SOMETIME04 : แฟนสารเลว
1734 คำ
SOMETIME 04
*****************************
หลายวันต่อมา
“หวานๆ เมื่อกี้ฉันเห็นพี่แทนเดินไปทางห้องน้ำหญิงกับรุ่นน้องเธออ่ะ”
ฉันขมวดคิ้วยุ่งรุ่นน้องฉันเหรอ งั้นก็คงจะเป็นน้องรหัสที่ชื่อเปรี้ยวสิ ฉันตกใจนิดหน่อยที่เปรี้ยวยอมไปกับพี่แทน เพราะเปรี้ยวก็รู้ว่าพี่แทนเป็นแฟนของฉัน
“ตาฝาดกันหรือเปล่า?”
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสองคนนั้นจะทำกับฉันแบบนี้ ฉันยอมให้พี่แทนเฉือนเนื้อฉันเป็นชิ้นๆ แล้วเอาเกลือมาทาดีกว่าจะต้องมาทนเห็นเขามั่วผู้หญิงแบบนี้
รู้หรือเปล่าว่าคนอื่นมองฉันยังไง พวกเขามองฉันว่าเป็นแค่ของเก่าที่รอวันถูกเขี่ยทิ้ง จะเดินไปไหนมาไหนก็ไม่กล้ามองตาผู้คนได้อย่างไม่อายเลย
เพราะทุกคนคิดว่าที่ฉันทนคบกับพี่แทนเป็นเพราะเงินของเขาเท่านั้นแต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย ฉันเองก็อยากไปเหมือนกันแต่มันติดที่ว่าเขาไม่ยอมปล่อยฉันไง
“เธอต้องไปดูเองนะตอนนี้สองคนนั้นคงยังอยู่ในห้องน้ำ อยู่ที่ห้องน้ำหลังตึกเรานี่เอง”
ฉันแค่อยากไปดูให้เห็นกับตาตัวเองเท่านั้นว่ามันได้เกิดขึ้นจริงหรือเปล่า ฉันเดินลงไปชั้นล่างก่อนจะพาตัวเองไปที่ห้องน้ำที่พูดถึง
ห้องน้ำหลังตึกนี้ไม่ค่อยมีคนมาเข้ากันเพราะมีข่าวมาว่าภารโรงโดนฆ่าตายอยู่ที่นี่และวิญญาณเหี้ยนมาก มันก็เป็นแค่ข่าวลือน่ะเพราะฉันเองก็ชอบมาเข้าบ่อยๆ แต่ไม่เห็นเจออะไรเลย
ฉันตัดสินใจไปดูเพื่อให้แน่ใจไปเลยว่าคนที่มาบอกไม่ได้โกหกฉันจริงๆ เรื่องแบบนี้เชื่อใจใครไม่ได้หรอกมันต้องเห็นกับตาตัวเอง
ฉันก้าวเดินอย่างช้าๆ พร้อมกับหัวใจที่มันเต้นแรงจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
ทุกย่างก้าวที่เดินไปยังห้องน้ำมันเหมือนขวากหนามที่ค่อยทิ่มแทงเท้าฉันตลอดเวลาที่เดิน
นี่ถ้ามันเป็นความจริงฉันคงตายตั้งแต่ยังไม่ทันได้ลุกขึ้นยืนด้วยซ้ำ จะมีใครที่ทำร้ายฉันน้อยกว่านี้อีกมั้ย
ทำไมพี่แทนถึงได้ทำร้ายจิตใจฉันไม่เลิกสักที
หรือเขามีความสุขที่เห็นฉันเป็นทุกข์ขนาดนี้
“อ่า...อีกนิดเดียว” ไม่ผิดแน่นี่คือเสียงของพี่แทน ถึงแม้จะไม่ได้เห็นใบหน้าของเขาแต่ฉันก็ยังจำเสียงของเขาได้ดี เสียงที่ฉันไม่มีวันลืม
มันน่าเจ็บใจใช่มั้ยที่ได้มาเห็นว่าแฟนตัวเองแอบลักลอบมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้
บางทีเขาอาจจะไม่ได้ลักลอบก็ได้ เขาอาจจะทำมันซึ่งๆ หน้าเลยมั้ง เพราะพี่แทนเขาไม่ได้แคร์อยู่แล้วว่าฉันจะเห็นหรือเปล่า เพราะยังไงแล้วเขาก็รู้อยู่แล้วว่าฉันหนีไปไหนไม่ได้
ฉันยืนรออยู่หน้าห้องน้ำเพื่อที่จะเผชิญหน้ากับสองคนที่อยู่ในนั้น ฉันอยากจะเห็นหน้าไอ้คนที่หักหลังฉันว่าจะทำหน้ายังไงเวลาที่เจอฉันแบบนี้
ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออกเผยให้เห็นใบหน้าของสองคนที่ดูมีความสุขกันมาก ผู้หญิงที่ยืนข้างๆ พี่แทนคือเปรี้ยวน้องรหัสฉันจริงๆ ด้วย
เพื่อนฉันไม่ได้โกหก จะให้ฉันรู้สึกยังไงดีคือมันด้านชาไปหมดแล้ว ด้านชาจนไม่รู้สึกอะไรหรือไม่มีอะไรให้รู้สึกได้อีก เขาจะทำร้ายจิตใจฉันไปถึงไหน แค่นี้ยังไม่พออีกเหรอ
“หวาน”
“พี่หวาน” คนตรงหน้าฉันพูดขึ้นมาพร้อมกับอย่างตกใจ
ฉันสิที่เป็นฝ่ายต้องตกใจที่รู้ว่าคนที่ฉันรักทั้งสองคนแอบมาทำเรื่องแบบนี้กัน ฉันกำมือตัวเองแน่นด้วยความโกรธ ทั้งที่รู้ว่าโกรธไปก็ไม่ได้ช่วยอะไร
ฉันควรจะรู้สึกยังไงดีตอนนี้ ถ้าหยุดก็หยุดไม่ได้ แต่ถ้าจะเดินต่อไปก็รู้ว่ายังไงก็ไปไม่ถึง
“หวานมาทำอะไรที่นี่?”
พี่แทนที่เห็นว่าฉันเงียบก็เดินเข้ามาจับมือฉันเอาไว้ก่อนจะพาฉันเดินออกไปจากตรงนั้น เขาไม่แม้แต่จะพูดคุยกับเปรี้ยวเลยสักนิดเหมือนคนไม่ได้รู้จักกันมาก่อน
ฉันอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆ ให้มันระบายออกไปจากใจฉันบ้าง ตอนนี้ฉันอึดอัดและเก็บกดกับเรื่องแบบนี้มานานเกินไปแล้ว จะพอมีใครช่วยฉันได้บ้างมั้ย ช่วยพาฉันออกไปจากนรกนี้สักที
“เรื่องเมื่อกี้พี่...”
“ไม่ต้องพูดหรอกค่ะหวานไม่อยากฟัง” ฉันห้ามไม่ให้พี่แทนพูดถึงเรื่องเมื่อกี้
ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวของเขาอีกแล้ว ต่อให้เขาพูดอะไรออกมามันก็ฟังไม่ขึ้นแล้ว ฉันเหนื่อยที่ต้องมาทนฟังคำโกหกหลอกลวงจากเขา
นี่ใช่มั้ยคนที่รักกันเขาทำกันแบบนี้ คนที่บอกว่าหวงฉันนักหนาแล้วทำกันแบบนี้ใช่มั้ย ถ้าใช่ฉันจะได้ทำเหมือนเขาบ้าง
“พี่ก็แค่เล่นๆ เท่านั้นเองอ่ะหวาน พี่ไม่ได้จริงจังอะไร” ฉันกำชายกระโปรงตัวเองแน่นจนชื้นเหงื่อไปหมด
ฉันเกลียดคำพูดแบบนี้มากที่สุด มันเป็นคำพูดที่เห็นแก่ตัวมากที่สุดเท่าที่ฉันได้ยินมา คนอะไรจะเลวได้ขนาดนี้พูดออกมาได้โดยที่ตัวเองไม่ได้รู้สึกอะไรเลย นี่เขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า
“ที่ผ่านมาพี่ก็มีแค่หวานคนเดียว จริงจังกับหวาคนเดียวหวานเองก็รู้”
“ไม่ค่ะ หวานไม่รู้”
จะให้ฉันรู้ได้ยังไงในเมื่อที่ผ่านมาเขาไม่เคยแสดงออกให้ฉันเห็นเลยว่าเขาจริงจังกับฉันแค่คนเดียว
เขาเปลี่ยนผู้หญิงไปเรื่อย ถึงแม้จะไม่ได้ออกหน้าออกตาเหมือนฉันแต่ผู้หญิงเหล่านั้นก็มีความสุขมากกว่าฉันที่เป็นอยู่ตอนนี้
ฉันจะต้องนอนร้องไห้อีกกี่คืนที่รู้ว่าเขาไปนอนกับคนอื่น ถ้าฉันทำเหมือนเขาบ้างเขาจะรู้สึกยังไง เขาจะดีใจมั้ยที่รู้ว่าแฟนตัวเองไปมีอะไรกับคนอื่นเหมือนที่เขาทำ
“หวานไม่แน่ใจว่าตัวเองยังเป็นแฟนของพี่อยู่หรือเปล่า?” ฉันพูดออกมาด้วยความอึดอัดใจ
ฉันอยากพูดมานานแล้วแต่ก็ไม่กล้า เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะแฟนฉันคนนี้เขาใจร้ายเลยไง เขาพร้อมที่จะทำร้ายฉันได้ทุกเมื่อถ้าเขาคิดจะทำ
“...” ร่างสูงเงียบเมื่อฉันพูดแทงใจเขา และเขาก็คงไม่คิดว่าฉันจะกล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมา
“หวานไม่รู้ว่าในใจของพี่แทนยังมีหวานอยู่ในนั้นมั้ย”
ฉันปาดน้ำตาตัวเองทิ้งพร้อมกับดึงมือตัวเองออกจากมือพี่แทน ถ้าฉันคิดจะไปเขาก็คงไม่ได้รู้สึกอะไรหรอก เพราะเขาก็รู้อยู่แล้วว่าฉันไปจากเขาไม่ได้
“หวานขอโทษ”
ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ได้แล้ว ฉันต้องการจะหนีไปจากชีวิตเฮงซวยแบบนี้ หนีไปให้ไกลๆ ไม่ต้องมาพบเจอกับเรื่องแบบนี้อีก ฉันก็คนนะมีเลือดเนื้อมีจิตใจเหมือนกัน
ทำกันแบบนี้ทุกวันใครมันจะไปเฉยชาได้ตลอดไปล่ะ ฉันคิดว่าตัวเองเก่งมากที่ทนมาได้จนถึงตอนนี้ แต่บางทีก็คิดนะว่าทำไมตัวเองต้องทนกับเรื่องแย่ๆ แบบนี้ด้วย
“หมายความว่าไง?” พี่แทนทำเสียงเข้มถามกลับมาเหมือนเขาจะรู้ว่าฉันจะไม่ทนกับเรื่องแบบนี้แล้ว
เขาจะทำอะไรก็ปล่อยให้เขาทำไปในเมื่อตอนนี้ฉันก็ไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายไปแล้วเลย
ถึงเขาไม่ได้ฆ่าฉันก็เหมือนฆ่านั่นแหละฆ่าอย่างทรมานมากด้วย ถ้าคิดว่าฉันจะยอมเขาอยู่แบบนี้เขาคิดผิดแล้วล่ะ ฉันจะต้องมีจุดยืนเป็นของตัวเองบ้าง
ฉันจะเรียกร้องสิทธิ์ของฉันคืน
“พี่แทนจะทำอะไรกับหวานก็เชิญ แต่หวานจะไม่อยู่กับพี่แล้ว” ทันทีที่พูดจบพี่แทนก็กระชากแขนฉันเข้าหาตัวเขา
แรงกระชากจากเขาทำให้ฉันเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บ เขาคงไม่สนใจว่าฉันจะเจ็บมากแค่ไหนเพราะเขามันเห็นแก่ตัวเอง ทำทุกอย่างก็เพื่อตัวเองไม่ได้ทำเพื่อคนอื่น
ในหัวของเขามันก็คิดแต่ผลกำไรที่จะได้รับ แต่ฉันไม่ใช่กำไรของเขาอีกต่อไปแล้ว
“หวานไม่ได้รักพี่แล้ว”
“ลองพูดอีกทีสิพี่จะทำให้เธอพูดไม่ได้อีกเลย”
ใบหน้าแดงจัดของพี่แทนบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเจ้าตัวทำจริงแน่ๆ แววตาที่วาวโรจน์จนน่ากลัวที่จ้องมองมาที่ฉันทำให้ฉันรู้ว่าเขาไม่ชอบให้ฉันพูดคำว่าไม่รักออกมาให้เขาได้ยิน
เพราะเขาเคยบอกกับฉันว่าต่อให้เราไม่รักกันแล้วก็อย่าพูดคำว่าไม่รักกันออกมาให้อีกฝ่ายได้ยิน
เพราะมันเป็นคำพูดที่รุนแรงและเขาก็ไม่อยากได้ยินมันด้วย
“ที่จะไปเพราะมึงมีคนอื่นใช่มั้ย?”
เขาเริ่มพูดจาหยาบคายกับฉันเวลาที่ตัวเองโมโห เขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วไม่ชอบให้ฉันขัดใจอะไรสักอย่าง พอไม่ทำตามฉันก็ถูกเขาทำร้ายทั้งกายและใจ
“ถ้าใช่พี่จะปล่อยหวานไปใช่มั้ย?”
ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากหลุมดำอย่างเขา ถ้าฉันหนีไปได้ฉันจะไม่กลับเข้ามาใกล้เขาอีกเลย แม้แต่หางตาฉันก็จะไม่มองมาที่เขาด้วย
“หวานขอชีวิตหวานคืนได้มั้ยคะพี่แทน”
“กูไม่ให้!!!”
- ผู้เขียน
