"นาย ตื่นได้แล้ว ตีสี่แล้วนะ"
มะนาวปลุกราเชนทร์เบาๆ เพื่อให้เขากลับเต็นท์ตัวเอง
"อืมม ขอห้านาทีนะ"
ราเชนทร์พูดขึ้นขณะหลับตาแต่มือก็กอดเธอไม่ปล่อยจนมะนาวเอ่ยขัด
"ไม่ได้ ลุกไปเลย ถ้านายดื้อแบบนี้คืนต่อไปไม่ให้นอนด้วยแล้วนะ"
ราเชนทร์ลืมตามองมะนาวอย่างหัวเสียเมื่อโดนขัดใจ
"ก็ได้ ไปก็ได้ เดี๋ยวคืนนี้มานอนด้วยนะครับ ฟอดดด"
"อืออ นี่นาย"
พูดจบราเชนทร์ก็ลุกหอมแก้มมะนาวจนเธอตั้งตัวไม่ทันได้แต่ตกใจ หอมเธอเสร็จก็รีบออกจากเต็นท์ไม่รอให้มะนาวได้ด่าอะไรเขา ส่วนมะนาวก็ได้จับแก้มข้างที่เขาหอมเธอรู้สึกเขินไม่น้อยเมื่อโดนเขาทำแบบนี้จึงทิ้งตัวนอนต่อเพราะอาจารย์นัดแปดโมง
"เหมือนแอบเป็นชู้เลยกู"
ราเชนทร์บ่นเบาๆ ขณะที่เขาเดินมายังเต็นท์ตัวเอง มองซ้ายมองขวาเพราะกลัวจะมีคนเห็น เขาไม่ได้ซีเรียสอะไรถ้ามีคนรู้แต่ก็อยากให้เกียรติมะนาวจึงยอมทำตามเธอ เมื่อเดินมาถึงเต็นท์ของตัวเองก็เอนหลังเล่นโทรศัพท์เพราะนอน
