"หนูดา พี่ถามอะไรหน่อยเถอะ"
"คะ?"
"ไม่ได้ทำอะไรให้คนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะข้างๆเราไม่พอใจใช่มั้ย อย่าเพิ่งหันไปนะ"
อานนท์พยักเพยิดบุ้ยไบ้ไปยังโต๊ะที่อยู่ตรงข้ามกันพรางกระซิบบอกหญิงสาวว่าอย่าเพิ่งหันไปมอง
รัญชิดาก็หันควับไปมองทันทีทำเอาอานนท์ถึงกับยกมือขึ้นกุมขมับคนอะไรจะซื่อตรงกับความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นของตัวเองขนาดนั้น
ธีร์กับเหล่าลูกน้องนั่งกินข้าวอยู่ตรงโต๊ะถัดไป แต่เขาเอาแต่จ้องมาที่โต๊ะของรัญชิดากับอานนท์อย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อใคร
"เอ่อ คือว่า มีบางเรื่องที่หนูดายังไม่ได้บอกพี่นนท์ค่ะ"
รัญชิดายิ้มแห้งๆให้อานนท์ ก่อนจะเริ่มเล่าประวัติความเป็นมาให้อานนท์ฟังอย่างเปิดอกจนหมดเปลือก โดยที่อานนท์ตั้งใจฟังอย่างเต็มที่
ผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีที่อานนท์นั่งฟังไปพยักหน้าไปฟังรัญชิดาเล่าเรื่องราวพร้อมกับตักอาหารเข้าปากเคี้ยวไปด้วย
"พี่พอจะรู้แล้วล่ะว่านายนั่นจ้องพี่ทำไม?"
อานนท์เอามือป้อง
