ตอนที่ 18 ความวุ่นวาย
ช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายปักหลักอยู่นานหลายชั่วโมง จวบจนคนเจ็บทุกคนถูกนำส่งโรงพยาบาลทั้งหมด แขไขที่หัวกระเซอะกระเซิงและเหนื่อยอ่อนเต็มทีเดินไปทิ้งตัวลงนั่งที่เก้าอี้ในโรงอาหาร คนงานอื่นๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรพากันทยอยเก็บข้าวของที่เกลื่อนกลาดและทำความสะอาดพื้น
“เหนื่อยไหมครับ”
ร่างสูงใหญ่ที่เหน็ดเหนื่อยกว่าหล่อนหลายร้อยเท่าเดินเข้ามานั่งข้างๆ รวมเบ็ดเสร็จคนเจ็บในวันนี้เกือบสามสิบราย คนที่อาการโคม่ามีประมาณสามราย ส่วนที่เหลือต้องนอนดูอาการอีกครั้งเพื่อความชัวร์อยู่ที่โรงพยาบาล โดยมีนนท์นธีและหวานเย็นดูแลคนงานของตนอย่างใกล้ชิด
“นิดหน่อยค่ะ เกิดมาไม่เคยเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลย”
ดวงหน้าหวานมองไปบนพื้นของโรงอาหารที่เต็มไปด้วยคราบนมและอาเจียนของคนเจ็บมากมาย
“แต่นางฟ้าของผมได้ช่วยชีวิตคนไปหลายคนเลยนะครับ คนที่รอดมาได้อย่างปลอดภัยเหล่านั้น เขาต้องขอบคุณคุณมากแน่ๆ”
“นั่นเพราะค
