บทที่ 5 ต้องทำอะไรสักอย่าง
1361 คำ
หลังจากที่หญิงสาวเดินทางกลับมาที่บ้านก็เอ่ยขอบคุณลาฟาที่มาส่งถึงบ้าน ชายหนุ่มจ้องมองไปยังบ้านของหญิงสาวอย่างสำรวจ ก่อนจะหันมายิ้มให้เธอด้วยรอยยิ้มกว้าง
"ฝันดีนะครับผมกลับก่อน"
"เช่นกันค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะพวกคุณใจดีกับหนูมากเลย"
หญิงสาวส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นทันที ส่วนลาฟาเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้าไปจนลับสายตาชายหนุ่มก็รีบเดินทางกลับมาที่ผับเพื่อดูแลเจ้านายต่อ ปกติเขาไม่ปล่อยให้ตัวเองเมาหนักขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกเลยมั่งที่เจ้านายปล่อยตัวปล่อยใจไม่คิดกังวลอะไร
ทางด้านของชัชวินเขานอนหลับพักผ่อนอยู่ในห้องพัก VIP สุดหรูของผับ ผล็อยหลับไปในขณะที่เสียงโทรศัพท์ของเขายังคงดังขึ้นไม่ขาดสาย คนที่โทรเข้ามาคงไม่พ้นภรรยาในนาม พิมพ์ชนกเดินวนไปมาอยู่ในห้องนอน โดยมีพี่เลี้ยงคอยปลอบใจอยู่ไม่ห่าง
"อาจจะกำลังสนุกอยู่ก็ได้ค่ะ อย่ากังวลเลย"
"ไม่ให้กังวลได้ยังไงคะพี่ซิน นี่มันตีสามแล้วนะคะคุณวินไม่ยอมกลับมาเลย ช่วงหลังเขาปาร์ตี้และออกข้างนอกบ่อยมาก พิมพ์กลัวว่าเขาจะมีผู้หญิงคนอื่นค่ะ"
ใครจะบอกว่าขี้ระแวงก็พูดไปเถอะ เพราะถ้าไม่มาเป็นเธอไม่รู้หรอกว่ามันน่าคิดมากแค่ไหน เมื่อก่อนถึงแม้จะแอบไปนอนห้องเล็กทว่าเขายังกลับมานอนที่บ้านทุกวัน แต่ช่วงหลังเริ่มค้างคืนข้างนอกบ่อย ออกต่างจังหวัดแถมไม่พาเธอไปด้วยอีก ถึงแม้ในวงการไม่รู้ว่าเธอเป็นภรรยาแต่คนอื่นเขารู้กันดี ควรจะให้เกียรติกันบ้าง
"ปาร์ตี้ฉลองปีละครั้งเองค่ะ คุณหนูอย่าคิดเยอะขนาดนั้นสิคะ พี่ว่านอนพักผ่อนเถอะสุขภาพจะแย่เอาค่ะ คุณหมอไม่ให้คิดมากไม่ใช่เหรอคะ ถ้ายังเป็นแบบนี้คุณหนูจะไม่หายสักทีนะ"
พิมพ์ชนกได้ยินแบบนั้นก็เพิ่งนึกได้ว่าตัวเธอเองห้ามคิดมาก มันอาจจะทำให้การรักษายุ่งยากขึ้นไปอีก ยังไงซะจะต้องหายขาดเพื่อที่จะไม่ต้องเลิกรากับคุณวิน เขาจะได้รักและหลงเธอคนเดียวตลอดไป
"ก็ได้ค่ะ พิมพ์จะพยายามคิดว่ามันไม่มีอะไรทั้งนั้น ทั้งที่กังวลจนจะบ้าตายอยู่แล้ว!"
หญิงสาวรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก ไม่รู้ว่าความรู้สึกกังวลมันจะหายตอนไหน ทั้งที่พยายามที่จะไม่คิดมาก แต่ท้ายที่สุดมันก็อดคิดไม่ได้จริง ๆ
"ไม่เอาแบบนี้สิคะคุณหนู ถ้าเกิดว่ากังวลมากว่าคุณวินเขาจะออกไปซื้อกินข้างนอก ก็หาผู้หญิงมาให้ถึงที่สิคะ คุณหนูจะได้รักษาตัวอย่างสบายใจโดยไม่ต้องกังวลว่าคุณวินจะออกไปกินข้างนอก"
"จะบ้าหรือไงคะพี่ซิน ใครจะหาผู้หญิงมาให้ผัวตัวเองกัน"
"เราไม่มีทางเลือกนะคะ ถ้าเกิดว่าไม่หามาให้ที่บ้านคุณวินก็จะออกไปข้างนอกอยู่ดี และเราไม่มีทางรู้เลยว่าผู้หญิงคนนั้นคิดจะทำอะไร แต่ถ้าเราเลือกคนที่ควบคุมได้เป็นเด็กบริสุทธิ์และไม่มีทางเลือก เชื่อเถอะค่ะเราควบคุมมันได้"
หญิงสาวคิดตามคำพูดของพี่เลี้ยงก่อนจะเริ่มคล้อยตาม ถ้าเกิดว่าเธอหาผู้หญิงมาให้เขาถึงที่รับรองว่าคุณวินไม่มีทางออกไปกินข้างนอกเด็ดขาด ถ้าเป็นแบบนั้นเธอก็จะสบายใจมากกว่า อย่างน้อยก็รับรู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน อีกอย่างหนึ่งเธอทำหน้าที่นี้ไม่ได้อยู่แล้ว จะได้เอาเวลาทั้งหมดมาคอยดูแลรักษาตัวให้หายดี ถึงตอนนั้นเธอจะได้มีอะไรมามัดใจสามีของตัวเอง โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงที่สามารถทำได้
"ถ้าอย่างงั้นพรุ่งนี้พี่ซินโทรเรียกคุณแม่มาหน่อยนะคะ พิมพ์อยากคุณกับคุณแม่ค่ะ"
"ได้ค่ะ แต่ว่าตอนนี้คุณหนูต้องพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา"
"ก็ได้ค่ะ"
เธอพยายามทำจิตใจให้สงบ จากนั้นก็เดินไปนอนลงบนเตียง ยอมคืนโทรศัพท์ให้พี่เลี้ยงก่อนจะข่มตานอนหลับทั้งที่ภายในใจยังคงแอบกังวลอยู่กับเหตุการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต ก็จริงอย่างที่พี่ซินบอก อย่างน้อยคุณวินก็อยู่ที่บ้านไม่ออกไปไหน ดีกว่าออกไปแบบนี้แล้วเธอไม่รู้เรื่องราวอะไรเลยสักอย่างเดียว เพราะฉะนั้นเรื่องนี้คงต้องคุยกับคุณแม่อย่างจริงจัง
เช้าวันต่อมา...
ในช่วงเวลาเช้าตรู่ ซินรีบโทรศัพท์ไปหาคุณหญิงชนันกานต์ให้รีบมาหาลูกสาวโดยด่วน เพราะถ้าไม่แก้ปัญหาเฉพาะหน้า เธอก็จะเครียดอยู่แบบนี้และอาจจะรักษาตัวไม่หายทันเวลาภายในสามปี ถึงตอนนั้นอาจจะสูญเสียทุกอย่างตรงหน้า มันไม่คุ้มที่จะมาแลกเลยสักนิดเดียว
"ลูกสาวฉันอยู่ที่ไหน"
และเมื่อคุณหญิงของบ้านมาหาลูกสาวที่คฤหาสน์หลังใหญ่ ก็รีบถามหาทันทีเพราะมีความเป็นห่วง สภาพจิตใจของเธอในตอนนี้ก็ไม่ค่อยสู้ดี ยังจะมาป่วยเป็นโรคที่ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากเป็น เพราะมันเป็นปัญหากับการใช้ชีวิตคู่มาก
"อยู่ในห้องนอนค่ะคุณหญิง รีบเข้าไปเถอะค่ะ"
เธอได้ยินแบบนั้นก็รีบเดินขึ้นไปชั้นบนจากนั้นก็เดินเข้าไปยังห้องนอนของลูกสาว และเมื่อทั้งสองคนได้เจอกันพิมพ์ชนกก็รีบวิ่งไปสวมคุณแม่ทันที
"คุณแม่คิดถึงจังเลยค่ะ"
"ทำไมหนูถึงเครียดแบบนี้ล่ะลูก แม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าให้ทำจิตใจให้สบายจะได้รักษาโดยเร็ว ยิ่งทำแบบนี้มันจะไม่หายดีนะรู้หรือเปล่า"
คุณหญิงเดินเข้าไปสวมกอดลูกสาวเอาไว้แน่น เธอสงสารพิมพ์ชนกจับใจที่อยู่ ๆ ก็กลายมาเป็นคนที่ไร้ความรู้สึกทางเพศ ซึ่งหมอก็ไม่สามารถตอบได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่เธอเลี้ยงลูกสาวมาอย่างดีที่สุด ไม่เคยมีเรื่องทุกข์ใจอะไร ทำไมถึงต้องมาเกิดเรื่องแบบนี้กับผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้แต่งงานและกำลังจะมีชีวิตครอบครัวที่อบอุ่น
"หนูรู้ค่ะแม่ แต่เมื่อคืนคุณวินเขาไปปาร์ตี้ที่ผับ ในงานมีดาราดัง มีแต่คนสวยทั้งนั้นเลยค่ะ มันอดกังวลไม่ได้เลยค่ะว่าคุณวินจะมีผู้หญิงคนอื่นหรือเปล่า แล้วถ้าเขาติดใจไม่กลับบ้านกลับช่องและใช้ความป่วยของหนูเป็นข้ออ้างในการเลิกราจะทำยังไงคะแม่"
เธอเครียดมากเพราะก่อนหน้านี้งานแต่งงานมันจะไม่เกิดขึ้นอยู่แล้วเพราะเธอไม่สามารถมีทายาทให้ได้ จึงอ้อนวอนขอให้เขายื่นโอกาสให้ และพยายามรักษาตัวเองจนหายดี แต่นี่สองปีแล้วที่เธอยังไม่คืบหน้าแม้แต่น้อย
"แล้วลูกจะทำยังไงล่ะ วิธีเดียวคือต้องรักษาตัวเองให้หายเท่านั้น เขาถึงจะกลับมาหา"
"แต่ว่าตอนนี้ต้องทำยังไงก็ได้ให้เขายอมอยู่ติดบ้านค่ะ ซึ่งต้องหาผู้หญิงมาบำเรอเขาถึงที่เท่านั้นค่ะแม่"
"อะไรนะ แกจะบ้าหรือไง หาผู้หญิงมานอนกับผัวตัวเองเนี่ยนะ"
คุณหญิงตกใจไม่น้อยเลย ไม่คิดว่าลูกจะมีความคิดแบบนั้น ทว่าแววตาดูจริงจังไม่ได้ล้อเล่นแต่อย่างใด จึงทำให้คนเป็นแม่ถึงกับถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ
"แกจะมั่นใจได้ยังไงว่าหาผู้หญิงมาให้แล้วเขาจะไม่หลง"
"แม่ก็หาคนที่สามารถออกคำสั่งได้สิคะ คนที่เราสามารถควบคุมชีวิตมันได้ไง"
"อย่าบอกนะว่า..."
- ผู้เขียน
