ทั้งสามนั่งหน้าเครียดอยู่ที่โซฟาไม้ภายในบ้าน อธิปนั่งก้มหน้ามือกุมศีรษะด้วยความคิดไม่ตก ถ้าเขาไม่หาทางช่วยภรรยาก็ต้องตาย
“เอาบ้านและที่ดินแปลงนี้ไปกู้ธนาคารก็แล้วกัน มันคงได้ไม่พอกับหนี้สองล้านหรอก แต่เอาไปให้มันก่อนแล้วค่อยคิดหาทางอื่นอีกที” ดรุณีเสนอให้เพราะรู้สึกสงสารลูกชายที่หมดหนทางที่จะช่วยภรรยา บ้านกับที่ดินตรงนี้อย่างมากก็คงประเมิณราคาได้ไม่ถึงล้าน แล้วไม่รู้ว่าธนาคารจะให้กี่เปอร์เซ็นต์ของราคาประเมินด้วย
ผกาเงยหน้าที่ฉาบไว้ด้วยน้ำตาขึ้นมามองแม่สามีอย่างมีความหวัง
“คุณแม่พูดจริงเหรอครับ”
“อืม จะทำยังไงได้ล่ะ ผกามันก็เมียเอ็งนี่”
“ขอบคุณคุณแม่มากนะครับ แต่ถ้าเอาที่ไปเข้าธนาคารก็คงไม่ทันหรอกครับ เดี๋ยวผมจะลองไปขอความช่วยเหลือจากผู้จัดการลองดูครับ” วันนี้ก็วันศุกร์แล้ว พรุ่งนี้ก็ติดวันหยุดกว่าจะได้เข้าไปธนาคารก็คงต้องรอก่อน และกว่าธนาคารจะสรุปก็คงต้องรออีกหลายวันขั้นตอนมันค่อนข้าง
