเทพฯ และครั้งนึงเขาก็เคยขับมันไปหาคาริสามาแล้ว เขายังจำได้ดีว่าตอนนั้นเมียเขาทำหน้ายังไง เจ้าหล่อนทั้งแปลกใจและดีใจแค่ไหนที่เห็นเขา
... ถึงตอนนั้นจะไม่อยากยอมรับ แต่เมียเขาในชุดนอนช่างน่ารักและเซ็กซี่ได้อย่างเหลือเชื่อ
“โอ้ว วันนี้พี่แสนใจดีแฮะ แต่จะดีสุดๆ ถ้ายกให้ผมเลยแบบไม่เอาคืน”
“ก็อยากยกให้อยู่หรอก แต่คันนั้นครีมเขาหวง เพราะเรามีความทรงจำแสนหวานด้วยกันที่รถคันนั้น”
คาริสาค้อนคนเป็นสามี ความทรงจำแสนหวานอะไรของเขา เรียกว่าความทรงจำสยองขวัญถึงจะถูก ก็ตอนนั้นเขาใช้ความหล่อ ความรวยและสมบูรณ์แบบมาล่อลวงเธอให้หลงใหลได้ปลื้ม และบอกเลยว่าตอนนั้นเธอก็หลงใหลเขาจริงๆ
“อย่าไปฟังคุณแสนนะคะคุณหมื่น” เธอรู้เลยละว่าเขาจงใจให้คนอื่นเข้าใจผิด และคนที่หื่นได้ทุกที่ทุกเวลาอย่างนับแสนก็ไม่ยากเลยที่จะทำให้ใครต่อใครเข้าใจว่าในรถคันนั้นเขากับเธอทำอะไรกัน หรือเปล่า !?
“ไม่ฟังครับ ไม่ฟัง”
พอเขาบอกไม่ฟังเจ้าหลานตัวอ้วนก็ยกมือป้อมๆ ขึ้นปิดหูแล้วส่ายหัวดุ๊กดิ๊ก ปากพึมพำว่าไม่ฟังๆ เลียนแบบเขา
“อะไรนะคะ น้องเหนือบอกจะไม่กินนมใช่หรือเปล่าน้า” คาริสาแกล้งเจ้าเด็กจ้ำม่ำที่ห่วงเรื่องกินเป็นสำคัญ
คราวนี้นายน้อยของเหนือฟ้าเลยผลักอ้อมกอดของคุณอาหนุ่มเบาๆ แล้วต้วมเตี้ยมไปหาพ่อกับแม่
“ไม่อาวก้าบ เหนือจะหม่ำๆๆ”
“อ้าว ทิ้งหมื่นเลยนะ เห็นนมดีกว่านี่หว่า เหมือนพ่อไม่มีผิด” นับหมื่นกระเซ้าหลานรักเลยไปถึงพ่อของหลานด้วย
“พูดดีไปไอ้หมื่น ก็อย่าให้ฉันรู้แล้วกันว่าแอบไปหลงนมที่ไหนเข้าน่ะ” ลูกผู้ชายเราต่อให้ทะนงตัวว่าเก่งว่ารักษาตัวดีแค่ไหน แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้นพรหมลิขิต หากได้เจอคนที่ใช่เมื่อไร อย่างนับหมื่นนี่รับรองเลยว่าอาการหนักกว่าเขาแน่ๆ เจ้านี่มันละเอียดอ่อนทางด้านความรู้สึกยิ่งกว่าอะไร