ตอนที่ 13 ความรู้สึกตอนเสียตัว

1963 คำ

ราเชนทร์เดินเข้ามาหาเพื่อนด้วยใบหน้าบูดบึ้ง "หน้าบูดเป็นตูดลิงมาขนาดนี้สาวไม่ให้เอาสิท่า" ดินแดนเอ่ยแซวราเชนทร์เมื่อเห็นท่าทางหงุดหงิดอารมณ์ไม่ดีของเพื่อน "เอาอะไร เมาขนาดนั้นกูไม่มีอารมณ์เอาหรอก รีบคุยงานต่อเถอะ" ราเชนทร์บอกปัดเพื่อนไปด้วยท่าทางหงุดหงิด "งานในผับไม่มีอะไรแล้ว แต่งานในบริษัทใหญ่พ่อมึงบอกยังว่ามีคู่ค้าจะมาคุยงานแล้วให้มึงเป็นคนรับผิดชอบงานกับนักธุรกิจคนนี้" มาวินเอ่ยบอกเพื่อนถึงเรื่องงานในบริษัทของพวกเขา "อืม บอกแล้ว กูนัดมาคุยที่ผับเราพรุ่งนี้ มีแค่นี้ใช่มั้ยเรื่องงาน" "มึงจะรีบไปไหนไอ้เชนทร์" ดินแดนเอ่ยถามราเชนทร์เมื่อดูท่าทางเพื่อนจะรีบคุยงานให้จบเร็วๆ "ถ้าคุยจบแล้ว กูจะลงไปดื่มข้างล่าง" "มึงจะไปดื่มข้างล่างทำไม ดื่มที่นี่ก็เมาได้มั้ย" ดินแดนยังเอ่ยถามอีก จนราเชนทร์มองค้อนใส่ "กูจะลงไปดื่มข้างล่าง พาลูกชายไปปลดปล่อย มึงให้กูดื่มในนี้จะให้ลูกชายกูพึ่งพระอรหัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม