เอริโกพยักหน้ารับ บอกลาเจ้าอรุณกับเดวีเล็กน้อยแล้วเดินตามโจเซไป เจ้าอรุณมองแผ่นหลังของคนทั้งคู่แล้วก็ได้แต่ส่ายหน้า การส่ายหน้าไม่ได้มาจากความระอาแต่เป็นเพราะว่าเขารู้ว่าความหวังของคนทั้งสองมันเป็นฝันลมๆ แล้งๆ ก็เดวีเคยบอกอยู่ว่าเถาวัลย์รูปร่างหน้าตาประหลาดนี่จะขยับได้ก็ต่อเมื่อมีเดวีอยู่ข้างในหรือไม่ก็ถูกเขาบังคับให้เคลื่อนไหว ต่อให้ไปเจอเถาวัลย์รูปร่างลักษณะเหมือนกันในป่าอเมซอนมันก็เท่านั้น ไม่ต่างอะไรจากเถาวัลย์ธรรมดาหรอก
เถาวัลย์ทรงวงรีมันเป็นเหมือนบ้านของเดวีนี่ เจ้าของบ้านไม่อยู่แล้วบ้านมันจะมีชีวิตได้อย่างไร
“ไร้สาระ”
คิดว่าเป็นไปไม่ได้อย่างเดียวไม่พอ ยังพึมพำออกมาด้วย ก่อนหันไปหาเดวีพลางออกคำสั่ง
“นายหยุดทำอย่างนั้นได้แล้ว”
หมายถึงให้เดวีหยุดบังคับบ้านตัวเองให้เคลื่อนไหว
เห็นทุกอย่างเรียบร้อย เจ้าอรุณก็เตรียมตัวจะไปพักกลางวันบ้าง หากแต่เดินได้สองสามก้าวก็ต้องหยุดเดินเมื่อไม่
