บทที่5

1290 คำ
'ไม่เหมาะสม' คำคำ นี้ ลอยอยู่ในหัวสมองของมิลานนานอยู่นับชั่วโมงตั้งแต่เธอเดินออกมาจากห้างสรรพสินค้าก้าวขาขึ้นรถประจำทางความคิดของเธอก็ยังไม่ได้หลุดพ้นจากเรื่องนี้ หนึ่งชั่วโมงในก่อนหน้านี้เธอยังได้มีเวลาอยู่ใกล้กันกับเขาราวกับว่าเธอกำลังฝัน แต่ดูเหมือนว่าความสุขในความฝันของเธอจะอยู่ได้ไม่นานเมื่อมีเสียงเพลงคนที่เหมาะสมกับราเชนทร์เข้ามาปลุกให้เธอได้ตื่นขึ้นมาเผชิญกับความเป็นจริงเสียก่อน "หนูกลับมาแล้วค่ะแม่"แม้ข้างในจะรู้สึกเจ็บปวดแต่เธอต้องเก็บมันเอาไว้ มิลานในชุดนักเรียนเดินเข้าไปในตัวบ้านซึ่งตอนนี้กำลังมีร่างของมารดาซึ่งเธอก็พึ่งจะกลับมาจากการขายขนมจากตลาดเช่นเดียวกัน "หิวไหมลูกแม่ซื้อก๋วยเตี๋ยวน้ำตกที่หนูชอบมาด้วยนะ" "ขอบคุณนะคะ หนูกำลังหิวอยู่พอดีเลย"เธอวางกระเป๋าสะพายลงบนโซฟาตัวเล็กก่อนเด็กสาวจะเดินเข้าไปกอดร่างของมารดา ทั้งสองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมา แม้เธอจะเกิดมาแล้วมีแต่ผู้เป็นแม่ที่คอยเลี้ยงดูไม่ได้รวยล้นฟ้าแต่เธอกลับไม่รู้สึกว่าตัวเองขาดแคลนอะไรเลยสักนิด "มิลานของแม่ จะอ้อนเอาอะไรคะ" "เปล่าค่ะ หนูแค่อยากกอดแม่เฉย ๆ " "น่ารักจังเลยลูกสาวคนสวยของแม่"จมูกโด่งของมารดากดลงสูดดมความหอมบนศีรษะของบุตรสาวด้วยความรัก อุษณีย์มารดาของมิลานซึ่งแม้อายุจะย่างเข้าเลขห้าแต่เธอก็ยังคงดูดีแม้เธอจะดำรงทำอาชีพแม่ค้าแต่ก็ใช่ว่าเธอจะดูโทรมหรือมีริ้วรอยบนใบหน้าเหมือนกับคนที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน "ใกล้จะสอบเสร็จแล้วหรือยังคะคนเก่งของแม่" "พรุ่งนี้สอบอีกวันเดียวก็จะเสร็จแล้วค่ะ"อุษณีย์พยักหน้ารับรู้ "แล้วหนูคิดเอาไว้แล้วหรือยังว่าจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ไหน"คำถามนี้ทำให้มิลานชะงักไปชั่วขณะ เธอดันตัวออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นพลางเงยหน้าสบตามารดา "แม่คะ" "ว่าไงลูก" "หนูไม่อยากเรียนต่อแล้วค่ะ" "มิลาน หนูพูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า"อุษณีย์ดีดตัวลุกขึ้นนั่งหลังตรง เธอเอ่ยถามลูกด้วยน้ำเสียงตกใจเพราะไม่คิดว่าลูกสาวของเธอที่ชื่นชอบในการเล่าเรียนถึงได้คิดในเรื่องนี้ "หนูคิดดีแล้วค่ะแม่ หนูอยากออกมาช่วยแม่ขายของหนูไม่อยากให้แม่ต้องเหนื่อยลำบากหาเงินส่งหนูเรียนเพียงลำพัง"แม้ว่าความหวังของเธอคือการเรียนจบสูง ๆ เพื่อจะได้หางานดี ๆ ทำจะได้มีเงินมาให้มารดาท่านจะได้หยุดขายขนมไม่ต้องออกไปตากแดดทนร้อนเหมือนทุกวันนี้ "หนูไม่อยากให้แม่ต้องมาลำบากเพราะหนูอีกต่อไป" "โถ มิลานลูก"อุษณีย์ดึงร่างของลูกสาวเข้ามากอด เธอร้องไห้ออกมาเมื่อได้ยินคำพูดของลูกสาว ความปวดร้าวมันบาดลึกฝังอยู่ในใจ ถ้าเธอไม่คิดที่จะเดินหนีออกมาจากชีวิตของสามีในวันนั้นป่านนี้ชีวิตของเธอกับลูกก็คงไม่ต้องมาทุกข์ลำบากเหมือนกับทุกวันนี้ มิลานก็คงไม่ต้องถูกตราหน้าว่าเป็นลูกสาวแม่ค้าขายขนม มีแม่เป็นเพียงแค่แม่ค้าจน ๆ คนเป็นแม่รู้สึกผิดขึ้นมาทันทีที่ตนเองพาลูกสาวมาอยู่อย่างยากลำบาก เมื่อก่อนเธอมีอาชีพเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน การที่เธอได้ทำอาชีพนั้นมันทำให้เธอได้ไปทั่วเที่ยวโบยบินไปรอบโลก จนได้มาพบรักกับหนุ่มตาน้ำข้าวที่เมืองมิลาน เขาและเธอตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเจอ ความสุขของเธอคือช่วงที่ได้มีเวลาอยู่กับเขา เราสองคนอยู่ด้วยกันใช้เวลาวันที่ว่างอย่างมีคุณค่า คำว่ารักจากปากของเขาที่บอกเธอมาเธอสัมผัสได้ถึงความจริงจังและจริงใจ แต่ความรักของเราทั้งสองต้องจบลงเพราะเหตุผลบางอย่างที่มันเกินกว่าเธอจะรับไหวและเมื่อเธอได้ตัดสินใจขอจบความสัมพันธ์แล้วหันหลังเดินออกมาอุษณีย์ก็พบว่าคนที่เธอรักได้ฝากอีกหนึ่งชีวิตไว้ในร่างกายของเธอ ถ้าหากวันนี้เธอไม่หุนหันพลันแล่น มิลานลูกสาวของเธอก็คงไม่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความลำบากเช่นนี้ "มิลานลูก" "คะ" "เรื่องเรียนลูกไม่ต้องเป็นห่วงนะ ลูกอยากจะเรียนคณะอะไรแม่ขอให้ลูกตั้งใจสอบให้เต็มที่"ความมุ่งมั่นในแววตาของมารดาทำให้มิลานรู้สึกชะงักไปเล็กน้อย เด็กสาวที่ไม่เคยรู้เรื่องราวของครอบครัวในอดีตที่ผ่านมาได้แต่นั่งมองหน้าของมารดาด้วยความไม่เข้าใจ "เข้าใจที่แม่บอกหรือเปล่า ไม่ว่าลูกอยากจะเรียนคณะอะไรก็ทำให้เต็มที่" "แม่คะ แต่เรา" "เรื่องค่าใช้จ่ายลูกไม่ต้องเป็นห่วง" "..." "เพราะต่อไปนี้แม่จะไม่ยอมให้หนูต้องมาทนอยู่อย่างยากลำบากอีกแล้ว"ผู้ชายเลวระยำอย่างโรเบิร์ต เลียม ต้องได้รับรู้เสียทีว่าเลือดเนื้อเชื้อไขที่เขาอยากได้ตอนที่ยังคบกับเธอได้ถือกำเนิดเกิดขึ้นแล้ว "หนูขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะมิลาน แล้วไม่ต้องคิดมากถึงเรื่องนั้นแม่จะจัดการทุกอย่างให้หนูเอง" "ค่ะ"แม้จะไม่เข้าใจแต่มิลานก็ยังคงทำตามคำที่มารดาบอก เด็กสาวคว้ากระเป๋าสะพายเดินขึ้นไปยังห้องพักของตนเองที่อยู่บนชั้นสองโดยมีสายตาของอุษณีย์มองตามแผ่นหลังเล็ก ๆ ของลูกสาวด้วยแววตารักใคร่และเอ็นดู อุษณีย์เดินขึ้นมาบนห้องพักของตนเองซึ่งแยกออกจากลูกสาว เธอจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้มันดูสดใสเครื่องสำอางที่เก็บไว้ในตู้หลายปีถูกรื้อค้นออกมาใช้ อดีตพนักงานต้อนรับบนเรื่องบินของสายการบินชื่อดังได้เปลี่ยนแปลงตัวเองในรูปโฉมใหม่ แม้อายุจะเข้าใกล้เลขห้าแต่ว่าผิวหน้าผิวเนื้อตามร่างกายยังคงเต่งตึงไม่หย่อนยานแม่เวลาจะล่วงเลยผ่านไปนาน "ไม่รู้ว่าคุณจะยังใช้งานมันอยู่ไหม"แอปพลิเคชันที่เขาฮิตกันทั่วโลกซึ่งอดีตเธอและเขาก็ได้เข้าถึงวิวัฒนาการของมัน อุษณีย์จัดการเปิดบัญชีเก่าที่เธอปิดไว้ไปนานก่อนจะจัดการนอนคว่ำเอียงหน้าสี่สิบห้าองค์ปัดเส้นผมนุ่มสลวยให้ลงมาปรกหน้าก่อนเธอจะจัดการถ่ายรูปแล้วโพสต์ลงบนinstagramพร้อมกับใส่แคปชั่นว่า 'พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่' แม้จะไม่ได้เปิดบัญชีใช้มานานแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีใครผ่านเข้ามาเจอเธอมองบรรดาเพื่อนเก่าทยอยเข้ามากดไลค์แต่ยังไม่เห็นวี่แววว่าอดีตคนรักอย่างโรเบิร์ตจะเข้ามา ความสวยของเธอเป็นที่โดดเด่นสะดุดทุกสายตาเพราะอดีตเธอก็ฮอตอยู่ไม่น้อยถ้าไม่เช่นนั้นพ่อของมิลานคงไม่ตามหึงตามหวงหลงรักเธอหัวปักหัวปำแบบนั้นหรอก แต่อย่างที่บอกผู้ชายมันก็เหมือนเสือไม่สิ้นลายต่อให้เขามีเธออยู่แล้วก็ไม่แคล้วไปคว้าดอกไม้ข้างทางมาให้ความสุข "แม่จะทำเพื่อหนูนะมิลาน" ครืด โรเบิร์ต เลียม กดถูกใจรูปถ่ายของคุณ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม