ตอนที่ 3 ปฐพี(2)
1188 คำ
มาถึงบ้านธนบดินทร์ย่าสมพิศให้ของขวัญนอนที่ห้องของน้องขิมก่อน ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะน้องขิมจะให้แม่นอนที่ห้องตัวเอง เข้ามาในห้องอยู่เล่นกับน้องขิมเกือบชั่วโมง ไม่นานน้องขิมก็นอนกลางวัน ของขวัญเองก็นอนหลับเช่นกัน แม่บ้านถ่ายรูปส่งให้ย่าสมพิศดู คนแก่ยิ้มกว้างก่อนจะกดส่งต่อรูปไปให้หลานชายหลานสาวในกลุ่มครอบครัว
(ย่าพิศคนสวย: หลับกันแล้ว)
(สอง มหาสมุทร: ใครอะย่า ย่าหาพี่เลี้ยงให้น้องขิมเหรอครับ)
(ย่าพิศคนสวย: ใช่ที่ไหน นี่แม่เลี้ยงน้องขิม)
(สาม พราวนภา: ว้าว เฮียหนึ่งโดนย่าจัดการแล้วเหรอคะ)
(สอง มหาสมุทร: ยินดีกับเฮียด้วย@หนึ่ง ปฐพี)
(สาม พราวนภา: ลูกสาวแม่สุขสมที่ย่าเคยเกริ่นใช่ไหมเนี่ย)
(ย่าพิศคนสวย: ใช่แล้ว น้องขิมชอบมาก)
(สอง มหาสมุทร: น้องขิมชอบ แล้วเฮียหนึ่งชอบไหมย่า)
(ย่าพิศคนสวย: ย่าเลือกให้ต้องชอบสิ สองอยากได้บ้างไหมลูก ย่าหาให้)
(สอง มหาสมุทร: แบตหมดแล้ว ค่อยคุยครับ)
เมื่อแชตกลุ่มเงียบ ย่าสมพิศจึงกดโทรหาหลานคนเล็ก หลานคนเล็กปรึกษาได้เรื่องมากที่สุดแล้ว
(ขาคุณย่าที่รัก คุณย่าสุดสวยของสาม)
“พี่คนโตของเราไม่ตอบย่าเลย ย่าบอกให้มาหาก็ไม่มา เกิดหนูขวัญรู้สึกแย่ขึ้นมาจะทำยังไง”
(ย่าคนสวยของหนูอย่าเครียดสิคะ เครียดมาก ๆ เดี๋ยวไม่สบาย)
“จะไม่ให้ย่าเครียดได้ยังไง พี่เราบอกให้ย่าจัดการให้ แต่พอย่าจัดการแล้วก็เฉยเมย ยัยสามย่าควรทำยังไงดี”
(เฮียหนึ่งไม่ชอบคนนี้หรือเปล่าย่า)
“ถ้าเลือกคนที่เฮียแกชอบ เฮียแกไม่คว้าผู้หญิงไม่ได้เรื่องมาอีกหรือไง หนูขวัญเนี่ยย่าเล็งมานานแล้ว เป็นเด็กดี กตัญญู ใจดีกับเด็ก ขยันทำงาน มีแต่เรี่องดีทั้งนั้น รับรองว่าไม่มีเรื่องเสียหาย”
(จะดีแค่ไหนแต่ถ้าเฮียไม่ชอบย่าก็บังคับเฮียไม่ได้นะคะ)
“ไม่รู้ล่ะ ตอนนั้นบอกตามใจย่า นี่ย่าก็ได้ฤกษ์มาแล้ว”
(เมื่อไหร่คะ วันที่สามว่างไหม สามไปได้หรือเปล่า)
“ต้องมาให้ได้ อยู่ทำไมนักหอ ทั้งพี่ทั้งน้อง”
(ค่า ค่า ไปค่างานแต่งพี่ชายคนโตจะไม่ไปได้ยังไงคะ)
“อีกหนึ่งอาทิตย์ก็ถึงฤกษ์ที่หลวงพ่อให้มา”
(เร็วไปค่ะย่า เฮียหนึ่งตกลงแล้วเหรอ)
“ให้ย่าจัดการเอง จะมาไม่ตกลงได้ยังไง”
(ย่าคะ)
“เราไม่ได้จัดงานใหญ่โต ทำแค่พิธีผูกข้อไม้ข้อมือเลี้ยงข้าวชาวบ้านที่มางานแค่นั้นก็พอ จัดงานใหญ่ก็สิ้นเปลืองเยอะ”
(ใช่ค่ะ แค่เงินหักลบกลบหนี้แล้วก็สินสอดที่ย่าจะให้เพิ่มก็มากเกินไปแล้วค่ะ ย่าให้เยอะเกินไป แล้วที่ว่ารักเอ็นดูน้องขิมน่ะ เป็นเพราะเรื่องเงินหรือเปล่าคะ)
“ยัยสาม ทำไมไปว่าพี่สะใภ้เราแบบนั้น”
(สามไม่ได้ว่า ก็แค่มองโลกความจริง ย่าให้ขนาดนั้น อีกย่างได้เข้ามาเป็นสะใภ้ของธนบดินทร์ใครบ้างจะไม่อยากเข้ามาคะ คนพวกนี้ต่อให้เฮียหนึ่งไม่รักก็ถือว่าคุ้มค่าที่ได้แต่งเข้ามา)
“ยัยสามพูดไม่ดีเลย ไม่น่ารัก”
(สามแค่เตือนย่าค่ะ บางทีก็ใช่ว่าเป็นคนดีนะคะ อาจจะเสแสร้งก็ได้ อย่าไว้ใจให้อยู่กับน้องขิมตามลำพังนะคะ อันตราย เผื่อแอบหยิกน้องขิมขึ้นมาหรือข่มขู่น้องขิมจะแย่เอานะคะ)
“ย่าไม่พูดด้วยแล้ว แค่นี้”
ย่าสมพิศกดวางสาย ที่หลานสาวคนเล็กพูดมาก็ใช่ว่าย่าจะไม่รู้ แต่ย่าเชื่อว่าย่ามองคนไม่ผิด ย่าเชื่อว่าโอกาสที่ย่าให้ หนูขวัญจะไม่ทำให้ย่าผิดหวังทีหลัง
ว่าแล้วย่าไปร้านซ่อมรถสักหน่อย ไปจัดการหลานชาย ลากกลับมาด้วยให้กินข้าวด้วยกันก็ยังดี ก่อนจะแต่งงานกันก็ควรจะเจอกัน พูดคุย ทำความรู้จักจะได้สนิทสนมกัน นี่อะไรใช้งานมาหนีหน้า
ครึ่งชั่วโมงต่อมาย่าสมพิศมาถึงร้านซ่อมรถ เสียงดังโป๊ง โป๊ง เคล้ง เคล้งหยุดลงเมื่อย่าสมพิศลงจากรถ พนักงานในร้านพากันยกมือไหว้ด้วยความนับถือ
“ตาหนึ่งอยู่ไหน”
“อยู่ใต้ท้องรถครับย่า” ลูกน้องในร้านรถเอ่ยพร้อมกับชี้ไปที่รถกระบะ ใต้ท้องรถมีคนนอนราบอยู่ในนั้นเพื่อซ่อมรถ
ย่าเดินมาหยุดที่รถคันดังกล่าว “หนึ่ง”
“ครับย่า มายืนตากแดดทำไมครับมันร้อน”
“ออกมาคุยกับย่าให้รู้เรื่อง”
“ผมทำงานครับ”
“ปฐพี” เมื่อย่าเรียกชื่อจริงมีเหรอที่เฮียหนึ่งจะไม่สไลด์ตัวออกมา ให้ย่ารอนานกว่านี้ทั้งเสียเวลาและเสียอารมณ์ เขาไม่อยากทะเลาะกับย่า
“ครับย่า”
“ย่านัดเวลาตั้งแต่เมื่อวาน ทำไมหนึ่งไม่ไป รู้ไหมว่าน้องมารอ การที่หนึ่งไม่ไปน้องขวัญจะรู้สึกยังไงหนึ่งไม่รู้เลยเหรอ”
“หนึ่งมีงาน ย่าก็เห็นว่ารถทำไม่ทัน หนึ่งต้องรับผิดชอบงานที่รับปากลูกค้าสิครับ”
“ต้องรับผิดชอบที่รับปากลูกค้า แล้วที่รับปากย่าไม่คิดจะรับผิดชอบหรือไง หรือว่าย่าแก่แล้ว ย่าไม่สำคัญหนึ่งถึงไม่ใส่ใจความรู้สึกย่า”
“ไม่ใช่แบบนั้นครับย่า จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง”
“เป็นสิ ไลน์กลุ่มก็ไม่อ่าน”
“หนึ่งมุดอยู่ใต้ท้องรถ จะเอาเวลาที่ไหนตอบไลน์ย่าครับ เอาไว้หนึ่งทำคันนี้เสร็จแล้วจะตอบย่านะครับ”
“ไม่ต้องหรอก”
“ย่าครับไม่โกรธสิครับ”
“ย่าไม่ได้โกรธ แต่หนึ่งไม่สนใจน้องเลย”
“ย่าครับหนึ่งทำงาน งานหนึ่งรัดตัวมาก ย่ามองดูสิครับ”
“แล้วจะทำยังไง ย่าตกลงทุกอย่างไปแล้ว ยุ่งแบบนี้มีเวลาไปแต่งงานไหม”
“แต่งได้ครับ ย่าต้องการหนึ่งแต่งได้อยู่แล้ว”
“อาทิตย์หน้าเป็นงานแต่งของหนึ่ง หนึ่งห้ามเบี้ยวเด็ดขาด คนนี้น้องขิมชอบมาก”
“น้องขิมชอบก็ดีแล้วครับ”
“หนึ่งต้องชอบด้วย หนูขวัญเป็นคนน่ารัก”
“ครับ ๆ ตามใจย่าเลยครับ ตอนนี้หนึ่งขอทำงานต่อก่อนนะครับ”
“เฮ้อ...” ย่าสมพิศทอดถอนใจพร้อมกับทำหน้าน้อยใจ
“ย่าครับช่วงนี้งานล้นมือจริง ๆ แต่ว่าทุกอย่างที่ย่าจัดการหนึ่งจะไม่ทำให้ย่าผิดหวัง ก่อนวันแต่งงานหนึ่งจะกลับบ้านแน่นอนครับ”
“นี่หมายความว่าตั้งแต่วันนี้จนถึงวันงานไม่คิดจะกลับบ้านงั้นเหรอ”
“อยากเคลียร์ให้เสร็จก่อนงานแต่งไงครับ ย่าเข้าใจหนึ่งใช่ไหม”
“ก็ได้ ถ้าทำย่าผิดหวังย่าจะไม่คุยกับหนึ่งนะ”
“หนึ่งไม่หนีงานแต่งครับย่า หนึ่งสัญญา”
“อืม งั้นย่ากลับก่อน”
“ครับ เดินทางดี ๆ นะครับ”
“เรานั่นแหละดูแลตัวเองหน่อย เป็นเจ้าบ่าวที่หล่อหน่อยเถอะ”
“ครับผม”
- ผู้เขียน
