เทียนพิศวาส

บทที่ ๗ แนบกาย(๒)

แค่เฉียดปลายนิ้วเข้าใกล้พ่อเลี้ยงเมธก็ถึงกับครางกระเส่าอย่างยากจะห้ามใจ ยิ่งใกล้ชิด แนบติด เขาก็สัมผัสได้ถึงความพรักพร้อมจากเรือนกายอ้อนแอ้นตรงหน้า วันวิสาคนนี้ช่างร้อนแรง เกินกว่าวัยเหลือเกิน ถ้าไม่รู้เรื่องอายุของเธอละก็ เขาคงคิดว่าตัวเองกำลังได้เสียเป็นเมียผัวกับผู้หญิงอายุสามสิบต้นๆ ซึ่งเจนจัดในสังเวียนสวาทเสียอีก

แต่นี่เธอกลับดูไร้เดียงสา ขณะเดียวกันก็ดูร้อนแรงจนน่าเหลือเชื่อ เวลาที่ฝ่ามือเล็กๆ เริ่มลูบไล้ร่างกายบึกบึนของเขา มันเหมือนกับว่าเธอกำลังหัดสำรวจโลกกว้างใหญ่อย่างไรอย่างนั้น ทั้งซุกซนและอยากรู้อยากเห็น บางครั้งเธอก็สอดมือเข้ามาสัมผัสกล้ามเนื้อตามแผ่นหลังของเขา บางครั้งก็ยังใจกล้าถึงขั้นสอดเข้าไปใต้ตะเข็บเพื่อบีบเคล้นก้นของเขา

พ่อเลี้ยงเมธส่งเสียงครางอีกครั้ง ในยามที่วันวิสาค่อยๆ ดึงกางเกงลำลองของเขาลง มือไม้ของเธอที่ยุ่งอยู่กับขอบกางเกงนั้นทำเอาเขาถึงกับหอบหายใจเต้นแรงขึ้นตามลำดับ เพราะมือน้อยๆ นั่นคอยปัดผ่านอะไรที่อยู่ระหว่างขาของเขาอยู่เรื่อย คล้ายตั้งใจและไม่ตั้งใจจนเขาอดทนไม่ไหวต้องจู่โจมเธอด้วยจูบร้อนแรง บดขยี้ริมฝีปากบางจิ้มลิ้มตามอารมณ์พิศวาสที่นำพา

“เบาๆ จ้ะ พ่อเลี้ยง” หญิงสาวบ่ายเบี่ยงหนี เมื่อคิดว่าปากของตัวเองเจ็บจนแทบช้ำ “อย่าทิ้งร่องรอยสิจ๊ะ เดี๋ยวยายอบรู้เข้าจะแย่เอาได้”

“ได้ ฉันจะทำใต้ร่มผ้าของเธอเท่านั้น”

เมธัสกระซิบแล้วค่อยๆ ดึงชายกระโปรงชุดนอนขึ้นมากองอยู่เหนืออกอิ่มขาว จนตอนนี้ผิวกายตั้งแต่หน้าท้องแบนราบจนกระทั่งความงดงามของสตรีเพศเผยให้เห็นเด่นชัด

ท่ามกลางแสงจันทร์ที่ทาบทอลงมากระทบเรือนร่างขาวละเอียดลออของวันวิสา คนได้มองเห็นชัดเต็มสองตาและยังได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกมะลิปะปนอยู่กับผิวกายของเธอถึงกับตาพร่าไปเล็กน้อย ไม่กี่วินาทีร่างสูงใหญ่ของพ่อเลี้ยงเมธก็นั่งลง จับขาข้างหนึ่งของหญิงสาวมาพาดไว้บนบ่าก่อนจะค่อยๆ ซุกหน้าเข้าไปมอบสัมผัสที่แสนอ่อนโยนและสุดพิเศษให้กับหญิงสาวเนิ่นนาน

“เทียนหอมเหลือเกิน” พ่อเลี้ยงเมธกระซิบชมพลางฝังจมูกลงกับโคนขาด้านในทั้งสองข้าง หลังจากนั้นเขาก็แนบปากอยู่ระหว่างกลาง สัมผัสกับความเย้ายวนด้วยความชื่นชอบและหลงใหล วันวิสาจึงทำได้เพียงคว้าศีรษะของเขาแล้วแอ่นหยัดให้เขาชื่นชมกับร่างกายของตัวเองยิ่งขึ้น ให้ปากของเขา ลิ้นของเขา จมูกของเขานาบแนบราวกับเป็นเนื้อเดียวกัน

เธอมีความสุข รู้สึกดียิ่งกว่าวินาทีที่ได้เป็นของเขาในคืนแรกเสียอีก เธอเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า การมีสัมพันธ์กับผู้ชายที่ยังมีสติและยังเป็นคนที่ตัวเองรักนั้นทำให้เธอสุขสมแค่ไหน จึงได้แต่ปล่อยให้เขาเสพสุขอยู่กับเรือนร่าง จนกระทั่งระเบิดอารมณ์แห่งความหฤหรรษ์ขึ้นมานั่นแหละ พ่อเลี้ยงเมธถึงได้หยัดกายขึ้นแล้วค่อยๆ ส่งตัวตนของเขาเข้ามาในร่างกายของเธออย่างค่อยเป็นค่อยไป ทะนุถนอมเธอราวกับแก้วแสนเปราะบางก็ไม่ปาน เขาอาจจะกลัวว่าเธอจะเจ็บปวดเหมือนเช่นคืนแรกอย่างนั้นหรือ เธออยากบอกเหลือเกินว่าตอนนี้คงไม่เจ็บเช่นนั้นอีกแล้ว เพราะเธอพร้อมและเต็มใจที่จะเป็นของเขา

“เจ็บไหม” ระหว่างทางพ่อเลี้ยงเมธครางถามด้วยเสียงพร่าสั่น “ฉันจะเบาๆ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ผ่านคืนนั้นมาก็ไม่เจ็บแล้ว อีกอย่างก็เจ็บ...แค่ครั้งแรกเท่านั้น” เธอบอกเขาด้วยเสียงอ่อนหวาน นั่นทำให้เมธัสเบิกตาโตแล้วกระซิบถามให้แน่ใจ

“คืนนั้น กี่ครั้งหรือ”

“สะ...สามค่ะ” เธอตอบเสียงกระเส่า แทบฟังไม่รู้เรื่องเพราะว่าพ่อเลี้ยงเมธกำลังเคลื่อนขยับเข้ามาในร่างกายของเธอ สัมผัสแนบกลืนของเขาในยามนี้ช่างแตกต่างจากคืนนั้นเหลือเกิน คงเป็นเพราะตอนครั้งแรกที่เกิดขึ้นเธอคงหวาดกลัวเกินกว่าจะมีความสุขกับสิ่งที่เขาปรนเปรอให้ ทว่าเวลานี้แตกต่างกันออกไป เพราะทั้งเขาและเธอก็ต่างปรนเปรอให้กันและกันอย่างอ่อนหวานและร้อนแรง คลื่นไฟพิศวาสที่แผดเผารายล้อมของเธอกับเขาดูเพิ่มทวีขึ้นเรื่อยๆ

“ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ขอห้าครั้ง” พ่อเลี้ยงเมธกระซิบแล้วดูดติ่งหูบอบบางเบาๆ

วันวิสาไม่รู้หรอกว่าเธอจะปล่อยให้เขาทำได้ถึงขนาดนั้นไหม เพราะแค่ครั้งเดียวร่างกายก็พลันอ่อนเปลี้ยเสียจนต้องอิงแผ่นหลังแนบกับลำต้นใหญ่โตของไม้ขนาดใหญ่ที่บดบังเรือนร่างของเธอกับเขาได้เป็นอย่างดี ท่ามกลางเสียงสัตว์ป่ากับลมพัดหวีดหวิว และความเย็นของอากาศในยามค่ำคืนที่แวดล้อมอยู่ในตอนนี้ ร่างกายของเธอกับเขาร้อนจนเหงื่อซึมไหลออกมาไม่หยุด

“ใกล้ยัง” พ่อเลี้ยงเมธพึมพำปากสั่นคอสั่นอยู่กับปลายคางของเธอ “ฉันใกล้แล้วนะ”

“กะ...เกือบแล้วค่ะ” วันวิสาตอบเขาเสียงสั่น

“ระ...เร่งอีกนิด”

“โอเค...” เพียงเสียงทุ้มห้าวพร่าแผ่วดังขึ้น เธอก็รับรู้ถึงจังหวะจะโคนที่รัวเร็วอีกเป็นสองเท่า เงาร่างเลือนรางของเธอกับเขาที่แสงจันทร์สาดกระทบลงมา กำลังทาบทอและเคลื่อนไหวไปพร้อมกันอย่างอ่อนหวาน เสียงของเธอกับเขาดังสลับกันอย่างต่อเนื่อง ไม่นานนักพ่อเลี้ยงเมธก็คำรามออกมาดังลั่น แล้วเงียบไปเกือบๆ สิบนาทีถึงได้เริ่มคำรามอีกครั้ง ดังซ้ำๆ อยู่อย่างนั้นเกือบค่อนคืน