"อย่าไล่ฉันให้ไปหาคนที่ฉันไม่ชอบมะนาว เธอจะปฏิเสธฉันยังไงฉันไม่ว่าเพราะฉันจะตื๊อจนกว่าเธอจะยอมมาเป็นเมียฉัน แต่อย่ามายัดเยียดฉันให้เพื่อนเธอ ฉันไม่ชอบ"
ราเชนทร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ จนมะนาวตกใจเมื่อเขากลับเปลี่ยนอารมณ์เป็นคนล่ะคน
"นะ...นายโกรธหรอ"
"เปล่า"
ราเชนทร์พยายามปรับอารมณ์ตัวเองให้เย็นลง เพราะไม่อยากทำให้เธอกลัว
"เดี๋ยวนะ นายบอกว่าอย่ายัดเยียดนายให้เพื่อนฉัน นี่นายรู้หรอว่าเพื่อนฉันชอบนาย"
มะนาวกระซิบถามราเชนทร์ให้ได้ยินแค่สองคนเพราะกลัวเชอรี่ได้ยินบทสนทนาของเธอกับเขา
"มองจากดาวอังคารยังรู้เลย เพื่อนเธอแสดงตัวชัดเจนขนาดนั้น"
ราเชนทร์เอ่ยบอกไปตรงๆ เขาดูออกตั้งแต่เดินไปหามะนาวก่อนขึ้นรถแล้วว่าเพื่อนของเธอที่ชื่อเชอรี่นั้นชอบเขา
"แล้วนายไม่สนใจหรอ เห็นเพื่อนฉันว่านายเป็นหนุ่มเพลย์บอยควงสาวไม่ซ้ำหน้านิ"
มะนาวเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะก่อนขึ้นรถอิงฟ้าก็บอกนิสัยของราเชนทร์ให้เธ
