6
หวง
วันนี้เป็นวันหยุดของภามกับคัพเค้กทั้งสองคนไม่ได้ออกไปไหน ภามตื่นเช้ามานั่งดื่มกาแฟที่หน้าระเบียงห้องของเขาอยู่ๆ คัพเค้กก็เดินออกมาที่ระเบียงหน้าห้องของเธอในชุดนอนสุดเซ็กซี่ซึ่งเธอก็ไม่ได้คิดว่าภามจะนั่งอยู่ตรงนั้น เธอจึงยกมือขึ้นบิดขี้เกียจทำให้ชุดนอนที่เป็นเดรสสายเดี่ยวผ้าซาตินสีดำบางเบาล่นขึ้นไปโชว์ขาอ่อนเนียนๆ ของเธอ
ภามมองไปที่เรือนร่างของเธอตาไม่กระพริบยิ่งเธอขยับร่างกายของเธอก็ยิ่งทำให้ภามมองไปเพลินๆ แต่ความเป็นชายของเขาชี้โด่ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ คัพเค้กหันมาเห็นภามเธอก็ต้องตกใจเพราะชุดนอนของเธอเป็นชุดนอนที่เธอไม่ได้ใส่ชั้นในแม้แต่ชิ้นเดียวแน่นอนว่าถ้าแสงกระทบก็มองเห็นทะลุเนื้อสาวของเธอแน่นอนซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นภามจึงมองตาไม่กระพริบ คัพเค้กเห็นอย่างนั้นก็รีบเข้าห้องของเธอในทันที
“ทำไมต้องมานั่งแอบมองเราอย่างนั้นด้วย” คัพเค้กบ่นพึมพำคนเดียวแต่อยู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงร้องมาจากระเบียงห้องของภามเธอจึงวิ่งออกไปดูด้วยความตกใจแต่เมื่อเธอวิ่งออกมาดูก็เห็นว่าภามกำลังหยอกล้อกันกับแมวตัวโปรดของเขา ตอนนี้แมวกำลังใช้ขาหน้าตบไปที่ขาของภามทำให้เขาร้องออกมา
“นึกว่าเป็นอะไรร้องซะเสียงหลง” คัพเค้กจึงกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง
อัญชันลงมาทานข้าวเที่ยงกับภามทั้งสองไม่ได้คุยกันอย่างเช่นทุกวันทั้งสองไม่ได้โกรธกันแต่ทั้งสองคนมีท่าทีที่ดูเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกบางอย่างแต่ภามก็พยายามหาเรื่องคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศเงียบและตึงเครียดเกินไป
“วันนี้อาจะไปซื้อของที่ห้างคัพเค้กไปกับอามั้ย” ภามพูดขึ้นพร้อมกับตักไข่เจียวของโปรดคัพเค้กใส่จานให้กับเธอ
“ไปค่ะ เค้กจะไปซื้อของมาทำงานพอดีเลย อาภามจะไปตอนไหนคะ” คัพเค้กเองตอบไปก็ตักหมูสามชั้นทอดน้ำปลาให้กับภามเช่นเดียวกัน
“น่าจะหลังกินข้าวเสร็จอาก็ว่าจะไปเลย” ภามพูดพร้อมกับตักหมูที่คัพเค้กตักให้เข้าปากแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างน่าอร่อย
ภามกับคัพเค้กออกมาซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ทั้งสองก็เดินกันเงียบๆ แต่แล้วอยู่ๆ ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายคัพเค้กและดูเหมือนว่าทั้งสองจะรู้จักสนิทสนมกันเป็นอย่างดี ภามก็จ้องมองทั้งสองที่พูดคุยกันอย่างมีอรรถรส
“แล้วไว้เจอกันอีกนะ คิดถึงนะคะ” คัพเค้กบอกกับชายหนุ่มคนนั้นก่อนที่ชายหนุ่มผู้นั้นจะเดินไปจากตรงนั้นแต่ก่อนไปทั้งสองก็กอดกันเป็นการลา
“คงสำคัญสนิทมากสินะถึงได้กอดกันกลางห้างอย่างนี้” ภามพูดขึ้นอย่างกระแหนะกระแหนเมื่อคัพเค้กเดินมาตรงที่เขายืน
“อะไรของอาภามทำไมต้องทำหน้าไม่พอใจอย่างนั้นด้วย นี่ใจคอจะไม่ให้เค้กใกล้ผู้ชายคนไหนได้เลยหรือไง” คัพเค้กพูดพร้อมกับเดินไปซื้อของต่อเพราะเธอไม่อยากทะเลาะกับภามในเรื่องนี้เพราะเรื่องนี้ต่อให้พูดกันอีกกี่รอบก็ต้องทะเลาะกันแน่นอน
“พี่ภามขาคิดถึงจังเลยค่ะ ไม่เจอกันนานทำไมทั้งหล่อทั้งยาวขึ้นอย่างนี้ล่ะคะหมายถึงตัวสูงขึ้นนะคะ” หญิงสาวนมโตคนหนึ่งเดินเข้ามาหาภามพร้อมกับกอดที่แขนของภามราวกับว่าสนิทสนมกันมานาน
“พี่มาซื้อของเชอรี่มากับใคร” ภามถามเธอกลับแต่สายตามองมาที่คัพเค้กที่ตอนนี้กำลังหน้างอเป็นปลาทูแม่กลองเมื่อเห็นว่ามีสาวมาเกาะแกะภาม
“ทีเราทำเป็นว่า ทีตัวเองผู้หญิงเข้าหาไม่ซ้ำหน้า” คัพเค้กพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วเดินหนีไปจากตรงนั้น ภามก็มองตามเธอก่อนจะขอตัวจากหญิงสาวเพื่อเดินตามคัพเค้ก
“คัพเค้กจะเดินไปไหนรออาด้วย” ภามเดินตามหลังคัพเค้กมาติดๆ พร้อมกับเรียกเธอ
“เค้กจะไปไหนมันก็เรื่องของเค้กอาภามอยากไปกับใครทำอะไรก็แล้วแต่เค้กกลับบ้านเองได้” คัพเค้กที่หงุดหงิดมากๆ เมื่อเห็นภามอยู่ใกล้กับผู้หญิงคนอื่น
“อาจะทิ้งหนูได้ยังไง เรามาด้วยกันแล้วทำไมต้องหน้างออย่างนี้ด้วยเป็นอะไร” ภามเดินไปจับที่แขนของเธอไว้
“ทำไมเวลาที่คัพเค้กอยู่ใกล้ผู้ชายอาภามต้องโมโหแล้วทำไมทีตัวเองมีผู้หญิงเข้าหาทุกวันอาภามไม่คิดบ้างหรือไงว่าเค้กก็ไม่ชอบ” คัพเค้กที่หวงภามจนลืมตัวพูดออกมาอย่างนั้น เมื่อภามได้ยินที่เธอพูดอย่างนั้นเขาก็ยิ้มออกมาที่รู้ว่าคัพเค้กหวงเขา
“อย่าบอกนะว่าหนูหวงอา” ภามถามเธอพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“ทำไมเค้กต้องหวง เค้กแค่รู้สึกไม่ยุติธรรมที่อาภามมาห้ามไม่ให้เค้กใกล้ผู้ชาย” คัพเค้กรีบพูดแก้ตัวในทันทีทั้งๆ ที่สิ่งที่ภามพูดคือเรื่องจริงที่เธอหวงภาม เธอไม่ชอบให้ผู้หญิงมาใกล้ภาม
“จะไม่ยุติธรรมยังไงเค้กหวงอา อาก็หวงเค้กเหมือนกัน ไม่ยุติธรรมตรงไหน” ภามพูดจบคัพเค้กก็มองหน้าของภามอย่างไม่เชื่อที่ตัวเองได้ยิน
“อาภามหมายความว่ายังไง” คัพเค้กพูดออกมาอย่างยากลำบากเธอรู้สึกหายใจติดขัดเพราะภามหวงเธอก็แสดงว่าเขาชอบเธออย่างนั้นหรอ
“อาก็หมายความอย่างที่อาพูด ที่อาไม่อยากให้หนูใกล้ผู้ชายเพราะอาหวง” ยิ่งภามพูดซ้ำก็ยิ่งทำให้คัพเค้กตัวชาไปทั้งตัวเพราะเธอไม่คิดว่าความรู้สึกที่เธอมีต่อภาม ภามเองก็มีต่อเธอเช่นเดียวกัน
ภามกับคัพเค้กนั่งรถกลับบ้านโดยที่คัพเค้กไม่พูดไม่จาตั้งแต่อยู่ในห้างจนนั่งรถกลับบ้านจนตอนนี้ถึงบ้านเธอก็ไม่พูดอะไร เมื่อถึงบ้านเธอก็ขึ้นไปบนห้องทันที