หน้าด้าน หน้าทน หัวดื้อ พูดไม่รู้เรื่อง ไม่รู้จะสรรหาคำพูดใดมาบรรยายนิสัยของเดวีดี ถึงปากจะบอกว่าไม่ทำอะไรนอกจากให้เถาวัลย์ทำความสะอาดร่างกาย เจ้าอรุณก็ไม่อยากให้แตะโดนตัวเขาทั้งนั้น แต่อดยอมรับไม่ได้เลยว่าการถูกหอมแก้มเมื่อกี้นี้ทำให้เขารู้สึกดีมาก…
ดีมากจนพูดอะไรต่อไม่ออก ยอมนอนนิ่งๆ ให้เถาวัลย์ได้เริ่มชำระล้างร่างกายให้เขา เดวีเห็นคนถูกมัดไม่ดิ้นรนขัดขืนอะไรแล้วก็เริ่มลงมือปฏิบัติการ
ปลายเถาวัลย์เถาที่วางแหมะอยู่บนหน้าอกของเจ้าอรุณค่อยๆ เคลื่อนไหวอีกครั้ง น้ำสีใสไม่ต่างอะไรจากน้ำประปาหยดลงบนผิวเนื้อทีละน้อย ความเย็นเยียบของมันทำให้เจ้าอรุณเกร็งตัวแข็ง หันหนีไปฝั่งตรงข้ามกับที่เดวีอยู่ ทำเป็นไม่สนใจภาพตรงหน้า
ก็แค่ล้างตัว เดี๋ยวเดียวก็เสร็จแล้ว
เป็นการปลอบใจตัวเองตามประสา เขาไม่ได้สนใจว่ามันจะใช้เวลานานหรืออะไรหรอกถ้าหากว่าการถูกสัมผัสนั้นไม่ได้สร้างความวาบหวามให้เขาทีละน้อย แรกเริ่ม
