SOMETIME18:เมียจะไม่ทน
1808 คำ
SOMETIME 18
****************************
ฉันผละออกจากพี่แทนทันทีที่ยายนมเดินเข้ามาเห็นว่าเราสองคนกำลังจะถอดกางเกง
พี่แทนเองก็ตกใจที่จู่ๆ ยายนมก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแบบนี้ ตอนนี้ยายนมคงคิดว่าฉันมันเป็นผู้หญิงที่ไม่น่ารักในสายตาไปแล้วล่ะ
ยายนมยกมือขึ้นทาบอกเหมือนจะรับกับสิ่งที่เห็นไม่ได้ พี่แทนรีบใส่กางเกงทันที
ฉันเองก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันไม่รู้ว่ายายนมจะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงยังไงที่มานั่งถอดกางเกงในผู้ชายแบบนี้ อยากจะบ้าตายเข้ามาได้ถูกจังหวะจริงๆ
“คุณหนูจะทำอะไรกันคะ ยายไม่เห็นด้วยนะที่จะพากันทำเรื่องแบบนี้ทั้งที่ยังพากันเรียนไม่จบ”
ยายนมดุพี่แทนอย่างโกรธๆ นั่นยิ่งทำให้ฉันหน้าเสียยังไงไม่รู้ ยายนมหันหน้ามาหาฉันแล้วทำหน้าดุใส่
“หนูเองก็เหมือนกันเป็นผู้หญิงควรรักนวลสงวนตัวสิจ๊ะ มาปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนี้ผู้ชายที่ไหนจะชอบ”
“แทนชอบนะครับ”
พี่แทนพูดสวนขึ้นมาด้วยใบหน้าที่ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย ก็คงจะมีแต่เขาล่ะมั้งที่ชอบเรื่องแบบนี้เพราะถ้าเป็นคนอื่นก็คงไม่ได้บ้าเซ็กส์เหมือนเขา
“หยุดเถียงยายนะคะคุณหนู”
พี่แทนเดินเข้าไปกอดยายนมพร้อมกับหอมแก้มท่านทั้งสองข้างทำให้ยายนมยิ้มออกมาได้แต่แล้วสายตาของยายนมก็ตวัดมามองฉันอย่างเคืองๆ ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยประโยคที่ทำให้ฉันถึงกับนิ่งไป
“วันก่อนที่คุณหนูพาหนูมารีมายังน่ารักกว่านี้เลยนะคะ”
“...”
แสดงว่าพี่แทนเคยพาผู้หญิงคนอื่นมาที่นี่ก่อนหน้าฉัน เขาไม่ได้พาฉันมาแค่คนเดียว และฉันก็ไม่ใช่คนแรกของเขาด้วยที่เขาพามาที่นี่
ทีแรกฉันก็ดีใจนะที่เขาพาฉันให้มารู้จักกับผู้ใหญ่ของเขาเหมือนว่าเขาคิดจะจริงจังกับฉันขึ้นมา
แต่แล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเลยเขาพาผู้หญิงมาก่อนหน้าฉัน เขาทำได้ยังไง
แล้วการที่ยายนมพูดแบบนี้เหมือนว่าฉันมันเป็นผู้หญิงไม่ดีที่ตามผู้ชายมา แล้วหนูมารีของยายนมก็ช่างเรียบร้อยมาก
“พูดเยอะแล้วนะยายนม”
พี่แทนทำเสียงเข้มแต่ยายนมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะพูดขึ้นมาต่อ เหมือนพูดให้ฉันได้ยินว่าหนูมารีของยายนิสัยดีมากแค่ไหนแล้วฉันก็มาแทนหนูมารีของยายไม่ได้ด้วย
ฉันเองก็ไม่ได้อยากเป็นตัวแทนของใครหรอกนะ ถ้าต้องเอาฉันมาเป็นตัวเองสู้ให้ฉันไปเป็นตัวหลักของคนอื่นไม่ดีกว่าเหรอ
“หนูมารีน่ารักเรียบร้อยอ่อนหวานด้วยนะคะ ยายอยากให้คุณหนูพาหนูมารีมาบ่อยๆ เหมือนก่อนหน้านี้นะคะ”
คงไม่ได้พามาแค่ครั้งเดียวแล้วมั้งถ้าพูดอย่างนี้ ฉันหน้าเสียยังไงไม่รู้เหมือนตัวเองถูกตบหน้าฉากใหญ่แล้วคนที่ตบหน้าฉันก็ไม่ใช่ใครอื่นก็คือพี่แทนแฟนของฉันเอง
“คุณหนูพาหนูมารีมาอีกนะคะยายชอบ”
“ยายนมไปนอนได้แล้วครับแทนก็จะนอนเหมือนกัน”
“อย่าทำเรื่องนั้นกับหนูคนนี้นะคะ” ยายนมสั่งก่อนจะเดินออกจากห้องไป
พี่แทนเดินไปล็อกประตูเอาไว้ก่อนจะหันหน้ามาหาฉันที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว เขาเองก็คงไม่คิดว่ายายนมของเขาจะเอาเรื่องที่เขาพาผู้หญิงมาที่นี่มาพูดสินะ
เขาไม่จำเป็นที่จะต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น เพราะสิ่งที่ฉันได้ยินมันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าฉันไม่ใช่ตัวจริงของเขา
แล้วไอ้สถานะแฟนที่เขามีให้ฉันมันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลยก็แค่สถานะที่ไม่สามารถจับต้องได้ก็เท่านั้น
เจ็บปวดยังไงไม่รู้ที่ได้รู้ความจริงว่าที่พี่แทนหายไปหลายๆ วันเขาไปที่ไหน ทำอะไร กับใคร
เขาบอกว่าฉันคือตัวจริงของเขาแต่เขากลับไม่เคยพาฉันมาเจอผู้ใหญ่ของเขาเลย แล้วพาคนอื่นมาแทนแถมยังมาหลายครั้งแล้วด้วย
แล้วอย่างนี้เราจะคบกันต่อไปเพื่ออะไรล่ะ ทำไมเขาถึงไม่ปล่อยฉันไป พอมีผู้ชายเข้ามาหาฉันเขาก็ทำเหมือนหวงฉันนักหนาทั้งที่จริงแล้วเขาก็มีผู้หญิงของเขาเอง
ฉันสับสนกับสิ่งที่ตัวเองเป็นตอนนี้ ตอนนี้ฉันเป็นอะไรอยู่ฉันเหมือนไม่ใช่ตัวของตัวเอง
น้ำตาฉันไหลลงมาด้วยความเจ็บ เจ็บที่เขาหลอกฉันมาตลอด ฉันจะไม่เจ็บเท่านี้เลยหากว่าเขาไม่พาฉันมาที่ที่เขาเคยพาผู้หญิงก่อนหน้านี้มาก่อนแล้ว
“หวานอยากกลับแล้วค่ะพี่แทน”
ฉันปาดน้ำตาตัวเองทิ้ง พยายามทำใจให้เข้มแข็งกับสิ่งที่เขาทำให้ฉันเสียใจ ฉันไม่อยากดูเป็นคนอ่อนแอต่อหน้าคนใจร้ายอย่างเขา
แค่นี้มันก็น่าสมเพชมากพออยู่แล้วอยากให้เขาสมเพชฉันมากไปกว่านี้เลย
พี่แทนเดินเข้ามาหาฉันแต่ฉันเลือกที่จะถอยห่างจากเขา ฉันไม่อยากอยู่ใกล้เขา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเวลาที่เขากอดฉันฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าอ้อมกอดนี้ที่เขาใช้กอดฉันเขาเอาไปกอดใครบ้าง
เวลาที่เรานอนด้วยกันฉันหลับตาไม่ลงสักครั้งเมื่อต้องคิดว่าคืนพรุ่งนี้เขาจะไปนอนกอดใครต่อใคร
“พรุ่งนี้พี่ไปส่ง” พี่แทนพูดเสียงเรียบเหมือนไม่อยากให้เราต้องทะเลาะกัน
“แต่หวานอยากกลับตอนนี้ หวานไม่อยากอยู่ที่นี่ ที่นี่มันไม่ใช่ที่ของหวาน”
ฉันตวาดใส่หน้าพี่แทนทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อนเพราะกลัวว่าเขาจะโกรธแล้วเผลอทำร้ายฉันขึ้นมา
แค่คราวนี้มันต่างจากคราวที่แล้ว เพราะพี่แทนไม่ได้ทำอะไรฉันเลยเขาได้แต่มองหน้าฉันเหมือนอยากจะพูดอะไรแต่ก็ยืนเงียบไม่พูดมันออกมา
ฉันว่าให้ฉันกลับไปนอนที่คอนโดคนเดียวยังมีความสุขกับการที่มีเขาอยู่ด้วยแล้วต้องมานอนร้องไห้แบบนี้
“ถ้าพี่ไม่ไปส่ง หวานจะกลับเอง”
“จะกลับไงที่นี่ไม่มีรถผ่านมาหรอกนะ พี่บอกแล้วไงพรุ่งนี้พี่จะไปส่ง อย่างี่เง่านะหวานเราก็โตๆ กันแล้วนะ”
ที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้คือฉันงี่เง่าอย่างนั้นเหรอ ไอ้คนบ้า ไอ้คนใจร้าย ฉันอยากฆ่าตัวเองให้ตายจริงๆ เลยเพื่อที่จะพ้นจากผู้ชายร้ายกาจอย่างเขา
ทำไมเขาไม่คิดบ้างล่ะว่าที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ต้นเหตุมันก็มาจากเขาไง
เมื่อไหร่นะที่เขาจะยอมปล่อยฉันให้เป็นอิสระสักที จะมากักขังฉันไว้แบบนี้ทำไม แต่ครั้งนี้ฉันไม่ยอมฉันเดินลงมาชั้นล่างเพื่อที่จะเดินกลับจริงๆ
ต่อให้ทางจะมืดแค่ไหนฉันก็คงไม่กลัวเท่าอยู่ใกล้พี่แทนหรอก พี่แทนวิ่งลงมาตามฉันที่กำลังจะเดินออกจากรั้วหน้าบ้าน เขารั้งแขนฉันเอาไว้ไม่ยอมให้ฉันไป
“อย่ามาทำตัวน่ารำคาญตอนนี้ได้ป่ะหวาน พี่บอกว่าพรุ่งนี้พี่จะไปส่งไงไม่เข้าใจไงห้ะ!!!”
“หวานจะกลับตอนนี้”
ฉันสะบัดแขนตัวเองออกจากการเกาะกุมของพี่แทนแล้วเดินหน้าต่อไปแต่พี่แทนก็เข้ามาขวางเอาไว้เราสองคนทะเลาะกันเสียงดังทำให้ยายนมต้องเดินลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
พี่แทนหน้าแดงเหมือนเขากำลังโกรธฉันอย่างมาก ฉันเองก็โกรธเขามากเหมือนกัน
นี่ถ้าตอนนี้เราอยู่ที่คอนโดฉันก็คงโดนเขาตบหรือไม่ก็เตะไปแล้วล่ะ แต่ที่นี่มีคนแก่อยู่ด้วยเขาก็เลยไม่กล้าทำอะไรรุนแรงกับฉันไง
“มีเรื่องอะไรกันคะคุณหนู?”
“เปล่าครับ ยายนมไปนอนเหอะเดี๋ยวแทนจัดการเอง”
พี่แทนลูบหน้าตัวเองก่อนจะหันไปพูดกับยายนมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโอนเหมือนกลัวว่ายายนมจะตกใจกลัว
ยายนมหันมามองหน้าฉันอย่างไม่ชอบใจที่ทำให้คุณหนูคนโปรดต้องมาอารมณ์เสียแบบนี้
สงสัยผู้หญิงที่พี่แทนเคยพามาจะไม่เคยสร้างเรื่องให้คุณหนูของยายรำคาญใจเลยมั้ง
“พี่ติ๋วพายายนมไปนอนได้แล้ว”
พี่แทนเรียกให้แม่บ้านอีกคนมาพายายนมขึ้นไปนอนก่อนจะหันหน้ามาจ้องฉันอย่างเอาเรื่อง ก็ให้มันรู้ไปสิว่าเขาจะทำร้ายฉัน
“...”
“ฟังไม่รู้เรื่องไงพี่บอกให้ขึ้นบ้าน” พี่แทนกระชากแขนฉันให้เดินไปตามเขาเพื่อที่จะขึ้นบ้านไปพร้อมกัน
“ก็บอกว่าไม่”
ฉันเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน ฉันจะไม่มีวันนอนทับที่ของผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาด ฉันไม่ชอบที่เขาทำแบบนี้
ฉันไม่ต้องการเป็นตัวแทนของใคร ในเมื่อไม่คิดที่จะจริงจังกับฉันก็ควรจะปล่อยฉันไปไม่ใช่เหรอ
“อยากนอนก็ไปนอนคนเดียวสิ จะมาบังคับคนอื่นทำไม?”
“หวาน!!!”
คนตรงหน้าตะโกนเรียกชื่อฉันเหมือนว่าเขาเหลืออดกับฉันเต็มทีแล้ว แล้วมันยังไงที่ผ่านมาฉันเองก็ต้องอดทนกับความใจร้ายของเขามาตลอด
การที่ฉันงี่เง่าแค่ไม่กี่นาทีแล้วเขารับไม่ได้เราก็ไม่ควรอยู่ด้วยกันหรือเปล่า
“ถ้าไม่พอใจจะเข้ามาตบหวานเหมือนที่เคยทำก็ได้นะคะ”
ฉันท้าพี่แทน ถ้าเขาทำจริงๆ ฉันก็พร้อมที่จะตายฉันทนไม่ได้แล้ว และฉันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้วด้วย
“พอเถอะค่ะพี่แทน หยุดทำแบบนี้ได้แล้วหวานเจ็บ”
“...”
พี่แทนไม่ได้พูดอะไรเขาได้แต่มองหน้าฉันนิ่ง ทำให้ฉันตัดสินใจพูดในสิ่งที่ไม่คิดว่าตัวเองจะพูดออกมา
อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดฉันทนอยู่กับคนใจร้ายอย่างเขาไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
“เลิกกันเถอะค่ะ”
- ผู้เขียน
