10
คนใจร้าย
“ช่างเหมาะสมกันจริง ๆ” เมย์รินเอ่ยออกมาก่อนจะหันมาเหยียดยิ้มให้เธอแล้วเดินตามทั้งคู่ไปติด ๆ
เดือนตะวันก้มลงหยิบกล่องข้าวที่ห่อด้วยผ้าขึ้นมาจากพื้นพร้อมหลุบตามองด้วยนัยน์ตาเศร้าก่อนจะเดินเอาไปทิ้งลงถังขยะที่อยู่ไม่ไกล กล่องข้าวกล่องนี้ไร้ค่าไม่ต่างจากหัวใจของเธอที่ถูกเหยียบย่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่เธอก็ยังยอมให้เขากระทำอยู่ซ้ำ ๆ เธอเอี้ยวหน้าหันกลับไปมองร่างสูงของสามีที่มีร่างบางของดาราสาวประกบอยู่ข้าง ๆ หน้ากล้องและมีเหล่าทีมงานยืนมองด้วยรอยยิ้มครั้งสุดท้ายก่อนจะหมุนเท้าเดินกลับออกไปขึ้นรถที่จอดรออยู่
'ที่นี่มีที่นั่งเล่นบ้างไหมคะ' มือเรียวเขียนข้อความลงบนกระดาษก่อนจะยื่นให้กับคนขับรถ
“มีครับ คุณตะวันจะไปไหมครับเดี๋ยวผมขับรถพาไป”
'ค่ะ' เพราะตอนนี้เธอยังไม่อยากกลับไปที่บ้านครั้นจะไปที่อื่นเธอก็ไม่มีที่ไป ใช้เวลาไม่นานรถกระบะสีดำก็เคลื่อนเข้ามายังสถานที่หนึ่งของไร่ มันคล้ายกับภู
