ตึกตึก
เสียงฝีเท้าหลายคู่วิ่งตามกันมาติด ๆ เมทัลหนีออกมาทางด้านหลังบ้านพัก หลังจากที่เธอเผชิญหน้ากับพิมภาแม่ของเพลิงกัลป์ คนตัวเล็กก็ได้หาทางหลบหนีออกมาจนได้ แน่นอนว่าพิมภาได้สั่งคนให้ตามเธอเช่นกัน
"ทางนั้น" ลูกน้องพิมภาตะโกนบอกเพื่อนที่ตามมา
"จิ๊!" เมทัลจิ๊ปากไม่สบอารมณ์ เธอมองซ้ายมองขวาว่าควรวิ่งไปทางไหนต่อดี เพราะข้างหน้ามันเป็นทางแยก แล้วร่างบางตัดสินใจวิ่งไปทางขวา
ตึก
ตึก
"แฮ่ก~" เสียงหอบหายใจตลอดทาง เธอรู้สึกระบมตามใบหน้าและลำตัว สาเหตุก็มาจากความรุนแรงจากอินทรีและเปรมภาพนั่นแหละที่ฝากไว้
วิ่งมาเรื่อย ๆ ก็ทำให้รู้ว่าเส้นทางที่ตนมานั้นไม่ใช่หนทางสู่ถนน ทว่าเป็นหน้าผา..
"ฉิบหายแล้วไงแกยัยเมย์" ชุดดันเป็นกระโปรงอีก ไม่มีอะไรฉิบหายได้เท่านี้อีกแล้ว
ซึ่งในตอนนั้นเอง..
"เหนื่อยแล้วเหรอจ๊ะคนสวย" พิมภาพแสยะยิ้มถาม ใบหน้าของเธอประดับรอยยิ้มชวนขนลุก เมทัลมองพิมภาสลับมองหน้าผาไปมา หาก
