ปากบอกไหว แต่ที่จริงแทบจะนอนตายอยู่ตรงนี้เลยครับ เพราะผมเสียเลือดมาก มากมายจนจะเป็นลมอยู่แล้ว แต่กลับมีรถมอไซค์คันนึงมาจอดตรงหน้าผม เพราะเห็นผมนั่งทรุดอยู่
“มีอะไรให้ช่วยมั้ยพี่ ตายห่า เลือด ไปโดนอะไรมาเนี้ย”
เด็กน้อยพูดขึ้นพร้อมกับจอดรถและเดินลงมา
“พี่โดนลอบทำร้าย มึงช่วยพาพี่ไปส่งที่บ้านหน่อยได้รึเปล่า”
“ได้ดิ ไปโล้ด เดี๋ยวผมพาไป”
เด็กน้อย พาพี่ดาขึ้นรถไปก่อน ก่อนที่จะพาผมขึ้นรถตามไป ผมนั่งท้ายสุดเลยครับ แต่เด็กคนนั้นคงจะกลัวผมร่วงรถ มันเลย เอาผ้าขาวม้าที่คาดเอวมา มัดผมติดกับพี่ดาเอาไว้ แล้วมันก็ออกรถไปอย่างไวเลย ผมให้เด็กไปส่งที่บ้านใหญ่ พอการ์ดเห็น รถก็ถูกเล็งด้วยปืน
“ตายๆ พี่ ผมจะโดนยิงตายมั้ยเนี้ย” เด็กน้อยรีบยกมือขึ้นทันทีพร้อมกับหันมาถามผม ด้วยใบหน้าที่หวาดกลัว ผมจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองพวกการ์ด
“ ผมเอง มีใครอยู่บ้านรึเปล่า”
“คุณชายน้อย”
การ์ดทุกคนรีบ ถอบห่างให้รถเข้าไป
