ฝืนใจทำ

1492 คำ

  วันรุ่งขึ้น ฉันตื่นมาในตอนเช้าก็ใช้มือควานหาคนบนเตียงที่นอนอยู่ข้างฉันเมื่อคืนนี้   “หายไปไหน..?”   ฉันใช้มือควานไปทั่วก็ไม่เจอจึงลืมตาขึ้นมาดูก็ไม่เห็นตัวเขาแล้ว ฉันจึงลุกขึ้นนั่งมองไปที่ห้องน้ำแล้วลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าห่มพันตัวเองไว้แล้วเดินไปดูเขาในห้องน้ำก็ไม่เจอ   “หรือออกไปข้างนอก..?”   ฉันจึงเข้าไปอาบน้ำแล้วรีบออกไปดูเขานอกห้อง   “ตื่นแล้วหรอฝัน..?”   “ค่ะ..แม่ทำอะไรอยู่ค่ะหอมจัง..?”   ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆแม่เห็นแม่กำลังคนหม้อข้าวต้มอยู่   “ทำข้าวต้มหมูให้เรานั่นแหละ..”   ฉันไม่ได้สนใจฟังที่แม่พูดนัก เพราะมัวแต่มองไปรอบๆห้องหาใครคนหนึ่ง   “หาตาวีหรอ..?”   “ค่ะ..คุณวีหายไปไหนหรอคะ..?”   “พาแม่เขาออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตมาไว้ในห้องเพิ่มให้พวกเรานั่นแหละ..”   “หรอคะ..?”   “เสร็จพอดีเลย ไปนั่งรอปะเดี๋ยวแม่ยกไปให้จะได้รีบทานยาหลังอาหาร..”   “ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม