ร่างบางกำลังเดินทอดน่องไปตามถนนสายเล็ก ๆ สองข้างทางเขียวขจีไปด้วยไร่องุ่นที่ทอดออกไปไกลสุดลูกหูลูกตา หญิงสาวใช้เวลาในวันหยุดเดินทางเข้าไปในเมืองโดยมีลูกปัดที่ลงทุนลางานตามติดไปด้วยเพราะเกรงว่าหญิงสาวจะหลงทางกลับมารีสอร์ทไม่ถูกเนื่องจากรถประจำทางมีผ่านมาแค่ไม่กี่เที่ยวเท่านั้นหลังจากรอรถประจำทางขับผ่านมาจนเกือบชั่วโมงแล้วยังต้องมาต่อรถอีกสองต่อจนในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทาง
“กว่าจะมาถึงก็เที่ยงพอดี เราเข้าไปหาอะไรกินกันก่อนไหม” ลูกปัดเสนอในขณะที่กำลังเดินเข้าไปในห้างเพื่อมาหาซื้อโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่ตามที่อิงตะวันตั้งใจไว้
“ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์ลางานมาเป็นเพื่อน ปัดดีกับฉันมากจริง ๆ งั้นเดี๋ยวมื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง”
ผ่านไปกว่าหลายชั่วโมงที่ทั้งสองใช้เวลาอยู่ภายในห้าง เมื่อได้มือถือเครื่องใหม่สมใจแล้วจึงเดินออกมารอรถประจำทางเพื่อที่จะกลับรีสอร์ททันทีหากรอให้ค่ำกว่านี้รถที่จะขึ้นกลับไปท
