เสียงไขกุญแจข้างนอกดังขึ้น ร่างสูงจึงรีบปิดไฟภายในห้อง จากนั้นจึงหันไปคว้าร่างเล็กที่นั่งสะอื้นอยู่ตรงมุมห้องไปแอบซ่อนตัวอยู่ด้านหลังประตูทันที จะให้ รปภ.เข้ามาเห็นเขาอยู่ในห้องไม่ได้ เขาจะต้องทำทีว่าไม่ได้อยู่ในนี้ตั้งแต่แรกจะได้ไม่มีใครสงสัย
มือหนาปิดปากเล็กของหญิงสาวเอาไว้ ในขณะที่มืออีกข้างโอบกอดร่างเล็กจนแนบใบหน้าหวานแนบชิดไปกับแผงอกกว้างของเขา ใช้ความกว้างของชั้นวางของเพียงแค่ฟุตครึ่งในการกำบังกาย ถึงแม้จะรู้สึกขยะแขยงร่างสูงตรงหน้ามากแค่ไหน แต่ในยามนี้หญิงสาวทำได้แค่เพียงยืนนิ่ง ๆ เท่านั้นเพื่อรอจนแน่ใจแล้วว่านพดลเดินจากไปแล้ว ชายหนุ่มจึงยอมปล่อยให้อิงตะวันเป็นอิสระทันที
เขาผลักร่างเล็กออกจากตัวก่อนจะหันไปเปิดประตู ร่างสูงเหลือบมองหญิงสาวที่ยืนนิ่งอยู่ข้าง ๆ อีกครั้ง จากนั้นเดินออกไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
อิงตะวันหอบหิ้วความบอบช้ำทั้งกายและใจกลับจนถึงหน้าห้องพักพร้อมกับสภาพผม
