มาหาฉันหน่อย

1491 คำ

พลอยร้อยเหลี่ยมเล่ห์ ผ้ายับที่พับไว้ เขียน ---------27 พลอยมายาเลือกที่จะพาเสือมากินที่ร้านอาหารในซอย เพราะค่อนข้างที่จะลับตาคนสักหน่อย บวกกับอาหารที่ร้านนี้ก็รสชาติใช้ได้ ไม่ได้อร่อยจนเลื่องลือ เพราะถ้าเป็นร้านดังแบบนั้นคนจะเยอะ เธอจึงเลือกที่จะมาร้านกลาง ๆ ราคาจับต้องไหว เพราะแม้ว่าในตอนนี้เธอจะมีเงินมากมาย แต่หากใช้สุรุ่ยสุร่ายเงินแค่ไหนมันก็หมดได้ทั้งนั้น “มาที่นี่บ่อยหรือเปล่า” เสือเอ่ยถามขณะที่กำลังนั่งรออาหาร “ไม่ เพิ่งเคยมา แต่ถามเพื่อนแล้ว เพื่อนบอกว่าอร่อย” คนถูกถามตอบอย่างไม่คิด ปกติแล้วพลอยมายาจะไปกินข้าวที่โรงอาหารของมหาลัย แต่เดี๋ยวนี้มีเงินขึ้นมานิดหน่อยแล้ว เธอก็ลองออกมาเปิดหูเปิดตาลองกินร้านข้างนอกดูบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็จะเลือกกินร้านใกล้ ๆ เพราะเธอไปไหนมาไหนด้วยการเดิน “อ้าว นี่จะมากินร้านอร่อยนะ...นี่จะอร่อยจริงเปล่าก็ไม่รู้” เสือยกเมนูขึ้นมาปิดหน้าก่อนจะกระซิบประโยคห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม