“วันนี้ฉันไปรับไม่ได้นะ พอดีคุณแม่โทรมาให้กลับบ้าน ไม่รู้มีเรื่องด่วนอะไร”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวไอยอยู่ติวหนังสือกับเพื่อนต่อ เสร็จแล้วเดี๋ยวกลับเองก็ได้ค่ะ”
“เสร็จตอนไหนก็โทรบอกฉัน เผื่อว่าเสร็จจากที่นั่นไวจะได้ไปรับ”
“ค่ะ...ขับรถดีๆนะคะ”
พอตกเย็น รนราชย์ก็โทรมาบอกว่ามารับเธอไม่ได้เพราะต้องกลับบ้าน ทำเอาไอยรินทร์อดใจหายไม่ได้ สงสัยเธอจะติดเขาเสียแล้ว แค่เขาไม่มารับเธอกลับรู้สึกน้อยใจแปลกๆ
ส่วนรนราชย์นั้นก็ไม่ได้อยากทิ้งให้เธอกลับห้องเองแต่ด้วยมารดาโทรมาบอกให้เขากลับบ้าน ซึ่งยื่นคำขาดว่าถ้าไม่กลับก็ไม่ต้องมาเรียกว่าแม่อีก ดูท่าทางครั้งนี้มารดาจะโกรธจริงเขาเลยตัดสินใจที่จะกลับบ้าน เพราะนี่ก็นานแล้วด้วยที่เขาไม่ได้กลับบ้านเลย เพราะมัวแต่ทำงาน
“อ่าว น้ำตาลล่ะ”
“เห็นบอกว่ามีเรื่องต้องไปทำเลยกลับก่อนครับ”
“อ้อ ฉันก็จะกลับแล้ว ถ้ามีงานด่วนก็โทรไปได้ แล้วเรื่องที่ให้จัดการ อย่าให้เด็กนั่นก
