@เช้าวันต่อมา
@คอนโดนิชาดา
ภูผาลงจากรถเมื่อกลับมาถึงเชียงใหม่แล้ว และกำลังจะขึ้นไปยังห้องพักของนิชาดา กลับต้องชะงักเมื่อเจอใบหน้าของชายชราที่คุ้นตาเป็นอย่างดี
"ปู่!" ภูผาตกใจ แต่ก็รีบยกมือไหว้ทันที "ปู่มาทำอะไรที่นี่ครับ"
"นี่คอนโดเจ้านิดหลานปู่ ปู่มาน่ะมันไม่ผิด แล้วภูน่ะมาทำไมหื้ม" ชายชรากัดฟันถาม ทำมาเป็นถามเขา ต้องถามตัวเองก่อนไหมมาทำอะไรก่อน!
"หลานปู่ก็น้องผมนี่ครับ" ภูผาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แต่ทำไมเขาจะมาไม่ได้ ก็ไหนบอกว่าให้เขาดูแลน้องไง ดูแลตั้งแต่หัวบันไดบ้านจนถึงในห้องนอน มีใครให้มากกว่านี้ไหมอยากถาม
"แน่ใจ?"
ไม่มีประโยชน์อะไรแล้วที่เขาต้องปิดบังในเมื่อสายตาชายชราอย่างปู่ของเขามองเขม็งมาซะขนาดนั้น สงสัยรู้เรื่องแล้วสิท่า "น้องนิดเป็นเมียผม ผมมีอะไรกับน้องแล้ว อีกอย่างผมอยู่กับน้องที่นี่หลายวันแล้วด้วย" ภูผาบอกตามตรง
"แล้วถ้าปู่ไม่รู้มาก่อนเราคิดจะปิดเรื่องนี้ไปถึงเมื่อไหร่
