3 ขอให้ช่วย
1326 คำ
อีกด้าน
"อืม..."
"...ต้องทำอะไรบ้าง"
"รู้แล้ว ไม่ต้องมาทำตัวน่าสงสาร"
"อืม" หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จ มือแกร่งก็ค่อย ๆ วางโทรศัพท์ลงพลางเหลือบสายตามองไปยังเพื่อนทั้งสองคนที่นั่งมองหน้าเขาอยู่
"ใครโทรมา กูได้ยินเสียงผู้หญิง" มอสเอ่ยถามคนตัวสูงขึ้น ตามด้วยแววตาอยากรู้ของภูมิที่นั่งอยู่ข้าง ๆ
"เพียงฟ้า" กันต์ตอบกลับเสียงเรียบ
"เพียงฟ้าไหนวะ" มอสถาม
"ญาติกู ลูกอา" ปากหนาตอบพร้อมกับนั่งกินอาหารตรงหน้าไปด้วยท่าทีปกติ วันนี้พวกเขาสามคนมีนัดกินข้าวกันตามประสาเพื่อนสนิท โดยไร้เงาของเซฟที่กำลังทำหน้าที่พ่อลูกอ่อนอยู่ ขณะที่แพทริคกับพราวดาวก็กำลังวุ่นอยู่กับการทำงาน ทำให้ในตอนนี้ทั้งหกไม่ค่อยได้เจอกันเหมือนอย่างเคย ทว่าความสนิทสนมยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนทุกครั้งที่เจอกันพร้อมหน้า
"อ๋อ กูก็นึกว่าเด็กใหม่มึง" มอสหัวเราะหยอกคนเป็นเพื่อน กันต์ก็เงียบไม่พูดหรือตอบอะไรกลับได้แต่ยกยิ้มส่ายหัวไปกับคำพูดของเพื่อน
"แล้วนี่มึงไม่คิดจะมีใหม่เลยหรือไง" ภูมิถาม
"ยัง"
"ทำไมวะ มึงก็เลิกกับน้องแพรมานานแล้วนะเว้ย ทำไมยังไม่หาใหม่ หรือว่ายังลืมน้องเขาไม่ได้?" ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนทำให้ภูมิมองหน้าถามกันต์ที่หลังจากเลิกรากับรุ่นน้องที่ชื่อว่า แพรวา มาได้สักพักแล้ว แต่กันต์ก็ยังไม่คิดจะมีใหม่สักที
"เปล่า" เรียวปากหนาตอบ
"แล้วทำไมไม่หาเมียใหม่"
"ยังไม่อยากมีตอนนี้" เจ้าของใบหน้าหล่อของชายวัยยี่สิบห้ากำลังจะเข้าสู่ยี่สิบหกในไม่ช้าตอบเพื่อนกลับไปตามตรง เขาแค่ยังรู้สึกไม่อยากมีใครใหม่ในตอนนี้จึงเลือกที่จะยังคงครองความโสดอยู่ ในส่วนของลืมแฟนเก่าไม่ได้นั้นไม่ใช่ประเด็นสำหรับกันต์เลย เพราะเขาเลิกรากับรุ่นน้องสาวด้วยเหตุผลไร้ซึ่งอารมณ์อะไรทั้งนั้น ทั้งสองนั่งเปิดใจคุยกัน ก่อนจะพบว่าไปต่อกันไม่ได้จริง ๆ จึงทำให้ตัดสินใจหยุดความสัมพันธ์ในฐานะคนรักลง ความรักมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับคนสองคน มันไม่ใช่แค่ว่ารักกัน เข้าใจกันแล้วจะไปกันได้รอด มันมีเรื่องราวอะไรที่มากกว่านั้นที่หากเข้ากันไม่ได้ก็ต้องปล่อยมือ กันต์เคารพการตัดสินใจของแพรวาทุกอย่าง ทั้งสองจากกันด้วยดี โดยตอนนี้ทางแพรวาก็ได้ไปเจอกับคนใหม่ที่ใช่กว่าแล้ว ซึ่งกันต์เองก็ยินดีกับอดีตแฟนสาวด้วยใจจริง ทว่าสองคนก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกันอีกเพื่อเป็นการให้เกียรติแก่คนใหม่ทั้งสองฝ่าย
"ทำไมถึงเลิกกันวะ น้องเขาก็ดูเทกแคร์มึงดี แถมยังตรงสเปกมึงสัส ๆ กูเห็นคบกันมาเกือบปี นึกว่าจะจริงจังถึงขั้นขอแต่งงานกันซะอีก" มอสถาม กันต์ที่ได้ยินก็เงียบไม่ตอบ
"มึงจะถามถึงเหตุผลทำไม กูเห็นมึงถามทีไร แม่งก็ไม่เคยตอบ" ภูมิหันพูดใส่มอสที่นั่งด้านข้างตัวเอง
"ก็กูอยากรู้..."
"เข้ากันไม่ได้หลายเรื่อง" สุดท้ายกันต์ก็ตัดสินใจตอบกลับไปแบบกว้าง ๆ ไม่เจาะจง
"เช่น?"
"รู้แค่ว่าเข้ากันไม่ได้ก็พอ" ทันทีที่เรียวปากหนาพูดจบ มอสที่เห็นท่าทีของเพื่อนก็ไม่ได้เซ้าซี้ถามอะไรต่อ
"แล้วน้องมึงโทรมาทำไม" ภูมิเปลี่ยนเรื่องถาม
"โทรมาขอให้ไปช่วยถ่ายงาน"
"งานอะไร" มอสถามแทรก
"โปรเจกต์จบ ถ่ายรายการของเด็กนิเทศอะไรนี่แหละ"
"อ๋อ กูเข้าใจละ" มอสบอกอย่างเข้าใจได้ทุกอย่าง เพราะเขาเองก็เรียนจบนิเทศาสตร์มาเช่นเดียวกัน ต่างกับภูมิและกันต์ที่เรียนจบบริหารมา โดยกันต์เองก็เพิ่งจบปริญญาโทมาหมาด ๆ พร้อมกับพราวดาวกับแพทริค
"แล้วยังไง มึงจะไปช่วย"
"อืม ก็ต้องไป" เพียงฟ้าเล่นโทรมาอ้อนขนาดนั้น เขาเองก็รับปากไปแล้ว ถ้าไม่ไป มีหวังลูกสาวอาคนสนิทของเขาได้มางอแงแหกอกเขาเป็นแน่ โชคดีที่ช่วงนี้เขาว่างอยู่ เนื่องจากเพิ่งเรียนจบมา ที่บ้านจึงอยากให้พักก่อน ก่อนที่จะต้องกลับไปลุยงานเกี่ยวกับกิจการที่บ้านอย่างเต็มตัว ซึ่งก็คือธุรกิจการนำเข้ารถหรูจากต่างประเทศ
"หึ ใจดีจริง ๆ นะครับ เฮียกันต์" มอสหัวเราะแซวคนเป็นเพื่อนขึ้นโดยใช้สรรพนามที่คนในครอบครัวกันต์ชอบใช้เรียกชายหนุ่มหากเป็นรุ่นน้อง เพราะกันต์มีเชื้อสายจีนอยู่เช่นกัน ทว่าเป็นเพียงเชื้อสายเท่านั้นไม่ได้จีนโดยตรงอย่างเช่นอากงอาม่าของเขา
"ไม่ไป เดี๋ยวก็ตื๊อไม่เลิก"
"ตัดปัญหาตามประสากันต์ ไม่ว่าจะเหี้ยอะไร ถ้าไม่เกินกว่าแรง ไอ้เหี้ยนี่ทำให้หมด" ภูมิเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทันในนิสัยของเพื่อน กันต์ก็นิ่งไม่คิดปฏิเสธเพราะมันคือนิสัยของเขาจริง ๆ เขาเป็นพวก ถ้าอะไรที่ไม่เกินไป แล้วทำให้ได้ เขาจะทำให้เพื่อตัดปัญหาไปให้มันจบ ๆ
"มึงควรบวช" มอสบอก ทำเอากันต์ที่ได้ยินหันไปพูดใส่หน้าเพื่อนเสียงเรียบ
"อยากบวชหน้าไฟ...ให้มึง" ทันทีที่กันต์พูดจบ ภูมิก็ระเบิดหัวเราะออกมาด้วยความสะใจปนขำขันไปกับสีหน้านิ่ง ๆ ของกันต์ตอนที่พูดออกมา เหมือนพวกด่าแล้วทำหน้านิ่งยิ่งทำให้รู้สึกตลก
"ไอ้สัสกันต์ ไอ้เหี้ย!" เสียงมอสโวยวายก่นด่าใส่เพื่อนตัวสูงด้วยท่าทีเอาเรื่อง ก่อนที่ทั้งสามจะนั่งคุยนั่นคุยนี่กันไปตามประสา
ครืดดด ~
เสียงโทรศัพท์ของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงหน้าจีเซลดังขึ้นอยู่ตลอดเวลาทำให้เจ้าของใบหน้าเรียวสวยเหลือบสายตาไปมอง ซึ่งทันทีที่ปอนด์หนุ่มเดือนนิติที่กำลังออกเดตอยู่กับหญิงสาวสุดฮอตเห็น มือใหญ่ก็รีบจับหน้าจอโทรศัพท์ตัวเองพลิกหน้าลง
"ไม่รับเหรอ"
"ฮ ฮะ?"
"เราเห็นคนชื่อมายด์โทรมาหลายรอบแล้วนะ ถ้าไม่รับ...เขาจะไม่โกรธเหรอ" ทันทีที่จีเซลพูดจบ ปอนด์ก็ชะงักนิ่งไป ร่างบางที่เห็นแบบนั้นก็ยกยิ้มมุมปาก ค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่
"ก็เคยบอกแล้วไง ว่าไม่ชอบยุ่งกับคนมีแฟน" เรียวปากเล็กขยับบอก ทำเอาเดือนนิติได้แต่นั่งนิ่งปฏิเสธอะไรไม่ได้
"บล็อกไอจีฉันไปซะ แล้วอย่าเสร่อมาทักฉันอีก" พูดจบ จีเซลก็หมุนตัวเดินออกจากร้านไปทันทีด้วยสีหน้ามีความรู้สึกหงุดหงิดอยู่ไม่น้อยที่ในช่วงนี้เธอเจอแต่คนมีเจ้าของเข้ามายุ่งเกี่ยว
"น่ารำคาญฉิบ!" ปากเล็กสบถด้วยความหัวเสียขณะที่กำลังเดินอยู่ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ของร่างบางจะดังขึ้น
ครืดดด ~
ข้อความ (3)
เพียงฟ้า : หาผู้ชายได้แล้วนะ
เพียงฟ้า : พี่เขาคอนเฟิร์มแล้ว
บีน่า : เริ่ดดดด
บีน่า : หล่อไหม
เพียงฟ้า : นัดเจอวันศุกร์
เพียงฟ้า : @จีเซล
เพียงฟ้า : มึงไม่มีนัดอะไรที่ไหนใช่ไหมคะ แม่สาวน้อยคิวทอง
จีเซล : 555555555555
จีเซล : ไม่มี
จีเซล : ได้แล้วแน่ใช่ปะ
เพียงฟ้า : ใช่ ๆ
จีเซล : เออ ค่อยโล่งใจหน่อย
หลังจากที่พิมพ์ข้อความตอบกลับเพื่อนสนิทไป เจ้าของใบหน้าสวยก็พึมพำเอ่ยออกมา
"เฮ้อ! อย่างน้อยก็ยังมีเรื่องดี ๆ แหละนะ"
- ผู้เขียน
