SOMETIME 26
********************************
ฉันนั่งทำรายงานกับเพื่อนๆ จนถึงหกโมงเย็นก็ไม่เห็นวี่แววของพี่แทนเลย บอกว่าจะมาเฝ้าเจ้าของแต่ที่ไหนได้ก็ไม่ทำอย่างที่ปากพูด
ฉันถึงไม่เชื่อในคำพูดของเขาไงว่าเขาจะมาเฝ้าฉันทำงานจริงๆ คนอย่างพี่แทนไม่มีทางทำเรื่องน่าเบื่อแบบนี้หรอก เพราะมันแทบจะทุกครั้งที่เรานัดกันแล้วเขาก็ไม่เคยมาตามนัดเลย
ฉันชินกับอะไรแบบนี้ไปแล้วล่ะ
ฉันเลิกสนใจเรื่องส่วนตัวก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานกับเพื่อนๆ ต่อ แต่ทำไปได้ไม่นานฉันก็ได้ยินฝีเท้าของใครบางคนเดินมาจากทางด้านหลัง
สายตาของเพื่อนๆ ไม่ได้จับจ้องอยู่ที่งานอีกต่อไปเพราะสายตาของเพื่อนๆ กำลังมองผ่านตัวฉันไปทางด้านหลัง ทำให้ฉันต้องวางมือจากงานที่ทำแล้วหันไปมองตามบ้าง
“พี่แทน?”
ใช่แล้ว! คนที่ฉันพูดถึงยืนอยู่ตรงหน้าฉัน
เขาหอบของอะไรไม่รู้เต็มไม้เต็มมือไปหมด เหมยมองจ้องพี่แทนอย่างไม่ชอบใจ เธอยังเคืองฉันอยู่เลยที่กลับไปคบ
