พลอยร้อยเหลี่ยมเล่ห์
ผ้ายับที่พับไว้ : เขียน
———-บทที่ 21
“แต่จะว่าไปแล้ว นิลว่าคุณอาเธอร์อะไรนี่เขาดูจะตกลงกับเราง่ายไปนะคะ เขาไม่เห็นจะต่อรองอะไรเลย” หลังจากเดินมาถึงที่ห้องทำงานของอาชาพลอยนิลก็พูดในสิ่งที่เธอสงสัยขึ้น เพราะฝ่ายของอาเธอร์นั้นดูจะเออ ออ ไปหมดทุกอย่างกับข้อเสนอจากฝ่ายตน ทั้งที่ความจริงแล้วฝ่ายที่ได้เปรียบนั้นควรจะเป็นเขามากกว่า
“เพราะข้อเสนอที่พ่อยื่นไปมันไม่น่าเกลียดไงล่ะ ไม่ได้เอื้อทางใคร ยุติธรรมทั้งคู่ ถ้าเขาเก่งอย่างที่คนเขาร่ำลือกันจริง ๆ อ่านดูก็น่าจะรู้แล้ว ว่าข้อเสนอของพ่อมันไม่ได้เอาเปรียบเขา” อาชากล่าวอย่างภูมิใจ
“นี่มันธุรกิจนะคะคุณพ่อ นิลที่ยังเรียนไม่จบอ่านดูยังรู้เลยว่าผลประโยชน์มันเอียงมาหาคุณพ่อมากกว่า ต่อให้มันไม่น่าเกลียดแต่คนระดับนั้นจะไม่รู้เชียวเหรอ”
“นิลยังต้องเรียนรู้อะไรอีกมาก ธุรกิจเนี่ยมันซับซ้อน คิดเอาเองง่าย ๆ ไม่ได้หรอก”
“นิลไม่ห่วงหรอก
