บ้านพิศวง คนอลเวง

เนื้อวัว

" สวัสดีครับ / ค่ะ "

เด็กทั้ง 3 ก้าวเข้ามาในร้านเมื่อถึงเวลาที่นัดกันไว้ พวกเขาช่วยเตรียมของได้เป็นอย่างดี พวกเขาขยันขันแข็งเป็นอย่างมาก

จนเมื่อถึงเวลาเปิดร้าน ลูกค้าเดิม ๆ ของทุกวันก็เข้ามาอุดหนุนกัน ทั้งคู่พี่น้องชาวตะวันออกกลาง และครอบครัวชาวตะวันตก พวกเขาจะสั่งอาหารแบบเดิม ๆ

กริ๊ง !!

" สวัสดีขอรับท่านเฒ่าแก่ " จางกั๋วชิ่งประสานหมัดทำท่าเคารพ

" ครับ สวัสดีครับ " วราทักทายกลับ " วันนี้พาครอบครัวมาด้วยหรอครับ "

" ใช่แล้วขอรับ " จางกั๋วชิ่งตอบ และแนะนำครอบครัวของตนให้วรารู้จัก " ท่านนี้คือท่านแม่ของข้า ส่วนนี่ก็คือภรรยาของข้า และเหล่าลูก ๆ ของข้าขอรับ " เขาชี้ไปที่ลูกชายทั้ง 2 ของเขาซึ่งดูแล้วไม่น่าเกิน 5 - 6 ขวบ ทั้ง 2 ยืนหลบหลังแม่ของตน ส่วนผู้ใหญ่ทั้ง 2 ก็ทำความเคารพวรา

" เลือกที่นั่งได้เลยครับ " วราเอ่ยขึ้น เขาค่อนข้างทำตัวไม่ถูกเมื่อแม่ของจอมยุทธทำท่าทางเคารพเขา

จาง กั๋วชิ่งก็พยักหน้าให้วราและเดินนำครอบครัวไปเลือกที่นั่ง

เขาได้เล่าให้ครอบครัวฟัง เกี่ยวกับที่อยู่และอาหารของท่านเซียน ทั้ง 4 คนจึงรู้สึกเกร็ง ๆ อยู่เหมือนกัน แม้ในตอนแรก พวกเขาจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งก็ตาม แต่หลังจากเข้ามาในร้าน ก็โอนเอนไปทางด้านเชื่อแล้ว แม้จะดูเกร็ง ๆ อยู่ แต่ระหว่างเดินก็พยักหน้าให้กับลูกค้าคนอื่นด้วยรอยยิ้มตามมารยาท

เมื่อได้ที่นั่ง เด็กเสิร์ฟตัวน้อยก็เอาน้ำและผ้ามาให้ ผู้มาใหม่ต่างตื่นตาตื่นใจกับความใสสะอาดของแก้วที่ใส่น้ำสุดแสนจะเย็นมา

" เห็นไหมล่ะขอรับ ข้าบอกท่านแม่แล้ว ว่าที่นี่มีแต่ของเหลือเชื่อทั้งสิ้น " จางกั๋วชิ่นพูดขึ้น

" ถูกตามที่เจ้าว่ามา " แม่ของเขาพูดขึ้น " ข้าประหลาดใจยิ่ง "

" สั่งอาหารกันเถิดเจ้าค่ะ ข้าอยากรู้ยิ่งนักว่ารสชาติที่ท่านพี่บอกกล่าวมานั้น จะเป็นเช่นใดกันแน่ " ภรรยาของจางกั๋วชิ่งพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น

วราเดินเข้ามาอย่างรู้งาน " เลือกจากในเมนูนี้ก็ได้ครับ หรือต้องการอาหารแบบไหน ก็บอกผมได้เลยนะครับ "

" ข้านั้นของเมนูเส้นเช่นเคยขอรับ เอ่อ แล้วก็ขอสุราดี ๆ ให้ข้าหน่อยนะขอรับ " จางกั๋วชิ่งยิ้มให้วรา " ท่านแม่กับเจ้าถ้าเลือกไม่ได้ก็ลองบอกท่านดู ว่าอยากจะกินสิ่งใด ท่านผู้นี้ทำได้ทุกอย่าง "

ภรรยาของจางกั๋วชิ่งเปิดเมนูไปเรื่อย ๆ จนหยุดอยู่ที่หน้าที่มีรูปสัตว์ตัวหนึ่งอยู่ " วัวหรือ "

วัวในดินแดนของพวกเขานั้นเป็นของล้ำค่าอย่างมาก ทั้งอาณาจักรห้ามให้มีการฆ่าโดยเด็ดขาด แม้ในอดีตเมื่อนานมาแล้วจะบริโภคได้ก็ตาม

" ข้าอยากลิ้มลองรสชาติของวัวยิ่งนัก ท่านสามารถทำอาหารจากมันได้หรือไม่ " เธอหันมาถามวรา

" แน่นอนครับ ต้องการให้ทำเป็นแบบไหนครับ " วราถาม

" ท่านทำตามที่ท่านเห็นสมควรได้เลยเจ้าค่ะ " เธอตอบกลับพร้อมหันไปหาแม่สามีของตน " ท่านแม่ล่ะเจ้าคะ "

" แม่แก่มากแล้ว อยากได้อะไรสบายท้องย่อยง่ายก็พอแล้ว เจ้าก็ดูให้หลาน ๆ ทั้งคู่ด้วยล่ะ " แม่ของจางกั๋วชิ่งเอ่ยขึ้น

" ท่านจัดอาหารเป็นสำรับมาเลยก็ได้ขอรับ " จางกั๋วชิ่งเอ่ยขึ้น " ขอกับข้าวสัก 3 อย่าง น้ำแกง 1 ถ้วย แล้วก็ข้าวต้มให้ทุกคนก็ได้ขอรับ ไม่ต้องเอาอาหารของข้าแล้วครับ "

" ได้ครับ " วรารับคำ แล้วตรงเข้าครัวทันที " แต่ขอเวลาเตรียมอาหารนานหน่อยนะครับ "

ทุกคนพยักหน้าตอบรับ

เริ่มจากแกะเปลือกกุ้ง เอาเส้นดำออก ชุบแป้งแล้วทอด นำมาพักไว้ ตั้งกระทะให้ร้อน ผัดกระเทียม หอมหัวใหญ่ พริกหวานสามสี ปรุงด้วยซอสหอย ซีอิ๊วขาว น้ำตาลทราย ผัดให้เข้ากันและใส่กุ้งตามลงไปคลุก ใส่เหล้าจีน น้ำมันงา เม็ดมะม่วงหิมพานต์อบ แปะก๊วย พริกแห้งและต้นหอม

เทน้ำลงหม้อแรงดัน ใส่รากผักชี กระเทียมทุบ พริกไทยโขลก เต้าเจี้ยว ซีอิ๊วดำ ซอสปรุงรส ซอสหอย น้ำตาลทราย ใส่หมู 3 ชั้น ลงไป ปิดหม้อแล้วไปทำเมนูอื่น

เอาเนื้อสันหั่นบางในมาหมักกับกระเทียมสับ น้ำมันหอย ซีอิ๊วขาว น้ำมันงา น้ำตาลทราย ทิ้งไว้แล้วมาล้างคะน้าฮ่องกง ตั้งน้ำเดือดใส่เกลือลงไป ลวกแล้วเอาน็อคน้ำแช่น้ำแข็ง

ตั้งกระทะให้ร้อน ใส่น้ำมัน ใส่เนื้อที่หมักไว้ลงไปผัดตลอด เติมน้ำสต็อก ใส่เห็ดหอม คนเรื่อย ๆ ชิมรส พอน้ำเดือดก็ใส่ต้นหอมลงไปผัด ปิดไฟ จัดจานพร้อมคะน้้าลวก แล้วหันไปตักขาหมูออกมา แล้วหั่นหมูสามชั้น ราดด้วยน้ำตุ๋น โรยกระเทียมเจียวลงไป และตักข้าวต้มใส่ถ้วย

แล้วยังแวะทำบะหมี่หมู่ตุ๋นให้ลูกค้าเจ้าประจำผู้ชื่นชอบอาหารจานเส้นด้วย

" เสร็จแล้วครับ กุ้งผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ เนื้อวัวผัดน้ำมันหอย หมูสามชั้นชั้นตุ๋นเต้าเจี้ยว กินคู่กับข้าวต้มครับ ข้าวต้มเติมได้ตลอดนะครับถ้าไม่อิ่ม เรียกเติมได้เลย และก็นี่ครับ " วราวางบะหมี่หมูตุ๋นลงบนโต๊ะ " แถมให้ครับ "

" เกรงใจท่านแล้ว ๆ " แม่เฒ่ากล่าวขึ้น

" ขอบพระคุณท่านมากเลยขอรับ " จางกั๋วชิ่งเอ่ยขึ้น

" ทานให้อร่อยนะครับ " วรายิ้มแล้วเดินกลับไปนั่งเล่น

" เป็นข้าวต้มที่คุณภาพสูงยิ่งนัก " แม่เฒ่าพูด " แถมยังหอมมาก "

" อาหารทุกจานก็ชวนให้ท้องร้องยิ่งนัก " ผู้เป็นภรรยาสาวเอ่ยขึ้น " ห้องเครื่องทั่วทั้งดินแดน ก็คงไม่สามารถทำอาหารให้น่ากินเช่นนี้ได้ "

" เอ้า ๆ รีบกินกันเถอะ " จางกั๋วชิ่งพูดขึ้น พร้อมตักอาหารให้แม่ของตน พร้อมกับภรรยาและลูก ๆ ทั้ง 2

ทั้ง 5 เอาอาหารเข้าปากทันที

" อื้มมมม !!! "