เรื่องธรรมดา

2049 คำ

ประตูลิฟต์เปิดออกที่ลาดจอดรถวีไอพี เควินยังโอบเอวคอดคนตัวเล็กแน่นๆไม่ยอมปล่อยเขาพยุงและกำลังจะก้าวออกจากลิฟต์ ราเม็งอายเฮลท์จะแย่เพราะเขามองหน้าเธอแปลกๆ " ผะ....ผอ. ปล่อยราเม็งก่อนนะคะ" ราเม็งพูดออกมาเสียงสั่น ลำพังอายเฮลท์ในลิฟต์ก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว นี้เขายังจะมาโอบเอวเธอออกไปที่รถที่ลักยิ้มและคิงส์รออยู่เหรอ มือเล็กพยายามแกะมือเรียวออกจากเอวคอด เควินยิ่งกอดแน่นกว่าเดิม เขาก้มลงไปมองคนตัวเล็กที่พยายามแกะมือเรียวของเขาออกพลางส่ายหน้าเบาๆ' ดื้อจังราเม็ง' เฮลท์ได้แต่มองห่างๆ " ปล่อย?" เควินถามออกมาสั้นๆ พร้อมยกยิ้มเหี้ยมๆ ราเม็งเงยหน้ามาสบตากับของเขา เธอพยายามขบกรามแน่น เธอปลายตามองไปทางเฮลท์ ' อายพีี่เฮลท์อ่ะ' ราเม็งพลางคิดในใจหน้าแดงอายๆ เพราะพึ่งแต่งงานได้ไม่ถึงอาทิตย์เลยแถมไม่มีใครรู้จะรู้ก็เพราะเขานี้แหละ " ไอ้เฮลท์มึงกลับแล็บไปก่อนเลย" เควินปลายตามมองเฮลท์เล็กน้อยที่ยืนม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม