SOMETIME22:มือที่มองไม่เห็น
1861 คำ
SOMETIME 22
******************************
ฉันยืนมองพี่แทนและผู้หญิงของเขากอดจูบกันในรถก่อนที่ผู้หญิงจะเดินลงจากรถแล้วเดินหนีไป น่าแปลกที่ตอนนี้ฉันกลับไม่รู้สึกอะไร
รู้สึกเฉยๆ มากกับภาพที่เห็น ถามว่าเสียใจมั้ย มันก็ยังมีความเสียใจอยู่บ้างแต่ก็พอทนได้ เหมือนว่ามันเจอแบบนี้มาจนความรู้สึกของฉันมันด้านชาไปแล้วมั้ง
พี่แทนเดินลงจากรถตรงดิ่งมาหาฉันด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ฉันพอจะรู้ว่าสิ่งที่เขาจะไปเขาจะไปที่ไหน แต่ฉันเลือกที่จะเป็นอีโง่ให้เขาหลอกต่อไป
มันเป็นเวรกรรมของฉันเองที่มาเจอกับผู้ชายคนนี้ เพราะต่อให้ฉันขอร้องให้เขาอยู่กับฉันยังไงเขาก็ไม่อยู่หรอก เพราะเขามักจะเห็นอย่างอื่นดีกว่าฉันมาตั้งนานแล้ว
“หวานพี่...”
“หวานไม่โกรธค่ะ” ฉันพูดสวนขึ้นมา ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัวจากเขาแล้ว
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาทำแบบนี้และฉันก็เจอแบบนี้จนมันไม่ได้รู้สึกอะไรต่อเขาแล้ว อยากทำอะไรก็ทำไปเลย
ฉันจะไม่สนใจไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ในเมื่อเขามันเป็นผู้ชายมักมากก็ปล่อยให้เขาอยู่กับสิ่งเหล่านั้นต่อไป
“มันเป็นกิจวัตรประจำวันของพี่แทนไม่ใช่เหรอคะ”
“...”
คนตรงหน้าเงียบเหมือตนเถียงไม่ออกเพราะสิ่งที่ฉันพูดมันคือความจริงที่เขายากจะหาคำอธิบายมาพูดแก้ตัวให้มันฟังขึ้น
และเมื่อกี้ฉันก็จงใจหลอกด่าเขาด้วยว่าสิ่งที่เขาทำยังไงมันก็แก้ไม่หายหรอกเพราะมันกลายเป็นนิสัยของเขาไปแล้วไม่นานก็คงจะกลายเป็นสันดาน
“พี่แทนเองก็ชอบแบบนี้ไม่เห็นต้องกลัวว่าหวานจะโกรธเลย เพราะพี่ก็ทำมันอยู่บ่อยๆ”
ฉันพูดประชดคนตรงหน้า เหมือนด่าเขากลายๆ ถ้าเขายังคงมีสามัญสำนึกอยู่บ้างเขาจะต้องคิดได้ แต่ถ้าไม่ก็ปล่อยให้เขาทำต่อไป
พี่แทนมองหน้าฉันโดยที่ไม่ได้พูดอะไรเหมือนเขาจะรู้แล้วล่ะว่าฉันหลอกด่าเขา
ฉันกำลังจะเดินเข้าคอนโดแต่ก็ถูกมือหนาของพี่แทนรั้งเอวฉันเอาไว้ก่อนจะดึงเข้าไปกอดเหมือนเขาไม่อยากให้ฉันน้อยใจเขาแบบนี้ มันเลยคำว่าน้อยใจมาไกลมาแล้วล่ะ
“คืนนี้พี่อยากให้หวานไปด้วยค่ะ”
ปกติแล้วหากว่าเขาจะสังสรรค์กับเพื่อนๆ เขาจะไม่ชอบให้ฉันเข้าไปยุ่งด้วยอยู่แล้ว แล้วทำไมวันนี้เขาถึงอยากให้ฉันไปกับเขา
เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่ หรือที่พูดเพราะรู้อยู่แล้วว่ายังไงฉันก็ไม่มีทางไปแน่ เพราะเขารู้ไงว่าฉันไม่ชอบที่แบบนั้น
“ไปดูแลพี่ตอนเมาไงคะ”
“พี่แทนอยากให้หวานไปจริงๆ เหรอคะ?”
ฉันถามเพื่อความแน่ใจ เพราะทุกครั้งที่ฉันขอไปด้วยเขาก็จะบ่ายเบี่ยงตลอด แล้วถ้าให้ฉันไปด้วยเขาไม่กลัวว่าฉันจะเห็นเขาควงผู้หญิงไรงี้เหรอ หรือว่าต้องการให้ฉันเห็นในสิ่งที่เขาทำ
เอาเถอะจะอะไรก็ช่างต่อให้เขาจะทำอะไรฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอยู่แล้ว เพราะในใจของฉันตอนนี้มันไม่มีพื้นที่ว่างให้ต้องเจ็บได้อีกแล้วล่ะ
“แต่มีข้อแม้”
ฉันก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าพี่แทนคงไม่ยอมให้ฉันได้ตามเขาไปง่ายๆ หรอก เขาจะต้องมีลูกเล่นกับฉันตลอดแหละ เหมือนอย่างตอนนี้ไง
“หวานห้ามคุยกับผู้ชาย หรือห้ามแวะเข้าห้องน้ำคนเดียวโดยที่ไม่มีพี่ พูดง่ายๆ เลยคือห้ามอยู่ห่างจากพี่”
“ค่ะ” ฉันรับคำ
ฉันไม่รู้จักใครในนั้นอยู่แล้วไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องคุยกับใคร ส่วนเรื่องผู้ชายทิ้งไปได้เลยเพราะฉันไม่ชอบเข้าหาผู้ชายก่อนอยู่แล้ว
ส่วนเรื่องเข้าห้องน้ำถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ฉันก็ไม่เข้าหรอก พี่แทนกดจูบหน้าผากฉันก่อนจะพาฉันขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง
พี่แทนพาฉันมาที่ผับแห่งหนึ่ง ซึ่งที่นี่เต็มไปด้วยวัยรุ่นเป็นส่วนใหญ่ พี่แทนพาฉันเดินไปหาเพื่อนๆ ของเขาประมาณสี่ห้าคนและในโต๊ะนั้นก็เต็มไปด้วยผู้หญิงที่มีป้ายเบอร์ติดเอาไว้ที่อกด้วย
ที่นี่เสียงดังมากจนฉันแทบไม่ได้ยินเสียงของพี่แทนที่หันมาพูดกับฉันเลย
เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่ชอบที่แบบนี้ก็ไม่รู้ว่าคนที่เที่ยวชอบไปได้ยังไงที่เสียงดังจนแสบแก้วหู
ฉันมองป้ายเบอร์นั่นงงๆ ว่าทำไมจะต้องติดหรือว่าพวกเธอทำงานที่นี่กัน
พี่แทนเดินไปนั่งข้างๆ ผู้หญิงที่ติดป้ายเบอร์เจ็ดซึ่งรูปร่างหน้าตาจัดได้ว่าสวยเลยล่ะ
หน้าอกหน้าใจของเธอนี่ไม่ต้องพูดถึงเอาของฉันทั้งสองข้างมารวมกันยังไม่เท่าข้างหนึ่งของเธอเลย
ไม่นานเธอก็เอานมของตัวเองมาถูไถแขนพี่แทนและดูเหมือนว่าพี่แทนเองก็คงจะชอบไม่น้อยรีบควักเงินพันให้เธอทันทีเลย
“ทำไมวันนี้พาเมียมาด้วยวะ”
พี่ธารเพื่อนของพี่แทนซึ่งเรารู้จักกันแล้วถามขึ้น เขาก็คงไม่เคยเห็นฉันมานั่งแบบนี้สินะ ฉันเองก็ไม่ค่อยชอบที่แบบนี้เท่าไหร่ด้วย ดูไม่ใช่ตัวฉันยังไงไม่รู้
“หวานมาแบบนี้ไม่หวงไอ้แทนแย่เหรอคะ?”
“ไม่มีอะไรต้องให้หวงนี่คะ”
ฉันตอบยิ้มๆ โดยไม่ได้หันไปมองหน้าพี่แทนว่าเขาทำหน้ายังไง เขาก็คงจะชอบให้ฉันทำแบบนี้อยู่แล้วถึงได้ทำมันอยู่บ่อยๆ
“พี่ธารเองไม่กลัวว่าแฟนจะว่าเอาเหรอคะมาเที่ยวที่แบบนี้”
“ยัยนั่นมันอยู่ในโอวาทของพี่จ๊ะ พี่จะทำอะไรก็ได้” ก็เป็นเหมือนกันทั้งกลุ่มของเขา
สันดานผู้ชายไม่รักดีมันก็มักจะเป็นแบบนี้ น่าเสียดายที่เกิดมาหน้าตาดี บ้านรวยแต่กลับทำนิสัยแสนเลวกับผู้หญิงได้ ถ้าชอบแบบนี้ทำไมไม่อยู่เป็นโสดล่ะจะมีแฟนไปทำไม
“เฮ้! โทษทีมาช้า”
เพื่อนอีกคนของพี่แทนนั่งลงข้างฉัน เพื่อนคนนี้ฉันไม่เคยเห็นหน้าและไม่รู้จักมาก่อน น่าจะมาเข้ากลุ่มนี้ได้ไม่นาน
หน้าตาเพื่อนๆ ของพี่แทนหล่อๆ กันทั้งนั้น เขาหันหน้ามามองฉันก่อนจะยิ้มให้เหมือนเป็นการทักทายฉันก็เลยยิ้มตอบ
“มาช้านะมึงไอ้แดน”
พี่ธารพูดขึ้นทำให้ฉันรู้ว่าเพื่อนคนนี้ของพี่แทนชื่อแดน พี่แทนไม่ได้หันไปทักทายเพื่อนของเขาแต่เขากลับให้ความสนใจกับผู้หญิงเบอร์เจ็ดมากกว่าที่จะสนใจฉัน
เขาไม่แม้แต่จะหันมาพูดกับฉันเลย ทำให้ฉันได้แต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดกับใคร เพราะเพื่อนๆ ของเขาแต่ละคนมีคู่คุยกันหมดแล้ว
จะมีก็แต่พี่แดนที่ไม่มีผู้หญิงมานั่งคุยด้วยแต่อีกไม่นานก็คงจะมีแหละ ฉันไม่น่ามาเลยจริงๆ มาแล้วก็ไม่มีประโยชน์อะไรต้องมานั่งดูแฟนตัวเองสนใจคนอื่นมากกว่าแบบนี้
“น้องหวานใช่ป่ะครับ?”
พี่แดนสะกิดไหล่ฉันเพื่อชวนคุย ฉันพยักหน้าตอบ แสดงว่าเพื่อนๆ ของพี่แทนทุกคนคงรู้แล้วล่ะว่าฉันเป็นอะไรกับพี่แทน
“พี่ชื่อแดนนะครับ”
“ค่ะ”
“หวานดูเหมือนไม่หวงไอ้แทนมันเลยนะ”
ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงหวงอยู่หรอก แต่มันเลยคำว่าหวงไปไกลแล้วไกลจนตอนนี้มันกลับนิ่งเฉยมากกว่า และฉันก็ไม่มีอาการแสดงออกว่าหวงเขาออกมาเลย
อย่างที่บอกว่าฉันไม่มีความรู้สึกอะไรให้พี่แทนแล้ว ที่จริงการที่คิดแบบนี้มันก็ทำให้ตัวเองไม่ต้องเสียใจมากไง
ไม่มีใครทำได้หรอกนะที่ไม่ให้ความสำคัญกับแฟนตัวเองนอกจากคนที่หมดรักกันแล้ว
“ทำไมพี่แดนถึงไม่มีผู้หญิงมานั่งคุยเหมือนเพื่อนๆ ล่ะคะ?”
ฉันเปลี่ยนเรื่องคุย ฉันไม่อยากให้คนอื่นต้องมาเจาะลึกในเรื่องของฉัน และฉันก็ไม่อยากตอบเรื่องนี้ด้วย พี่แดนมองซ้ายมองขวาก่อนจะหันมาตอบฉันยิ้มๆ
“พี่ไม่ชอบค่ะ ผู้หญิงในนี้ผ่านผู้ชายมากี่คนแล้วไม่รู้ พี่ไม่อยากพาตัวเองมาเสี่ยง”
ฉันยิ้มให้กับคำตอบของคนตรงหน้า ถ้าพี่แทนคิดได้เหมือนพี่แดนก็ดีสินะ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะยังคิดไม่ได้เลยได้ทำมันไม่ยอมหยุดสักที
“พี่ชอบเที่ยวก็จริงแต่เรื่องบนเตียงไรงี้พี่ขอบาย”
“ทำไมล่ะคะผู้ชายชอบเรื่องแบบนี้เหมือนกันทั้งนั้น”
ฉันงงมากว่าทำไมพี่แดนถึงได้แตกต่างจากเพื่อนๆ ของเขาที่ไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับเรื่องบนเตียง
ผู้ชายทุกคนก็ชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอแล้วทำไมเขาถึงได้ปฏิเสธล่ะ ถ้ามีผู้หญิงมานอนแบให้เขาเอาฟรีเขาก็คงต้องเอาหรือเปล่า ผู้ชายก็เป็นเหมือนกันทุกคนนี่
“พี่เคยทำให้แฟนพี่เสียใจจนเราต้องเลิกกันไปเพราะเรื่องแบบนี้ พี่เลยไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกถ้าหากว่าพี่จะคบกับใครพี่ก็อยากให้เธอคนนั้นคิดว่าสามารถฝากชีวิตกับพี่ได้”
ฉันชอบในความคิดของพี่แดนนะ เขาคิดเป็นผู้ใหญ่และยังคิดห่วงใยคนของเขาด้วย จะมีผู้ชายสักกี่คนนะที่จะเป็นเหมือนเขา ที่ให้เกียรติคนรักมากมายขนาดนี้
ฉันไม่ได้ขอให้พี่แทนเป็นเหมือนพี่แดนหรอกนะ แต่ฉันก็อยากให้เขาคิดได้สักนิดของพี่แดนก็ยังดี
“น่ารักจังเลยนะคะ” ฉันชอบนิสัยน่ารักๆ ของพี่แดนจัง เขามีมุมน่ารักๆ ที่หลายคนอาจจะเข้าไม่ถึง
ไม่น่าเชื่อเลยว่าการได้มานั่งคุยกับเขาแค่ไม่นานจะทำให้ฉันประทับใจในตัวเขามากมายขนาดนี้
แต่ยังไม่ทันที่เราจะได้คุยกันต่อพี่แทนก็โวยวายขึ้นมาเสียงดังลั่น แต่ดีหน่อยที่เสียงเพลงในผับมันดังกลบเสียงพี่แทนทำให้ไม่มีใครหันมาให้ความสนใจ
“มึงอ่อยเมียกูไอ้แดน!!!”
- ผู้เขียน
