“ไม่ว่าพิมพ์จะโกรธ เกลียด หรือไม่อยากเห็นหน้าพี่แล้ว พี่ก็ยังยืนยันคำเดิมที่เคยบอก พี่ยังคิดถึงและเป็นห่วงพิมพ์เสมอ เรายังเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกันได้ ทุกอย่างมันเป็นความผิดของพี่เอง ที่ผ่านมาพี่รู้ว่ามันแย่สำหรับพิมพ์ แต่พี่ก็อยากจะบอกพิมพ์เหมือนกันว่าพี่ไม่ได้มีความสุขเลยกับสิ่งที่พี่ทำ พี่ทำให้ผู้หญิงที่จริงใจต้องเสียใจ ต้องไปจากชีวิตพี่ พี่ขอโทษนะ”
“……” หญิงสาวกำมือแน่น เมื่อความสับสนปนขุ่นเคืองพุ่งพรวดขึ้นมาในใจ เขาจะฟื้นฝอยขึ้นมาหาสวรรค์วิมานอะไร เรื่องมันผ่านมาเป็นปี คิดหรือว่าคนอย่างเธอจะมัวหมกมุ่นจมปลักกับผู้ชายซังกะบ๊วยพรรค์นี้
“คุณเลิกรู้สึกผิดเถอะค่ะ ฉันลืมไปหมดแล้ว อ้อ แต่ขอร้องอะไรสักอย่างเถอะนะคะ เจอกันครั้งหน้า ช่วยทำเป็นไม่รู้จักกันดีกว่า ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ”
พิมพ์อรหมุนตัวเดินจากมาทันทีหลังจากที่พูดจบโดยไม่มองหน้าชายหนุ่มด้วยซ้ำ นี่มันวันบ้าอะไร เธอต้องมาร้องไห้ให้กับผู้
