บทที่14​ อดีตร้าย.. วรรณิศา

2943 คำ

มือเรียวเล็กลูบสัมผัสไล้..ไปตามลอนสัน ลอนกล้าม บนตัวของผู้ไม่ได้สติช้าๆ โดยหญิงสาวไม่คิดจะละเว้นส่วนใดบนร่างกายของชายหนุ่ม.. และจุดสุดท้ายที่มือเล็กเลือนลงไปกำเต็มมือ..มันทำให้หญิงสาวต้องเขินอาย..เพราะมันอ่อนและหดเล็ก โดยเธอคิดไม่ถึงว่า..ถ้าเจ้าของมันหลับใหล มันก็ต้องหลับด้วย ดังนั้นส่วนความชายของอัคคีมันจึงอยู่ในสภาพหดเล็กขณะอยู่ในมือนุม “อย่าทำแบบนี้กับปลาสิคะพี่อัคคี...” หญิงสาวพูดไปกำและรูดสัดส่วนความเป็นชายเบื้องหน้าไป โดยหวังว่ามันจะให้มันขยายใหญ่จนใช้งานได้..แต่ความอายก็ได้เกิดขึ้นกับหญิงสาวอีกครั้ง ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครมารับรู้ว่าการกระทำของเธอก็ตามที่ “อุย..” ปาจารีณ์ ตกใจจนต้องคลายมือออกจากสัดส่วนที่กำลังสัมผัส..เมื่อร่างใหญ่ขยับ จนทำให้ร่างบางต้องหยุดการกระทำทุกอย่างเอาไว้ก่อน เพื่อว่าเธอจะได้สังเกต ร่างที่หลับอยู่ตรงหน้านั้นจะไม่พื้นจากยานอนหลับที่เธอใส่ไว้ในกาแฟที่แอบให้เขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม