“มีอะไรรึเปล่า”
“คุณแม่โทรมาบอกให้น้ำตาลกลับบ้าน...”
“หือ? ก็ดีสิ แสดงว่าท่านหายโกรธแล้ว”
“แต่...”
“มีอะไรอีก ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ”
“คุณแม่บอกให้น้ำตาลพาทีไปด้วย...แต่ถ้าทีไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะ”
“ไปสิ ทีไปได้”
ทางด้านลลนาที่มาอยู่กับนทีได้ไม่เท่าไหร่คุณลลินก็โทรมาบอกให้เธอกลับบ้านแถมยังบอกให้พานทีไปด้วยเธอเลยอดที่จะลำบากใจไม่ได้เมื่อกลัวว่าจะเกิดเรื่องอีก แต่สุดท้ายเธอก็พานทีมาด้วย เมื่อชายหนุ่มยืนยันว่าจะมาถ้ามารดาของเธอต้องการอย่างนั้น
“เปลี่ยนใจก็ได้นะ น้ำตาลเข้าไปคนเดียวก็ได้”
“ไม่เป็นไรหรอก ดีเสียอีกผมจะได้แนะนำตัวกับพวกท่าน”
พอมาถึงและกำลังจะเดินเข้าไปในบ้าน ลลนาก็อดหันมามองนทีแล้วถามขึ้นไม่ได้ แต่เขาก็ยังคงยืนยันที่จะเข้าไปพร้อมกับเดินมาจับมือของลลนา เมื่อยังไงวันนี้เขาก็จะไม่ยอมแพ้เหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว เขาจะยืนหยัดข้างเธอถึงแม้จะถูกดูถูกสารพัดอย่างไรก็ตามแต่
“มาแล้วเหรอ
