ก็ควรจะข่มกลั้นเอาไว้ให้ได้ ไม่ควรปล่อยให้น้ำหล่อลื่นหลั่งไหลออกมาอย่างน่าอายเช่นนี้
ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา…
โมนาร์ตัดสินใจก้าวเดินออกมาจากระเบียงหลังห้องเพื่อกลับเข้ามาในห้องนอน
หล่อนเอื้อมมือคว้าเสื้อคลุมสีขาวที่ทำจากขนสัตว์ราคาแพงแขวนอยู่ปลายเตียง เอามาสวมคลุมทับลงบนไหล่
หญิงสาวตั้งใจว่าจะออกไปเดินเล่นที่สวนหย่อมหลังบ้าน ไปสัมผัสกับความเหน็บหนาวและละอองหิมะเพื่อให้ร่างกายเย็นชา หวังว่าความรู้สึกต้องการทางเพศที่ยังรบกวนอยู่ในใจจะมลายหายไป
และในระหว่างที่กำลังเดินออกมาจากห้องนอน พลันสายตาหญิงสาวเหลือบไปเห็นแสงไฟสีเหลืองนวล สาดลอดออกมาจากขอบด้านล่างประตูห้องทำงานของคูเปอร์ผู้เป็นสามี
หล่อนจึงผลักประตูเข้ามาหาเขา…
“คูเปอร์คะ… คุณยังไม่นอนอีกหรือคะ… ”
โมนาร์ถามเสียงหวาน
“อีกสักครู่จ้ะที่รัก… ”
คูเปอร์ตอบ…
ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาจากแฟ้มเอกาสารสีดำ เขากำลังตรวจดูรายรับและรายจ่ายในบัญชีท
