บนโต๊ะอาหาร
“ทานเยอะๆนะหนูฝัน นี่แม่หนูกับแม่ช่วยกันทำให้เพราะพยายามทำที่ไม่ใช่พวกของแสลง ไม่งั้นแผลจะบาดทะยักได้ ทานเยอะๆลูก..”
“ขอบคุณนะคะ..นี่ถ้าแม่แม่อยู่กันอีกหลายวันฝันต้องอ้วนแน่ๆเลยค่ะ..”
“แม่ก็คิดอยู่นะว่าอยากอยู่อีกสักอาทิตย์หนึ่ง..”
“อีกอาทิตย์หรอครับ..?”
“555 แม่ล้อเล่นนะ ดูตาวีทำหน้าเข้า..ทำไมกลัวแม่จะมาอยู่ด้วยนานแล้วแกไม่มีเวลาสวีทกับหนูฝันใช่ไหม..?”
ผมมองหน้าแม่แล้วก็ยิ้มแห้งๆ แต่พอหันไปมองหน้าเธอคนที่ทำให้ผมต้องประสาทแดกกับเรื่องก่อนหน้านี้ ผมก็รู้สึกหนักใจขึ้นมา
“ถ้าคุณแม่อยากอยู่ต่อก็ได้นะคะ ฝันไม่ว่าหรอกค่ะ ดีซะอีกถ้าแม่อยู่ฝันจะได้ทานของอร่อยทุกวันเลย..”
“เอางั้นเลยหรอ..?”
“เอางั้นซิคะ..555”
ทั้ง 3 คนหัวเราะชอบใจกันยกใหญ่โดยไม่มีใครสนใจถึงสีหน้าและความหนักใจของผมตอนนี้เลย
เวลา 3 ทุ่ม
“555 จริงหรอคะ..?”
“จริงซิจ๊ะ ตอน
