รักต้องห้าม

แกล้งเล่น

อิทธิพัทธ์ ลงไปกดเงินจากตู้เอทีเอ็มหลังจากที่ส่งเงินสดในกระเป๋าให้รุ่นน้องไปเกือบหมดแล้ว ก่อนจะขับรถออกไป ก็เห็นว่ามีใครเดินตรงมาทางนี้ ชุดนอนแขนยาวขายาวลายการ์ตูนกับผมมัดจุก ทำให้ดูเด็ก ไม่เชยเหมือนชุดที่ใส่ไปทำงาน รอยยิ้มร้ายกาจของเค้า ก็เริ่มทำงานทันที

ผ้าอนามัยหลายห่อในตระกร้า ที่เค้าเห็นตอนจ่ายเงิน ทำให้อดอมยิ้มไม่ได้ ถ้าไม่ฉุกเฉินคงไม่ลงมา เพราะใส่ชุดนอนแบบนี้ คงเตรียมตัวจะนอน

แคชเชียร์ถามว่าจะรับอะไร มือจึงกวาดของใกล้มือ ที่คิดว่าเป็นหมากฝรั่ง แต่กลายเป็นถุงยางอนามัย หลายกล่อง จนคนข้างๆต้องหันมอง แม้จะอายแสนอาย แต่ก็ยังนิ่งรักษาฟอร์มตัวเอง ของแบบนี้ เคยซื้อที่ไหน ผู้หญิงที่อยากได้เค้า ต้องเตรียมเอาไว้ แต่อย่างว่า คนอย่างเค้า ไม่เคยหลั่งในสักครั้ง ใส่ถุงยาง ก็ยังมาหลั่งข้างนอกทุกที เพื่อเซฟ เผื่อถุงยางแตกไปอีก

รถสปอร์ตขับตามคนที่กำลังเดินอยู่ข้างทางไปห่างๆก่อนจะเห็นว่าเธอ เดินเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ที่อยู่ไม่ไกลนัก อิทธิพัทธ์ไม่รู้หรอกว่า ทำไมถึงตามเธอมาถึงที่นี่ แต่เค้าก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว รถสอปร์ตขับออกจากซอยไป หลังจากที่เธอ หายเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ได้สักพักแล้ว

”ตื่นหรือยังจ้ะแม่ “ ลูกสาวโทรหาแม่ แต่เช้าตรู่ เป็นสิ่งที่ทำทุกวัน เป็นกิจวัตรประจำวันก่อนไปทำงาน ผู้เป็นแม่ตอบลูกสาวกลับไปสองสามคำ แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ผู้เป็นพ่อได้คุย

“วันศุกร์พ่อไปรับไหมลูก ที่มหาวิทยาลัย จะได้ไม่ต้องนั่งรถตู้มา “ คนที่คิดถึงลูกรีบถามออกไปทันที

“ยังไม่รู้เลยจ้ะพ่อ ว่างานเสร็จกี่โมง ลูกนั่งรถตู้ได้ “ ลูกสาวไม่อยากให้พ่อขับรถเข้าเมือง จึงรีบตอบกลับไป

“นั่งรถตู้มันอึดอัด พ่อไปรับดีกว่า “ คนห่วงลูกบอกออกมา จนแม่ต้องแย่งโทรศัพท์ไปคุย

“อย่านั่ง รถตู้เลย นั่งรถเมล์มาดีกว่าลูก แล้วแม่จะไปดักรอใกล้ๆเอาไหม “ คนประนีประนอม บอกออกมา ในที่สุด

พราวรุ้งรีบตอบรับทันที คนละครึ่งทาง พ่อสบายใจ เธอสบายใจ แม่รุ้งนี่ เก่งที่สุดเลย

อาจารย์ในภาควิชา เดินเข้าเดินออก ในห้องกันหลายคน ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนไป อาจารย์หนุ่มเดินเข้ามาทักทาย สาวน้อยคนล่าสุด ที่เพิ่งมาทำงานได้ไม่นาน

“สวัสดีครับ น้องรุ้ง พี่ชื่อ ชัยวัฒน์นะครับ “

อาจารย์หนุ่ม ทักทาย แล้วมองคนตรงหน้า ด้วยความสนใจ เด็กสาวสดใส ไร้เดียงสา แบบนี้ น่าเล่นด้วยที่สุด

กาแฟร้อนถูกวางลงบนโต๊ะ พร้อมกับขนมชิ้นเล็กยี่ห้อดัง

“สวัสดีค่ะ อาจารย์ ชัยวัฒน์ พราวรุ้งค่ะ เรียกรุ้งก็ได้ “ ชายหนุ่มอยากจะจับมือรับไหว้ สาวน้อยตรงหน้า แต่ก็กลัวจะตกใจ

“เรียกพี่วัฒน์ดีกว่าครับ เรียกอาจารย์มันดูห่างเหินกันไป “ เค้าต้องการให้เธอ เรียกอย่างเป็นกันเอง คนในห้องมีเพียงเค้าและเธอ ชายหนุ่มขยับเก้าอี้ เข้ามาข้างๆ แล้วนั่งลง

“เป็นไงครับ ทำงานสัปดาห์แรก มีอะไรหนักใจไหมครับ “ ชายหนุ่มถามแล้วมอง ขาขาวผ่องที่โผล่พ้นชายกระโปรงออกมา ด้วยความพอใจ พราวรุ้งเรียบร้อยหัวอ่อนแบบนี้ จีบไม่กี่ที ก็จัดการได้แน่นอน

สายตาคมกริบของคนข้างๆทำให้พราวรุ้งระวังตัว เธอเรียนจบมาได้ ดูแลตัวเองมาได้อย่างดี พอจะดูออกว่า คนตรงหน้าเป็นอย่างไร

“พอดีรุ้งมีงานอยู่ ขอบคุณมากนะคะ ที่ถาม รุ้งขอตัวก่อนนะคะ “

พราวรุ้งลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกจากห้อง อย่างรวดเร็ว ไม่อยากอยู่กับผู้ชายคนนี้ ตามลำพัง

ชายหนุ่มมองตามหญิงสาวที่เดินออกไป พร้อมยิ้มอย่างพอใจ ตื่นคนแบบนี้สิดี ตื่นเต้นดี เวลาอยู่บนเตียงคงตื่นเต้นไม่น้อย อาจารย์หนุ่มยิ้มอย่างพอใจ คาดหวังว่า อีกไม่นาน จะจับพราวรุ้งขึ้นเตียงให้ได้ ในเร็ววัน

นักศึกษาปี1ที่นั่งคุยกันอยู่ที่โรงอาหาร ส่งเสียงเรียกพี่รุ้งดังลั่น

“พี่รุ้ง พี่รุ้ง “ พราวรุ้งเดินตรงไปหา แล้วนั่งลงรวมกับน้องๆอย่างสบายใจ การบ้านที่ทำไม่ได้ ถูกยื่นให้ทันที

“พี่รุ้ง ช่วยหน่อยค่ะ” พราวรุ้งรับเอกสารตรงหน้ามาดู แล้วจัดการเปิดดูเอกสารประกอบการเรียนอีกเล่ม แล้วชี้ให้ดูคำตอบเรียกเสียงกรี้ดให้คนที่หาคำตอบมานานทันที รอยยิ้มสดใสของพราวรุ้ง ทำให้คนที่กำลังนั่งหน้าเบื่อโลก ต้องอมยิ้มทันที วันนี้ ไม่ใส่ปิดคอแล้ว เสื้อแขนสั่นสีครีม กับกระโปรงลายดอกไม้เล็ก ทำให้ดูหวานกว่า ชุดเมื่อวาน

“พี่อิฐ เสาร์นี้ ไปแข่งรถไหมพี่ “ รุ่นน้องเดินมานั่งข้างๆแล้วมองรุ่นพี่คนดัง ที่เป็นนักแข่งรถ

“ไปสิ “ อิทธิพัทธ์ตอบสั้นแล้วหันมามองคนพูด ไม่อยากให้ใครมาสนใจ ว่าเค้ากำลังมองใครอยู่นั่นเอง

อาหารกลางวันในมหาวิทยาลัย ราคาไม่แพงนัก แถมอร่อยและมีให้เลือกหลากหลาย พราวรุ้งสั่งราดหน้าทะเลไป

”เอาราดหน้าทะเล พิเศษ ครับ “

ชายหนุ่มสุดฮอตบอกเสียงนุ่ม แล้วชำเลืองมองคนข้างๆที่กำลังรออาหารอยู่เช่นกัน แม่ค้ายิ้มหวาน แล้วลงมือทำอาหารทันที

ราดหน้าทะเล พิเศษ ของคนข้างๆพิเศษจริง ราคาต่างกันสิบบาท แต่ปริมาณอาหารทะเลในจานต่างกันลิบลับ พราวรุ้งมองลูกกุ้งในจานของเธอ จำนวน3ตัว และมอง แม่กุ้งในจานของเค้าเกือบสิบตัวได้ ยังไม่รวมปลาหมึก ลูกชิ้นปลา และปูอัด ที่แทบล้นจานจนไม่เห็นผักคะน้า

“ขอบคุณนะครับ พิเศษแบบนี้ ผมต้องมากินทุกวันเลยครับ “

คนพิเศษจ่ายเงินค่าราดหน้าชามยักษ์ ก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้คนไม่พิเศษ ยืนมองราดหน้าในจานของตัวเอง ด้วยความท้อใจ โถ ป้านะป้า เห็นหนุ่มๆไม่ได้เลยนะ

อิทธิพัทธ์ยิ้มออกมาจนได้ ราดหน้าพิเศษ ชามใหญ่ขนาดนี้ เป็นราดหน้าที่เค้าได้เพียงคนเดียว ใครไปซื้อก็ไม่ได้ราคานี้ เพราะเค้าเคยช่วยป้าแม่ค้า ในวันที่ฝนตกหนัก ร่มในรถที่แถมมา จากการจองรถ ถูกหยิบยื่นให้สองแม่ลูก ในวันที่ฝนกระหน่ำ ตั้งแต่นั้นมา เค้าจึงกลายเป็นคนพิเศษของแม่ค้าราดหน้าไปแล้ว

“จานกี่ร้อยเนี่ยพี่อิฐ สั่งแบบไหนถึงได้จานใหญ่ขนาดนี้ “

รุ่นน้องถามด้วยความตื่นเต้น อยากจะขอแบ่งแม่กุ้งสักสองสามตัว แต่ก็ไม่กล้า

“อย่าไปสั่งเลย แกเก็บไว้ขายคนอื่นบ้าง อยากกินก็ไปเอาจานมาแบ่งเลย “ อิทธิพัทธ์บอกอย่างอารมณ์ดีเพราะภาพของคนสั่งราดหน้าไม่พิเศษ น่าเหวอ จนน่าขำเหลือเกิน