เที่ยงครึ่งของขวัญเริ่มรู้สึกตัวตื่น กวาดตามองรอบห้องและลุกขึ้นนั่ง ที่นี่ห้องนอนร้านเฮียหนึ่ง ในหัวกำลังตั้งคำถาม
มาที่นี่ได้ยังไง
เมื่อคืนกลับมายังไง
เกิดอะไรขึ้นบ้าง จำอะไรไม่ได้เลย หลังจากที่ดื่มแก้วที่สามก็เหมือนจะภาพตัดไป
ก้มมองร่างกายที่ไร้เสื้อผ้า เมื่อคืนนี้ต้องถูกเขาทำอย่างว่าอีกแล้วแน่ ๆ ครั้งนี้เจ็บแสบที่ตรงนั้นมากกว่าทุกครั้ง เกิดอะไรขึ้นบ้างนะ ทำไมถึงได้มานอนที่นี่ อยากได้คำตอบ แต่ควรจะถามใครดี
หันมองเวลาที่นาฬิกาตั้งอยู่ เที่ยงครึ่งแล้ว แย่ แย่แน่ ๆ ไม่ได้ปลุกน้องขิมไปเรียน ไม่ได้ทำอาหารให้น้องขิม แล้วก็ไม่ได้ทำอาหารเที่ยงให้เฮียหนึ่ง คุณย่าสมพิศต้องผิดหวังในตัวเธอแน่เลย
ทำยังไง ควรทำยังไงดี ปวดหัวจัง
ระหว่างที่กำลังครุ่นคิดจนจะเป็นบ้า ประตูห้องนอนก็เปิดออก เมื่อหันไปมองเห็นเฮียหนึ่งกำลังมองมาที่เธอ
“ฟื้นแล้วเหรอคนเก่ง” ถามพลางโยนกระเป๋าผ้ามาลงที่เตียงนอน
“...ค่ะ
