บทที่25 คนคุย

1360 คำ

"มีคนถามหาเมษาค่ะ" เมษา : "พี่ต้นกล้าลุงรหัสเราน่ะหรอ" เมษาหันไปมองหน้าพายุแล้วก็สายหัว ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนั้นเลยอีตาพายุเมษายังก็ไม่รู้ว่าพี่เขาถามหาเธอทำไมน่าจะมีธุระอะไรหรือเปล่า พายุ : "มาถามหาเมียกูทำไมวะรุ่นพี่ก็รุ่นพี่เหอะถ้ามาเกาะแกะนี้จะกระทืบแ***ไอ้ซุงมึงเตือนพี่รหัสมึงไว้หน่อยก็ดีนะว่าถ้าไม่อยากเจ็บตัวอยู่ให้หาเมียกูไว้" ซุง : "มึงใจเย็นดิหว่าไอ้พายุยังไม่รู้เลยว่าพี่เขาถามหาเมษาทำไมก็อาจจะมีธุระอะไรกับหลานรหัสเขาหรือเปล่า" พายุ : "ธุระพ่องมึงดิ ถ้ามีจริงๆแล้วทำไมมึงไม่รู้ล่ะกูไม่สนหรอกอย่ามายุ่งกับเมียกูก็แล้วกัน" พลอยใสที่ได้ยินอย่างนั้นก็สะกิดแขนเมษายิกๆพร้อมกับกระซิบเบาๆว่า พลอยใส : "ทำไมพี่เขาถึงเรียกแทนแกว่าเมียล่ะแกยังไม่ได้เป็นอะไรกับเขาไม่ใช่หรอเขาแค่จีบแกเฉยๆนี่ แล้วทำไมต้องโมโหขนาดนั้นด้วยวะ ฉันไม่น่าพูดออกไปเลย" เมษาตีมือเพื่อนเบาๆแล้วบอกให้เงียบก่อน เมษา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม